marik0n's review
5.0
Θα το περιέγραφα με μία λέξη ως εξαιρετικό.
Στο βιβλίο, υπάρχουν τρεις διαφορετικές αφηγήσεις. Η μία , της οποίας τα κεφάλαια έχουν τίτλο ‘Τώρα’ αναφέρονται στο ....
Διαβάστε περισσότερα:
https://heshotme.wordpress.com/2018/08/04/book-review%CE%BC%CE%B5%CF%81%CE%B9%CE%BA%CE%AD%CF%82-%CF%86%CE%BF%CF%81%CE%AD%CF%82-%CE%BB%CE%AD%CF%89-%CF%88%CE%AD%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B1-sometimes-i-lie-alice-feeney/
Στο βιβλίο, υπάρχουν τρεις διαφορετικές αφηγήσεις. Η μία , της οποίας τα κεφάλαια έχουν τίτλο ‘Τώρα’ αναφέρονται στο ....
Διαβάστε περισσότερα:
https://heshotme.wordpress.com/2018/08/04/book-review%CE%BC%CE%B5%CF%81%CE%B9%CE%BA%CE%AD%CF%82-%CF%86%CE%BF%CF%81%CE%AD%CF%82-%CE%BB%CE%AD%CF%89-%CF%88%CE%AD%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B1-sometimes-i-lie-alice-feeney/
kyriakiz's review
4.0
4,5*
Το όνομά μου είναι Άμπερ Ρένολντς.
Υπάρχουν τρία πράγματα που πρέπει να ξέρετε για μένα:
1. Βρίσκομαι σε κώμα.
2. Ο άντρας μου δεν μ' αγαπάει πια.
3. Μερικές φορές λέω ψέματα
Πολύ καλό! Και δεν το περίμενα!
Τα κεφάλαια του βιβλίου εναλλάσσονται μεταξύ του Τώρα, του Τότε και του Πριν.
Το Τώρα, όπου η Άμπερ βρίσκεται σε ένα νοσοκομείο σε κώμα και όπου παρόλα αυτά ακούει τα πάντα. Τον άντρα της, την αδερφή της, τους γιατρούς και τις νοσοκόμες, τους αστυνομικούς... Και από αυτά που λένε προσπαθεί να καταλάβει. Να θυμηθεί πώς βρέθηκε εκεί, σε αυτήν την κατάσταση. Ήταν ατύχημα ή όχι; Έφταιγε εκείνη ή κάποιος άλλος;
Το Τότε, όπου είμαστε μια εβδομάδα πριν το συμβάν. Εκεί βλέπουμε λίγο από την όχι και πολύ ευτυχισμένη ζωή της Άμπερ. Τη σχέση της με τους συναδέλφους της στη δουλειά, με τον άντρα της, με την αδερφή της. Κι όλα αυτά μας τα αφηγείται η ίδια.
Και υπάρχει και το Πριν όπου διαβάζουμε αποσπάσματα ενός ημερολόγιο, όταν η Άμπερ ήταν 10 ετών.
Έξυπνο; Σίγουρα!
Αγωνιώδες; Πολύ!
Ανατρεπτικό; Δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία!!!
Το “Μερικές φορές λέω ψέματα” είναι ένα πολύ καλό, πολύ έξυπνα γραμμένο και σίγουρα πολύ ανατρεπτικό ψυχολογικό θρίλερ!
Είναι από αυτά τα βιβλία που δεν μπορείς να αφήσεις από τα χέρια σου αν δεν φτάσεις πρώτα στο τέλος! Ο τρόπος αφήγησης, συνδυασμένος με τα μικρά εναλλασσόμενα κεφάλαια το κάνουν τρομερά αγωνιώδες και σε ωθεί να διαβάσεις κι άλλο λίγο, κι ακόμα ένα κεφάλαιο!
Και φυσικά υπάρχουν και οι ανατροπές! Και πιστέψτε με είναι αδύνατο να τις προβλέψει κανείς και να μην πέσει στις παγίδες!!
