cwalsh's review
4.0
Everybody essentially follows the same format as The Lonely City - part memoir and part biography woven together with cultural criticism - except here Laing focuses on bodily freedom and autonomy rather than art and loneliness.
I was reluctant to pick this up because (1) I was not thrilled with Funny Weather and (2) I never in a million years thought I would give a shit about the psychoanalysis angle of this book (Wilhelm Reich, Freud's protege, is the interconnecting link between each section). Topics of mental and physical illness, eugenics, feminism, gay liberation, rape, and abortion are discussed among many artists and activists but never with any judgement and in true Laing form, with subtle empathy.
I was reluctant to pick this up because (1) I was not thrilled with Funny Weather and (2) I never in a million years thought I would give a shit about the psychoanalysis angle of this book (Wilhelm Reich, Freud's protege, is the interconnecting link between each section). Topics of mental and physical illness, eugenics, feminism, gay liberation, rape, and abortion are discussed among many artists and activists but never with any judgement and in true Laing form, with subtle empathy.
jonathanvdh's review
5.0
Een paar jaar terug las ik het boek De Eenzame Stad. Tot dan toe was ik nauwelijks in non-fictie geïnteresseerd geweest en ik begreep eigenlijk niet waarom mensen dat genre überhaupt lazen. Ok, als je specifieke informatie nodig hebt, kan non-fictie eventueel handig zijn, maar als je iets over mensen wil leren, dan lees je nog steeds beter een roman. Laings sprankelende mix van essay, (auto)biografie en geschiedenis, wist me er toch voor in te palmen. Bij dat boek had ik voor het eerst het gevoel dat mij niet iets vertelt of uitgelegd werd, maar dat ik zelf mocht meedenken. Weinig boeken hebben mij dan ook zo aan het denken gezet als De Eenzame Stad. Sommigen van die gedachten draag ik nu nog steeds met mij mee.
Dit boek heeft alles wat De Eenzame Stad ook had, maar in het kwadraat. Je voelt aan alles hoe dierbaar het onderwerp van het lichaam voor Laing is. Het belang en plezier spat van de pagina. Wat ook helpt is de knotsgekke en voor mij volstrekt onbekende hoofdpersoon die ze voor dit boek heeft uitgekozen. Wilhelm Reich, de leerling van Freud die het belang van het lichaam in de psychotherapie ontdekte en aan de basis stond van de eerste seksuele bevrijdigingsbeweging in de jaren 20 in Berlijn, maar die later paranoïde werd tijdens zijn zoektocht naar de bron van al het leven, is een wonderbaarlijke en problematisch figuur, die het onderwerp van lichamelijkheid op elke mogelijke manier belichaamt. Daarnaast is er een kleurrijke cast van side characters, aan de hand waarvan Laing je meevoert langs thema's als ziekte, seksueel geweld en het gevangeniswezen. Bekende namen als Susan Sontag, Kate Bush en James Baldwin, maar ook relatief onbekende ontdekkingen als Ana Mendieta, Angela Carter en Philip Guston passeren de revue. Hoewel deze personages, Reich voorop, zeker niet altijd foutloze mensen zijn, stopt Laing hun onvolkomenheden nergens weg en zoekt altijd naar wat wij, als gebrekkige mensen, van deze karakters kunnen leren. Alle lijnen komen samen in een grandioos laatste hoofdstuk over Nina Simone, dat zich moeilijk zonder enige lichamelijke reactie laat lezen. Een energie die nog tot ver in het nieuwe jaar zal blijven nazinderen.
ps. Wie na het lezen van dit boek nog onbevangen naar het werk van Carl Andre kan kijken, moet zich toch nog maar eens flink achter de oren krabben.
Dit boek heeft alles wat De Eenzame Stad ook had, maar in het kwadraat. Je voelt aan alles hoe dierbaar het onderwerp van het lichaam voor Laing is. Het belang en plezier spat van de pagina. Wat ook helpt is de knotsgekke en voor mij volstrekt onbekende hoofdpersoon die ze voor dit boek heeft uitgekozen. Wilhelm Reich, de leerling van Freud die het belang van het lichaam in de psychotherapie ontdekte en aan de basis stond van de eerste seksuele bevrijdigingsbeweging in de jaren 20 in Berlijn, maar die later paranoïde werd tijdens zijn zoektocht naar de bron van al het leven, is een wonderbaarlijke en problematisch figuur, die het onderwerp van lichamelijkheid op elke mogelijke manier belichaamt. Daarnaast is er een kleurrijke cast van side characters, aan de hand waarvan Laing je meevoert langs thema's als ziekte, seksueel geweld en het gevangeniswezen. Bekende namen als Susan Sontag, Kate Bush en James Baldwin, maar ook relatief onbekende ontdekkingen als Ana Mendieta, Angela Carter en Philip Guston passeren de revue. Hoewel deze personages, Reich voorop, zeker niet altijd foutloze mensen zijn, stopt Laing hun onvolkomenheden nergens weg en zoekt altijd naar wat wij, als gebrekkige mensen, van deze karakters kunnen leren. Alle lijnen komen samen in een grandioos laatste hoofdstuk over Nina Simone, dat zich moeilijk zonder enige lichamelijke reactie laat lezen. Een energie die nog tot ver in het nieuwe jaar zal blijven nazinderen.
ps. Wie na het lezen van dit boek nog onbevangen naar het werk van Carl Andre kan kijken, moet zich toch nog maar eens flink achter de oren krabben.
kizzia's review against another edition
adventurous
challenging
dark
emotional
hopeful
informative
inspiring
reflective
sad
slow-paced
5.0
This book feels like almost like a companion to Orwell’s Roses only with the human body as the focus rather than the climate. In the same way as Solnit uses Orwell as her framing, Laing uses Reich and his work and using that takes on a interconnected journey through feminism, illness, sexual freedom, art and so much more.
I found myself learning deeply about areas of medicine, psychology, feminism, art, gender, and the rise of the far-right in the early 20th century that I only had the basic facts on before I began reading. It helped me understand arguments I had previously dismissed because there were nuances I wasn’t aware of and helped me re-work and re-centre some of my own issues with my health and my feminism.
This is a book that was both enriching, eye-opening and eminently readable and I would encourage anyone to give it a try.
I listened to this book via audible and found Emily Pennant-Rea to be an excellent narrator.
I found myself learning deeply about areas of medicine, psychology, feminism, art, gender, and the rise of the far-right in the early 20th century that I only had the basic facts on before I began reading. It helped me understand arguments I had previously dismissed because there were nuances I wasn’t aware of and helped me re-work and re-centre some of my own issues with my health and my feminism.
This is a book that was both enriching, eye-opening and eminently readable and I would encourage anyone to give it a try.
I listened to this book via audible and found Emily Pennant-Rea to be an excellent narrator.
marije_j's review against another edition
challenging
emotional
hopeful
informative
inspiring
reflective
sad
tense
medium-paced
4.25
waybeyondblue's review
informative
reflective
medium-paced
5.0
Content Warnings
Moderate: Body horror, Murder, Confinement, Racism, Violence, Terminal illness, Sexual violence, Addiction, Homophobia, and Dysphoria