Reviews with content warning for Domestic abuse - Hoe overleef ik alles wat ik niemand vertel?

Ik miste diepgang. Ja, veel problemen van nu kwamen aan bod, maar door de hoeveelheid kon ik niet met de personages identificeren. Het van begin tot eind heel intens wat het ook geen leuke leeservaring maakte. Daarnaast waren alle problemen weer heel snel opgelost door er gewoon over te praten...

En uh... een eetstoornis (among others) is dus niet zo makkelijk opgelost.

Content Warnings

_prei_'s review against another edition

Go to review page

adventurous emotional hopeful inspiring sad fast-paced

Plot- or character-driven? Character
Strong character development? It's complicated
Loveable characters? No
Diverse cast of characters? No
Flaws of characters a main focus? Yes

2.75

Content Warnings

wordswoods's review against another edition

Go to review page

adventurous emotional funny hopeful inspiring lighthearted sad fast-paced

Plot- or character-driven? Character
Strong character development? Yes
Loveable characters? Yes
Diverse cast of characters? No
Flaws of characters a main focus? It's complicated

4.5

De nieuwe hoe overleef ik!

Jaren hebben we gewacht totdat Rosa weer de kop opstak in een nieuw boek van Francine Oomen.

Ik kocht dit boek voordat ik op vakantie ging en het hield me gezelschap tijdens mijn vliegreis.
Ik heb gelachen en gehuild.
Zeer herkenbare dingen voor de 20 en 30ers onder ons wisselen zich af met de persoonlijke moeilijkheden van de hoofdpersonages, waar je je wellicht gelukkig niet altijd helemaal in kunt verplaatsen. Het is eerlijk, rauw en mooi hoe de personages zich ontwikkelen en opnieuw hun weg (naar elkaar terug)vinden.

Content Warnings

jamieruwen's review against another edition

Go to review page

emotional funny fast-paced

Plot- or character-driven? A mix
Strong character development? Yes
Loveable characters? Yes
Diverse cast of characters? It's complicated
Flaws of characters a main focus? Yes

3.25

Wow, wat leuk en bijzonder om weer over Rosa en haar perikelen te lezen. Leuk ook dat dit hetzelfde leesniveau is als de voorgaande boeken, maar wel over echte twintigersproblemen gaat;

traumaverwerking, drugs en alcohol, klimaatdepressie, plotselinge zwangerschap, overleden ouders, je gekke zweefteef vriendin die denkt dat ze mensen hun energie veld kan helen met haar handen, uit elkaar groeien en weer bij elkaar terugkomen, etc

. Rosa zit weer eens flink in de shit en uiteindelijk leert ze dat ze zichzelf moet overwinnen en om hulp moet vragen in haar omgeving. Het enige wat mij een beetje dwars zit om dit boek is dit:

de hele manier waarop Ester's zwangerschap verloopt en hoe de karakters hierop reageren is, hoewel niet per se onrealistisch, zo geconstrueerd dat het aanvoelt als een pro-life boodschap. En dat vind ik kut, want voor zover ik weet is Francine Oomen dat helemaal niet en is het ook niet iets waar het franchise voor staat. Maar die retoriek valt er dus wel in terug te vinden, in hoe Joya zegt dat dit misschien wel voor een reden gebeurt, in hoe Rosa meerdere keren benoemd dat er een leven in Ester groeit, hoe beide karakters reageren op de echo, en voornamelijk in de afwikkeling van het plot in zijn geheel: Ester voelt tijdens een paddo trip dat er levensenergie zit in haar buik en besluit toch geen abortus te plegen, en gaat heppie-de-peppie babykleertjes naaien - dit is hoe het altijd had moeten gaan. Het voelt toch een beetje alsof het boek zegt: een foetus is een leven, en met abortus maak je dat leven dood. Dat had anders gekund. Misschien hadden we Ester wat meer moeten zien worstelen met wat de juiste keuze was, een genuanceerdere discussie over hoe je weet wat juist is voor jou, etc.

. Voor de rest: ik vreesde dat dit boek misschien een cash grab zou zijn, maar dat was het gelukkig totaal niet. De hoeveelheid drama en dergelijke zijn authentiek aan de HOI-serie, en feit dat het echt begint met een trainwreck aan problemen vind ik super toepasselijk. Je ziet dat Rosa steeds weer terugvalt in dezelfde patronen van aantrekken en afstoten, en juist het feit dat ze nauwelijks is gegroeid sinds de laatste boeken vond ik verfrissend. Ze zit zo vast in haar verleden en de huidige pijnlijke gebeurtenissen, dat er geen ruimte over was voor groei. Dat is oké, zegt dit boek, je hebt nog alle tijd.

Content Warnings

More...