Reviews
Our Ancestors: The Cloven Viscount, The Baron in the Trees, The Non-Existent Knight by Italo Calvino
tyroel00's review
adventurous
funny
lighthearted
medium-paced
- Plot- or character-driven? N/A
- Strong character development? N/A
- Loveable characters? N/A
- Diverse cast of characters? N/A
- Flaws of characters a main focus? N/A
2.0
dajna's review against another edition
4.0
Così passavano i giorni a Terralba, e i nostri sentimenti si facevano incolori e ottusi, poiché ci sentivamo come perduti tra malvagità e virtù ugualmente disumane.
Non ricordavo che il Barone Rampante fosse un racconto tanto più lungo degli altri, invece ammetto che in alcuni punti mi ha annoiato.
Amo molto di più lo stile del Cavaliere Inesistene.
Non ricordavo che il Barone Rampante fosse un racconto tanto più lungo degli altri, invece ammetto che in alcuni punti mi ha annoiato.
Amo molto di più lo stile del Cavaliere Inesistene.
cami4books's review against another edition
adventurous
emotional
reflective
medium-paced
- Plot- or character-driven? Character
- Strong character development? It's complicated
- Loveable characters? No
- Diverse cast of characters? No
- Flaws of characters a main focus? Yes
3.0
frahorus's review against another edition
4.0
Uno più bello dell'altro, anche se a me ha colpito "Il cavaliere inesistente".
bibliotecadibellezza's review against another edition
adventurous
funny
inspiring
mysterious
reflective
medium-paced
- Plot- or character-driven? Character
- Strong character development? Yes
- Loveable characters? It's complicated
- Diverse cast of characters? It's complicated
- Flaws of characters a main focus? Yes
4.5
daviden__'s review against another edition
5.0
Raccolta meravigliosa nella quale vengono mostrati gli "antenati" dell'uomo moderno alle prese con alcune delle problematiche esistenziali che i loro discendenti ancora oggi fronteggiano. Il primo libro presenta la tematica del rapporto tra bene e male, il secondo quella della libertà ed il terzo quello dell'esistenza stessa. Ho trovato tutti e tre i libri bellissimi sia per il contenuto (sono allo stesso tempo profondi e divertenti) che per la scrittura dell'autore che, soprattutto nel terzo libro, dà prova di saper costruire immagini eccellenti.
Per il mio gusto personale ho trovato "Il cavaliere inesistente" il migliore per tre motivi: lo ritengo il più "sperimentale" della trilogia, le tematiche affrontate (prevalentemente relative all'identità, a cosa ci rende chi siamo) sono più vicine ai miei interessi e infine il modo in cui il tema portante del libro è stato affrontato dall'autore è per me superiore alle modalità utilizzate per gli altri due.
Trilogia consigliatissima, 5 stelle.
Per il mio gusto personale ho trovato "Il cavaliere inesistente" il migliore per tre motivi: lo ritengo il più "sperimentale" della trilogia, le tematiche affrontate (prevalentemente relative all'identità, a cosa ci rende chi siamo) sono più vicine ai miei interessi e infine il modo in cui il tema portante del libro è stato affrontato dall'autore è per me superiore alle modalità utilizzate per gli altri due.
Trilogia consigliatissima, 5 stelle.
pavram's review
4.0
Tri Kalvinova dela spojena od strane njega samog u jednu tematsku trilogiju o našim precima: čoveku dobra i zla, tvrdoglavom idealisti i vitezu koji je sam sebe ubedio da postoji.
Prepolovljeni knez/vikont (4+) je novela, a po duhu odužena pripovetka, o jednom, gle čuda, knezu, koji biva, gle čuda, prepolovljen u ratu, i to u luni-tuns šmeku gde top ne napravi rupu samo u stomaku, već odnese čitavu jednu stranu tela. I tako, vraća se naš knez koji spreda izgleda kao iz profila u rodno mu selo, sa blagim poremećajem ličnosti. Čak i da ne piše na naslovnoj, znao bih da je pisac Kalvino. Pripovetka koja je, iako možda ne toliko suptilna u svojoj alegoriji, u svakoj meri posebna i zabavna i smešna i dirljiva, sa neverovatno simpatično izgradjenim likovima u tek nešto preko devedeset strana. Uvek se uplašim da ću da se naviknem na slike koje Kalvino pruža. Raduje me što se to još nije dogodilo. A kakve slike pruža...
