Scan barcode
andrea_t's review against another edition
4.0
This is not a typical Colleen Hoover book, and she has a warning at the beginning. Take that into consideration before starting it.
It was suspenseful, stressful at times, and heartbreaking.
It was suspenseful, stressful at times, and heartbreaking.
annamacgibbon's review against another edition
3.0
Very dramatic and felt like a movie, good easy read though. Felt a little predictable towards the end but couldn’t put the book down nevertheless, 3.5 stars
teagannunan's review against another edition
3.0
This storyline of this book is very different to Colleen's usual style however like always it is very well written and an intriguing story, enjoyable to read.
ladymczyta's review against another edition
4.0
„Wtedy właśnie znajduje cię miłość: gdy doświadczasz tragedii.”
O twórczości Colleen Hoover słyszał chyba każdy albo prawie każdy. Jej znakiem rozpoznawalnym jest to, że postacie zawsze mają pod górę. I tym razem nie jest inaczej, chociaż „Too late” to coś innego. Nowa twarz Colleen Hoover. Książka skierowana jest do czytelników dorosłych, poprzez tematykę, którą porusza. Sloan jest młodą dziewczyną tkwiącą w toksycznym związku z chłopakiem, który jest chodzącą czerwoną flagą. Czy robi to z własnej, nieprzymuszonej woli? Nie. Sloan ma chorego brata, którym nie byłaby w stanie się odpowiednio zaopiekować, a pobyt w ośrodku jest drogi. Dlatego też dziewczyna daje się zamknąć w klatce Asy, byleby tylko jej brat miał zapewnioną opiekę. I tutaj pojawia się pytanie, czy Sloan na pewno musiała tkwić w tej chorej i złej relacji, czy mogłaby zrobić coś innego? Osobie stojącej z boku łatwo będzie powiedzieć, że przecież mogła pójść do pracy, albo i nawet do dwóch. Wtedy nie musiałaby być zabawką rozchwianego Asy i zachowałaby resztki godności. Jednak Sloan przez dwa lata mieszka w domu chłopaka, jest jego kucharką, sprzątaczką, kochanką i utrzymanką. Chciałaby od niego uciec, ale nie wie, jak by sobie poradziła. Asa z kolei jest człowiekiem, który potrzebuje pomocy. Wszystkie znaki na niebie i ziemi pokazują, że chłopak boryka się z jakąś chorobą, jednak nie kwapi się, by pójść do lekarza. Woli to tłumić narkotykami i alkoholem. W tym wszystkim jest jeszcze jedna postać, która sprawi, że życie Sloan i Asy wywróci się do góry nogami. Tym kimś jest Carter. Drogi mężczyzny i Sloan krzyżują się na zajęciach z hiszpańskiego i od razu łapią wspólny język. Wszystko byłoby idealne, gdyby nie to, że Sloan ma chłopaka, który jak się okaże, będzie miał z Carterem wspólne interesy. Ta książka jest ciężka. Colleen w swoim dorobku ma różne historie, w których bohaterowie zmagali się z przeciwnościami losu, jednak historia Sloan jest inna. Podczas czytania, łapałam się na myśleniu o tym, ile jest takich dziewczyn jak Sloan. Ilu jest takich chłopaków jak Asa. I o tym, że nie każdy na swojej drodze spotka Luke’a. A kim jest ów Luke? To odkryjecie, jak sięgniecie po książkę. „Too late” jest dość nietypowe, o czym wspomina sama Hoover. Dlaczego? Książka zaczyna się rozdziałem pierwszym, który od razu wrzuca nas do świata Sloan. Przez kolejnych czterdzieści pięć rozdziałów mamy trzy perspektywy, które pokazują nam punkt widzenia Sloan, Asy i Cartera. Gdy historia się kończy, mamy epilog a po nim: prolog. I ten prolog na niemal samym końcu