Scan barcode
Reviews tagging 'Mental illness'
Druks: mijn (on)rustige leven met ad(h)d by Francien Regelink
2 reviews
puttingwingsonwords's review
funny
informative
inspiring
reflective
fast-paced
3.5
Content Warnings
Graphic: Ableism, Drug use, and Mental illness
Moderate: Sexual content
Minor: Bullying, Cursing, Medical content, Pregnancy, and Sexual harassment
alexiconic's review
informative
lighthearted
fast-paced
2.5
Een lange review want persoonlijke boeken beoordelen is moeilijk.
Druks is vlot geschreven, duidelijk niet bedoeld als wetenschappelijk naslagwerk of universeel handboek "hoe om te gaan met ad(h)d", maar een persoonlijke vertelling van Franciens levensweg en uitdagingen.
Maar uiteindelijk heb ik na het lezen niet het idee dat ik ad(h)d'ers of hun ervaring beter begrijp. Het boek blijft daarvoor te veel aan de oppervlakte en te dicht bij symptoombeschrijvingen. De momenten waarop de oorzaken van de symptomen voorbijkwamen (prikkelverwerking, zintuigen, dopamineregeling) waren zeker interessant maar (om even wat verengelsing van Francien te lenen) die momenten waren algemeen gezien "few and far between".
Ik miste vooral voorbeelden die Farnciens ervaringen illustreerden en concreter maakten. Wat zijn momenten waarop ze haar ad(h)d positief vond? Ze benoemt dat er positieve kanten zijn, maar in haar ervaringsverhalen mis ik ze eigenlijk.
De manier waarop Francien onderzoek beschrijft en doet viel me ook tegen. Ze vertelt bijvoorbeeld dat ze even iets heeft opgezocht, er "een studie" naar vond die haar ervaring al dan niet onderschreef, en dat haar intuïtie "dus" inderdaad klopt. Dat kwam voor mij iets te vluchtig en oppervlakkig over. Ik wilde juist wat méér leren dan intuïtieve verhalen.
Op stijl was er tenslotte een persoonlijke mismatch, denk ik. De stijl van het boek schiet een beetje van heel vlot en humoristisch naar kurkdroge uitleg over biochemische en neurologische processen. Allebei top natuurlijk, maar het was wel erg plots. Daarbij schrijft Francien met veel humor - alleen niet met humor die ik deel.
Druks is vlot geschreven, duidelijk niet bedoeld als wetenschappelijk naslagwerk of universeel handboek "hoe om te gaan met ad(h)d", maar een persoonlijke vertelling van Franciens levensweg en uitdagingen.
Maar uiteindelijk heb ik na het lezen niet het idee dat ik ad(h)d'ers of hun ervaring beter begrijp. Het boek blijft daarvoor te veel aan de oppervlakte en te dicht bij symptoombeschrijvingen. De momenten waarop de oorzaken van de symptomen voorbijkwamen (prikkelverwerking, zintuigen, dopamineregeling) waren zeker interessant maar (om even wat verengelsing van Francien te lenen) die momenten waren algemeen gezien "few and far between".
Ik miste vooral voorbeelden die Farnciens ervaringen illustreerden en concreter maakten. Wat zijn momenten waarop ze haar ad(h)d positief vond? Ze benoemt dat er positieve kanten zijn, maar in haar ervaringsverhalen mis ik ze eigenlijk.
De manier waarop Francien onderzoek beschrijft en doet viel me ook tegen. Ze vertelt bijvoorbeeld dat ze even iets heeft opgezocht, er "een studie" naar vond die haar ervaring al dan niet onderschreef, en dat haar intuïtie "dus" inderdaad klopt. Dat kwam voor mij iets te vluchtig en oppervlakkig over. Ik wilde juist wat méér leren dan intuïtieve verhalen.
Op stijl was er tenslotte een persoonlijke mismatch, denk ik. De stijl van het boek schiet een beetje van heel vlot en humoristisch naar kurkdroge uitleg over biochemische en neurologische processen. Allebei top natuurlijk, maar het was wel erg plots. Daarbij schrijft Francien met veel humor - alleen niet met humor die ik deel.
Content Warnings
Graphic: Mental illness and Suicidal thoughts
Moderate: Death and Suicidal thoughts
More...