nightwater32's review against another edition
5.0
An amazing collection of short stories. His talent is unmistakable in the quality of his characters, his eye for the details, and his knowledge of the ways of life in the rural hills. Even for having grown up in rural New England, I felt like I knew these people and the places he wrote of. For as short as his life was, he was a master of writing. The only weakness, perhaps due to his age, was his portrayal of women, which are repeatedly simple characters lacking reason, depth, or complexity.
klward27's review against another edition
dark
emotional
sad
tense
medium-paced
- Plot- or character-driven? Character
- Strong character development? It's complicated
- Loveable characters? It's complicated
- Diverse cast of characters? No
- Flaws of characters a main focus? Yes
4.5
jessgock's review against another edition
4.0
Pancake was an amazing writer. There's no way around that. However, for all his masterful use of language, I felt like I had to fight to stay involved in the stories; my mind kept wandering, and no sooner did I start the next story than I'd forgotten nearly everything about the last. I think part of the problem is that each story seemed to be about the same characters and have the same overarching sense of despair and futility. The tales are about people stuck in place, people who dream of bigger things while knowing they have no way out, and while Pancake did an excellent job of creating this atmosphere, I didn't feel like I knew any of the characters well enough to empathize. They had different names, were different ages and genders, lived in different West Virginia towns, but their lives and fates all felt exactly the same.
Pancake committed suicide at the age of 26, and I can't help feeling like he would have written something amazing if he'd been on this planet longer, but these stories seem more like hints at his potential than anything else. Totally recommended for writing style and atmosphere, but I think you could get that from reading one or two stories without having to finish out the entire collection.
Pancake committed suicide at the age of 26, and I can't help feeling like he would have written something amazing if he'd been on this planet longer, but these stories seem more like hints at his potential than anything else. Totally recommended for writing style and atmosphere, but I think you could get that from reading one or two stories without having to finish out the entire collection.
eggp's review against another edition
2.0
A bad country song
piggies deserve a good meal
sad guys finish last.
piggies deserve a good meal
sad guys finish last.
rj42's review against another edition
emotional
reflective
sad
medium-paced
- Plot- or character-driven? Character
- Strong character development? It's complicated
- Loveable characters? No
- Diverse cast of characters? No
- Flaws of characters a main focus? No
4.5
It is clear from this brief collection just what a prodigious talent Pancake was, and what an imprint he might have made on the literary landscape had his career not been cut short. There are moments of real sadness and profundity here, made all the more poignant by the way the author drops them into the narrative sparsely. Pancake had such a feel for the art of the short story and, like Hemingway, for the power of saying less. His stories all centre on the West Virginia landscape he knew so well, and in particular the forgotten lives of the poorest members of the working class - it can create an emotional barrier for readers outside the US, perhaps, but it makes for a fascinating snapshot that is quite unlike anything else you will read,
demetrastavridou's review against another edition
5.0
Είναι ένα από τα πιο αγαπημένα μου βιβλία όλων των εποχών (μου).
Η (ομολογουμένως εξαντλητική) παλιότερη παρουσίαση του βιβλίου που είχα κάνει βρίσκεται εδώ
https://www.kefalonitikanea.gr/2017/01/blog-post_978-4.html
Ακολουθούν δύο μικρά αποσπάσματα.
[...]
Λοιπόν, εδώ έχουμε μια εξαιρετική, μια ιδιαίτερη περίπτωση. Εδώ έχουμε ψωμί, που λένε, έχουμε καθαρή λογοτεχνία. Σκληρή, τραχιά, αδυσώπητη, χτυπάει στον αναγνώστη ευθεία στην καρδιά, βαθιά στο υπαρξιακό του μεδούλι. Ας ξεκινήσω με τις τυπικές συστάσεις. Συγγραφέας: Μπρις Πάνκεϊκ. Τίτλος βιβλίου: Τριλοβίτες. Είδος: διηγήματα. Κυκλοφορεί στα ελληνικά από το Μεταίχμιο, σε πολύ καλή μετάφραση του (επίσης διηγηματογράφου) Γιάννη Παλαβού. Πρόκειται για μία μοναδική συλλογή διηγημάτων, μοναδική μεταφορικά και κυριολεκτικά καθώς ο δημιουργός της τίναξε τα μυαλά του στον αέρα σε ηλικία 27 ετών (γεννήθηκε το 1952 και αυτοκτόνησε το 1979). Το βιβλίο περιλαμβάνει δώδεκα διηγήματα, τα μισά εκ των οποίων ανακαλύφθηκαν και δημοσιεύθηκαν μετά τον θάνατο του συγγραφέα.