Μέχρι την πρώτη μεγάλη ανατροπή εγώ είχα ξεχάσει την τρίτη πρόταση/προειδοποίηση! Μεγάλο λάθος!! Η Άμπερ μερικές φορές λέει ψέματα και αυτό είναι κάτι που δεν πρέπει να ξεχάσεις ποτέ!
Ποιος λέει αλήθεια και ποιος υποκρίνεται; Τι σχέση μπορεί να έχει με το συμβάν ο άντρας της; Πόσα ξέρει η αδερφή της; Κι εκείνος ο πρώην που εμφανίστηκε ξαφνικά τι ρόλο παίζει; Και φυσικά πώς σχετίζεται το παρόν με το παρελθόν;
Πολύ ωραία δομημένοι χαρακτήρες επίσης και όλοι τους αναξιόπιστοι! Και πρώτη από όλους η αφηγήτρια και πρωταγωνίστρια μας Άμπερ Ρένολντς, η οποία εξαιτίας αυτής της αναξιοπιστίας της, προσωπικά δεν είμαι σίγουρη αν μου έγινε συμπαθής. Κάτι που φυσικά δεν θεωρώ αρνητικό αλλά αντίθετα το βρίσκω πολύ ενδιαφέρον!
Αν υπάρχει κάτι που δεν μου άρεσε ή μάλλον καλύτερα κάτι που κάπως με ξένισε, τότε αυτό είναι η ανατροπή της τελευταίας σελίδας (ω ναι υπάρχει ακόμα κι εκεί μια!), η οποία αφήνει το βιβλίο λίγο στον αέρα...
Η δυσαρέσκεια μου βέβαια, ευτυχώς, δεν κράτησε πολύ γιατί έμαθα ότι θα κυκλοφορήσει και δεύτερο βιβλίο, γεγονός που έδωσε μια κάποια ουσία στο τέλος!
Ήταν πραγματικά πολύ καλό βιβλίο και σίγουρα αξίζει!
B.R.A.CE. 2018: Ένα βιβλίο που "όλοι" διάβασαν το 2017, αλλά όχι εσύ
η άποψη μου για το βιβλίο και εδώ:
https://wordpress64426.wordpress.com/2018/03/06/%CE%BC%CE%B5%CF%81%CE%B9%CE%BA%CE%AD%CF%82-%CF%86%CE%BF%CF%81%CE%AD%CF%82-%CE%BB%CE%AD%CF%89-%CF%88%CE%AD%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B1-%CF%84%CE%BF-%CF%88%CF%85%CF%87%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%B9%CE%BA/
Το όνομά μου είναι Άμπερ Ρένολντς.
Υπάρχουν τρία πράγματα που πρέπει να ξέρετε για μένα:
1. Βρίσκομαι σε κώμα.
2. Ο άντρας μου δεν μ' αγαπάει πια.
3. Μερικές φορές λέω ψέματα
Πολύ καλό! Και δεν το περίμενα!
Τα κεφάλαια του βιβλίου εναλλάσσονται μεταξύ του Τώρα, του Τότε και του Πριν.
Το Τώρα, όπου η Άμπερ βρίσκεται σε ένα νοσοκομείο σε κώμα και όπου παρόλα αυτά ακούει τα πάντα. Τον άντρα της, την αδερφή της, τους γιατρούς και τις νοσοκόμες, τους αστυνομικούς... Και από αυτά που λένε προσπαθεί να καταλάβει. Να θυμηθεί πώς βρέθηκε εκεί, σε αυτήν την κατάσταση. Ήταν ατύχημα ή όχι; Έφταιγε εκείνη ή κάποιος άλλος;
Το Τότε, όπου είμαστε μια εβδομάδα πριν το συμβάν. Εκεί βλέπουμε λίγο από την όχι και πολύ ευτυχισμένη ζωή της Άμπερ. Τη σχέση της με τους συναδέλφους της στη δουλειά, με τον άντρα της, με την αδερφή της. Κι όλα αυτά μας τα αφηγείται η ίδια.
Και υπάρχει και το Πριν όπου διαβάζουμε αποσπάσματα ενός ημερολόγιο, όταν η Άμπερ ήταν 10 ετών.
Έξυπνο; Σίγουρα!