historii uderza w czytelnika inaczej. Jest on bowiem perspektywą Sloan, która pokazuje nam czas sprzed Asy. Widzimy tam sytuację, którą opowiedział już nam Asa, jednak tutaj nabiera to innego znaczenia. Umiejscowienie tego prologu na końcu jest świetnym posunięciem, bo do czytelnika dotrze to, jak bardzo Asa zmanipulował i zmienił Sloan. Przez całą historię mamy pewien obraz naszej bohaterki. A w prologu odkrywamy, że była ona kiedyś zwykłą, niewinną dziewczyną, która była wycofana i zawstydzona. To, że ktoś pokroju Asy zwrócił na nią uwagę, było wręcz wyróżnieniem. Podejrzewam, że gdyby Sloan z prologu wiedziała, co zgotuje jej Asa, to nie umówiłaby się z nim na randkę. „Too late” jest dla mnie o tyle ciekawą pozycją, bo nie jestem w stanie określić swoich uczuć względem bohaterów. O ile Asy nie lubię, tak przyznaję, że został świetnie wykreowany. Problem pojawia się przy Sloan, która jednocześnie jest w tej historii ofiarą, jak i mimo wszystko osobą dość wyrachowaną. Owszem, znalazła się w ciężkiej sytuacji i „poświęcała” się dla brata, jednak toksyczna relacja z Asą nie była jej jedynym wyjściem. Nie będę jednak jej krytykować, bo nie byłam na jej miejscu, ale muszę powiedzieć, że z jej wyborami często się nie zgadzałam. Carter z kolei troszeczkę wydawał mi się przerysowany, a raczej gapowaty. Ciężko mi było uwierzyć, że osoba z takim charakterem i nastawieniem pełniła taką funkcję.
Do tej historii wróciłam niemal po trzech latach i muszę przyznać, że ponownie pewne sceny wzbudzały we mnie takie same uczucia, jak wtedy.
O twórczości Colleen Hoover słyszał chyba każdy albo prawie każdy. Jej znakiem rozpoznawalnym jest to, że postacie zawsze mają pod górę. I tym razem nie jest inaczej, chociaż „Too late” to coś innego. Nowa twarz Colleen Hoover. Książka skierowana jest do czytelników dorosłych, poprzez tematykę, którą porusza. Sloan jest młodą dziewczyną tkwiącą w toksycznym związku z chłopakiem, który jest chodzącą czerwoną flagą. Czy robi to z własnej, nieprzymuszonej woli? Nie. Sloan ma chorego brata, którym nie byłaby w stanie się odpowiednio zaopiekować, a pobyt w ośrodku jest drogi. Dlatego też dziewczyna daje się zamknąć w klatce Asy, byleby tylko jej brat miał zapewnioną opiekę. I tutaj pojawia się pytanie, czy Sloan na pewno musiała tkwić w tej chorej i złej relacji, czy mogłaby zrobić coś innego? Osobie stojącej z boku łatwo będzie powiedzieć, że przecież mogła pójść do pracy, albo i nawet do dwóch. Wtedy nie musiałaby być zabawką rozchwianego Asy i zachowałaby resztki godności. Jednak Sloan przez dwa lata mieszka w domu chłopaka, jest jego kucharką, sprzątaczką, kochanką i utrzymanką. Chciałaby od niego uciec, ale nie wie, jak by sobie poradziła. Asa z kolei jest człowiekiem, który potrzebuje pomocy. Wszystkie znaki na niebie i ziemi pokazują, że chłopak boryka się z jakąś chorobą, jednak nie kwapi się, by pójść do lekarza. Woli to tłumić narkotykami i alkoholem. W tym wszystkim jest jeszcze jedna postać, która sprawi, że życie Sloan i Asy wywróci się do góry nogami. Tym kimś jest Carter. Drogi mężczyzny i Sloan krzyżują się na zajęciach z hiszpańskiego i od razu łapią wspólny język. Wszystko byłoby idealne, gdyby nie to, że Sloan ma chłopaka, który jak się okaże, będzie miał z Carterem wspólne interesy. Ta książka jest ciężka. Colleen w swoim dorobku