Βρισκόμαστε στη Δυτική Βιρτζίνια, στα Απαλάχια Όρη. Εκεί, στο Ροκ Καμπ, ζουν και δρουν οι ήρωες του Πάνκεϊκ: ανθρακωρύχοι, εργάτες, φορτηγατζήδες, μεροκαματιάρηδες, τζογαδόροι, πορνίδια και σερβιτόρες. Άνδρες ή γυναίκες, ηλικιωμένοι ή πιτσιρικάδες, δεν έχει σημασία: οι κάτοικοι του Ροκ Καμπ μοιάζουν να έχουν όλοι την ίδια ηλικία καθώς ζουν καθολικά και εν υπνώσει έναν ατελείωτο, ερεβώδη, αποπνικτικό εφιάλτη. Εγκλωβισμένοι σε καπνοχώραφα, σε ανθρακωρυχεία, σε βενζινάδικα και σε άθλια τροχόσπιτα, παλεύουν με τη φτώχεια τους, με το ριζικό τους και με τις συνθήκες κι αν κάποτε ονειρεύονται να ξεφύγουν από αυτήν την πνιγηρή γη, σύντομα διαπιστώνουν ότι δεν υπάρχει γι αυτούς οδός διαφυγής. Η απόγνωση, ο πνιγμένος θυμός και η βαθιά μοναξιά εδώ είναι τρόπος ζωής και η βία μοιάζει να είναι το μοναδικό μέσο εκτόνωσης που διαθέτουν. Βία προς τις γυναίκες, που δεν μπορούν να είναι τίποτε άλλο παρά δοχεία σεξουαλικής εκτόνωσης, βία προς τα ζώα, άγρια ή οικόσιτα, βία του ενός προς τον άλλο μέχρι τελικής πτώσης. Και όλα αυτά με φόντο μια ρημαγμένη πολιτεία – φάντασμα του Αμερικανικού Ονείρου που καταπίνει τους κατοίκους στα σπλάγχνα της, γενιές επί γενεών και όπου ακόμα η φύση φαίνεται να συνηγορεί σ’ αυτήν την αέναη καταδίκη των παιδιών της.
[...]
Αριστούργημα, πραγματικά.
Η (ομολογουμένως εξαντλητική) παλιότερη παρουσίαση του βιβλίου που είχα κάνει βρίσκεται εδώ
https://www.kefalonitikanea.gr/2017/01/blog-post_978-4.html
Ακολουθούν δύο μικρά αποσπάσματα.
[...]
Λοιπόν, εδώ έχουμε μια εξαιρετική, μια ιδιαίτερη περίπτωση. Εδώ έχουμε ψωμί, που λένε, έχουμε καθαρή λογοτεχνία. Σκληρή, τραχιά, αδυσώπητη, χτυπάει στον αναγνώστη ευθεία στην καρδιά, βαθιά στο υπαρξιακό του μεδούλι. Ας ξεκινήσω με τις τυπικές συστάσεις. Συγγραφέας: Μπρις Πάνκεϊκ. Τίτλος βιβλίου: Τριλοβίτες. Είδος: διηγήματα. Κυκλοφορεί στα ελληνικά από το Μεταίχμιο, σε πολύ καλή μετάφραση του (επίσης διηγηματογράφου) Γιάννη Παλαβού. Πρόκειται για μία μοναδική συλλογή διηγημάτων, μοναδική μεταφορικά και κυριολεκτικά καθώς ο δημιουργός της τίναξε τα μυαλά του στον αέρα σε ηλικία 27 ετών (γεννήθηκε το 1952 και αυτοκτόνησε το 1979). Το βιβλίο περιλαμβάνει δώδεκα διηγήματα, τα μισά εκ των οποίων ανακαλύφθηκαν και δημοσιεύθηκαν μετά τον θάνατο του συγγραφέα.
Βρισκόμαστε στη Δυτική Βιρτζίνια, στα Απαλάχια Όρη. Εκεί, στο Ροκ Καμπ, ζουν και δρουν οι ήρωες του Πάνκεϊκ: ανθρακωρύχοι, εργάτες, φορτηγατζήδες, μεροκαματιάρηδες, τζογαδόροι, πορνίδια και σερβιτόρες. Άνδρες ή γυναίκες, ηλικιωμένοι ή πιτσιρικάδες, δεν έχει σημασία: οι κάτοικοι του Ροκ Καμπ μοιάζουν να έχουν όλοι την ίδια ηλικία καθώς ζουν καθολικά και εν υπνώσει έναν ατελείωτο, ερεβώδη, αποπνικτικό εφιάλτη. Εγκλωβισμένοι σε καπνοχώραφα, σε ανθρακωρυχεία, σε βενζινάδικα και σε άθλια τροχόσπιτα, παλεύουν με τη φτώχεια τους, με το ριζικό τους και με τις συνθήκες κι αν κάποτε ονειρεύονται να ξεφύγουν από αυτήν την πνιγηρή γη, σύντομα διαπιστώνουν ότι δεν υπάρχει γι αυτούς οδός διαφυγής. Η απόγνωση, ο πνιγμένος θυμός και η βαθιά μοναξιά εδώ είναι τρόπος ζωής και η βία μοιάζει να είναι το μοναδικό μέσο εκτόνωσης που διαθέτουν. Βία προς τις γυναίκες, που δεν μπορούν να είναι τίποτε άλλο παρά δοχεία σεξουαλικής εκτόνωσης, βία προς τα ζώα, άγρια ή οικόσιτα, βία του ενός προς τον άλλο μέχρι τελικής πτώσης. Και όλα αυτά με φόντο μια ρημαγμένη πολιτεία – φάντασμα του Αμερικανικού Ονείρου που καταπίνει τους κατοίκους στα σπλάγχνα της, γενιές επί γενεών και όπου ακόμα η φύση φαίνεται να συνηγορεί σ’ αυτήν την αέναη καταδίκη των παιδιών της.
[...]
Αριστούργημα, πραγματικά.
karaloyd's review against another edition
dark
mysterious
reflective
sad
medium-paced
- Plot- or character-driven? A mix
- Strong character development? N/A
- Loveable characters? It's complicated
- Diverse cast of characters? It's complicated
- Flaws of characters a main focus? N/A
3.5
supkevs's review against another edition
challenging
dark
emotional
reflective
sad
tense
slow-paced
- Plot- or character-driven? A mix
- Strong character development? Yes
- Loveable characters? No
- Diverse cast of characters? No
- Flaws of characters a main focus? Yes
4.0