Αγωνιώδες; Πολύ!
Ανατρεπτικό; Δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία!!!
Το “Μερικές φορές λέω ψέματα” είναι ένα πολύ καλό, πολύ έξυπνα γραμμένο και σίγουρα πολύ ανατρεπτικό ψυχολογικό θρίλερ!
Είναι από αυτά τα βιβλία που δεν μπορείς να αφήσεις από τα χέρια σου αν δεν φτάσεις πρώτα στο τέλος! Ο τρόπος αφήγησης, συνδυασμένος με τα μικρά εναλλασσόμενα κεφάλαια το κάνουν τρομερά αγωνιώδες και σε ωθεί να διαβάσεις κι άλλο λίγο, κι ακόμα ένα κεφάλαιο!
Και φυσικά υπάρχουν και οι ανατροπές! Και πιστέψτε με είναι αδύνατο να τις προβλέψει κανείς και να μην πέσει στις παγίδες!!
Μέχρι την πρώτη μεγάλη ανατροπή εγώ είχα ξεχάσει την τρίτη πρόταση/προειδοποίηση! Μεγάλο λάθος!! Η Άμπερ μερικές φορές λέει ψέματα και αυτό είναι κάτι που δεν πρέπει να ξεχάσεις ποτέ!
Ποιος λέει αλήθεια και ποιος υποκρίνεται; Τι σχέση μπορεί να έχει με το συμβάν ο άντρας της; Πόσα ξέρει η αδερφή της; Κι εκείνος ο πρώην που εμφανίστηκε ξαφνικά τι ρόλο παίζει; Και φυσικά πώς σχετίζεται το παρόν με το παρελθόν;
Πολύ ωραία δομημένοι χαρακτήρες επίσης και όλοι τους αναξιόπιστοι! Και πρώτη από όλους η αφηγήτρια και πρωταγωνίστρια μας Άμπερ Ρένολντς, η οποία εξαιτίας αυτής της αναξιοπιστίας της, προσωπικά δεν είμαι σίγουρη αν μου έγινε συμπαθής. Κάτι που φυσικά δεν θεωρώ αρνητικό αλλά αντίθετα το βρίσκω πολύ ενδιαφέρον!
Αν υπάρχει κάτι που δεν μου άρεσε ή μάλλον καλύτερα κάτι που κάπως με ξένισε, τότε αυτό είναι η ανατροπή της τελευταίας σελίδας (ω ναι υπάρχει ακόμα κι εκεί μια!), η οποία αφήνει το βιβλίο λίγο στον αέρα...
Η δυσαρέσκεια μου βέβαια, ευτυχώς, δεν κράτησε πολύ γιατί έμαθα ότι θα κυκλοφορήσει και δεύτερο βιβλίο, γεγονός που έδωσε μια κάποια ουσία στο τέλος!
Ήταν πραγματικά πολύ καλό βιβλίο και σίγουρα αξίζει!
B.R.A.CE. 2018: Ένα βιβλίο που "όλοι" διάβασαν το 2017, αλλά όχι εσύ
η άποψη μου για το βιβλίο και εδώ:
https://wordpress64426.wordpress.com/2018/03/06/%CE%BC%CE%B5%CF%81%CE%B9%CE%BA%CE%AD%CF%82-%CF%86%CE%BF%CF%81%CE%AD%CF%82-%CE%BB%CE%AD%CF%89-%CF%88%CE%AD%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B1-%CF%84%CE%BF-%CF%88%CF%85%CF%87%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%B9%CE%BA/
bookreviewsgr's review
4.0
Η Άμπερ βρίσκεται σε κώμα. Δε θυμάται τι συνέβη και ποιός ευθύνεται για την κατάστασή της. Ξέρει όμως ότι πρέπει να θυμηθεί και να ξυπνήσει.
Ένα page-turner ψυχολογικό θρίλερ με μια έξυπνη ανατροπή.
Διαβάστε αναλυτικά την κριτική μου στο blog μου.
Ένα page-turner ψυχολογικό θρίλερ με μια έξυπνη ανατροπή.
Διαβάστε αναλυτικά την κριτική μου στο blog μου.
More...