ma różne historie, w których bohaterowie zmagali się z przeciwnościami losu, jednak historia Sloan jest inna. Podczas czytania, łapałam się na myśleniu o tym, ile jest takich dziewczyn jak Sloan. Ilu jest takich chłopaków jak Asa. I o tym, że nie każdy na swojej drodze spotka Luke’a. A kim jest ów Luke? To odkryjecie, jak sięgniecie po książkę. „Too late” jest dość nietypowe, o czym wspomina sama Hoover. Dlaczego? Książka zaczyna się rozdziałem pierwszym, który od razu wrzuca nas do świata Sloan. Przez kolejnych czterdzieści pięć rozdziałów mamy trzy perspektywy, które pokazują nam punkt widzenia Sloan, Asy i Cartera. Gdy historia się kończy, mamy epilog a po nim: prolog. I ten prolog na niemal samym końcu historii uderza w czytelnika inaczej. Jest on bowiem perspektywą Sloan, która pokazuje nam czas sprzed Asy. Widzimy tam sytuację, którą opowiedział już nam Asa, jednak tutaj nabiera to innego znaczenia. Umiejscowienie tego prologu na końcu jest świetnym posunięciem, bo do czytelnika dotrze to, jak bardzo Asa zmanipulował i zmienił Sloan. Przez całą historię mamy pewien obraz naszej bohaterki. A w prologu odkrywamy, że była ona kiedyś zwykłą, niewinną dziewczyną, która była wycofana i zawstydzona. To, że ktoś pokroju Asy zwrócił na nią uwagę, było wręcz wyróżnieniem. Podejrzewam, że gdyby Sloan z prologu wiedziała, co zgotuje jej Asa, to nie umówiłaby się z nim na randkę. „Too late” jest dla mnie o tyle ciekawą pozycją, bo nie jestem w stanie określić swoich uczuć względem bohaterów. O ile Asy nie lubię, tak przyznaję, że został świetnie wykreowany. Problem pojawia się przy Sloan, która jednocześnie jest w tej historii ofiarą, jak i mimo wszystko osobą dość wyrachowaną. Owszem, znalazła się w ciężkiej sytuacji i „poświęcała” się dla brata, jednak toksyczna relacja z Asą nie była jej jedynym wyjściem. Nie będę jednak jej krytykować, bo nie byłam na jej miejscu, ale muszę powiedzieć, że z jej wyborami często się nie zgadzałam. Carter z kolei troszeczkę wydawał mi się przerysowany, a raczej gapowaty. Ciężko mi było uwierzyć, że osoba z takim charakterem i nastawieniem pełniła taką funkcję.
Do tej historii wróciłam niemal po trzech latach i muszę przyznać, że ponownie pewne sceny wzbudzały we mnie takie same uczucia, jak wtedy.
bhorns's review against another edition
4.0
I was a different person before I read this book. This book took so many turns and had me on my seat the whole time. I was reading and my heart was racing from how intense and crazy it was. Some parts are really hard to read and that’s why I would give it 4/5. Definitely read the trigger warning at the beginning before deciding to read the book.
claire_espi's review against another edition
2.0
Easy read. Finished in a day. Not my favorite and almost predictable.
jahoffie's review against another edition
challenging
dark
emotional
tense
fast-paced
- Plot- or character-driven? Plot
- Strong character development? It's complicated
- Loveable characters? It's complicated
- Diverse cast of characters? No
- Flaws of characters a main focus? Yes
3.25
jesslp's review against another edition
challenging
dark
emotional
sad
tense
fast-paced
- Plot- or character-driven? A mix
- Strong character development? No
- Loveable characters? No
- Diverse cast of characters? No
- Flaws of characters a main focus? Yes
4.75