Kada je reč o Baronu na drvetu (4+), ostaviću prikaz na citatu, odnosno razgovoru Kozima, naslovnog barona, i jednog vojnika u prolazu:
„You see... War... For years now I’ve been dealing as best I can with a thing that in itself is appaling; war... and all this for ideals which I shall never, perhaps, be able to explain fully to myself...“
„I too,“ replied Cosimo, „have lived many years for ideals which I would never be able to explain to myself; but I do something entirely good; I live on trees.“
Čudno je reći za Kalvinov roman da je „običan“ ili (relativno; ipak je osnova narative o klicnu koji odbije da večera i ode da živi u krošnjama do kraja života) normalan, ali ovaj to jeste, bez obzira na ekcentričnost priče – ali je i lep, nežan, miran, i iako na kraju malo otaljan, celovit.
Nepostojeći Vitez (5) ja baš ono što mi je trebalo od Kalvina – zabavan, mojtipantonovski viteški roman/novela. I toliko mi je žao što nije duži, ali i ovako je izrazito simpatičan i drag.
Za mene, Kalvino ne zna za poraz – ovo je još jedna prilično ubedljiva knjiga, ali nažalost i još jedna manje njegove bibliografije koja mi ostaje. Mislim da ću sad malo da postim, čisto kako bi mi život na duže staze bio lepši.
4+ (samo zbog genijalnosti Putnika i Gradova)
Prepolovljeni knez/vikont (4+) je novela, a po duhu odužena pripovetka, o jednom, gle čuda, knezu, koji biva, gle čuda, prepolovljen u ratu, i to u luni-tuns šmeku gde top ne napravi rupu samo u stomaku, već odnese čitavu jednu stranu tela. I tako, vraća se naš knez koji spreda izgleda kao iz profila u rodno mu selo, sa blagim poremećajem ličnosti. Čak i da ne piše na naslovnoj, znao bih da je pisac Kalvino. Pripovetka koja je, iako možda ne toliko suptilna u svojoj alegoriji, u svakoj meri posebna i zabavna i smešna i dirljiva, sa neverovatno simpatično izgradjenim likovima u tek nešto preko devedeset strana. Uvek se uplašim da ću da se naviknem na slike koje Kalvino pruža. Raduje me što se to još nije dogodilo. A kakve slike pruža...
Kada je reč o Baronu na drvetu (4+), ostaviću prikaz na citatu, odnosno razgovoru Kozima, naslovnog barona, i jednog vojnika u prolazu:
„You see... War... For years now I’ve been dealing as best I can with a thing that in itself is appaling; war... and all this for ideals which I shall never, perhaps, be able to explain fully to myself...“
„I too,“ replied Cosimo, „have lived many years for ideals which I would never be able to explain to myself; but I do something entirely good; I live on trees.“
Čudno je reći za Kalvinov roman da je „običan“ ili (relativno; ipak je osnova narative o klicnu koji odbije da večera i ode da živi u krošnjama do kraja života) normalan, ali ovaj to jeste, bez obzira na ekcentričnost priče – ali je i lep, nežan, miran, i iako na kraju malo otaljan, celovit.
Nepostojeći Vitez (5) ja baš ono što mi je trebalo od Kalvina – zabavan, mojtipantonovski viteški roman/novela. I toliko mi je žao što nije duži, ali i ovako je izrazito simpatičan i drag.
Za mene, Kalvino ne zna za poraz – ovo je još jedna prilično ubedljiva knjiga, ali nažalost i još jedna manje njegove bibliografije koja mi ostaje. Mislim da ću sad malo da postim, čisto kako bi mi život na duže staze bio lepši.
4+ (samo zbog genijalnosti Putnika i Gradova)