Scan barcode
mncptwrn20's review against another edition
3.0
"Isinilang ako sa mundo.
Sa napakagandang mundo.
Na ipinagkait sa aking makita.
Kasunod ang pagbigat ng mga ulap. Pagdilim ng tahimik na kapaligiran. Pag-ihip ng malamig na hangin. Pagyelo ng malawak na karagatan. At ang unti-unti... at dahan-dahan... na pagluha ng niyebe ng kalangitan."
Sa napakagandang mundo.
Na ipinagkait sa aking makita.
Kasunod ang pagbigat ng mga ulap. Pagdilim ng tahimik na kapaligiran. Pag-ihip ng malamig na hangin. Pagyelo ng malawak na karagatan. At ang unti-unti... at dahan-dahan... na pagluha ng niyebe ng kalangitan."
diwataluna's review against another edition
3.0
Si... Bob Ong ay puno ng misteryo. Sino nga ba siya? Ano ang mukha sa likod ng mga salita? High school ako nang unang lumabas ang una niyang aklat (ABNKKBSNPLAKO). Ilang taon kaya siya noon? Ngayon may mga anak na ang mga kaklase ko na nagbasa ng aklat. Siya kaya may anak na rin?
Naiiba ang Si sa lahat ng katha ni Bob Ong. Mula sa ABNKKBSNPLAKO na pasanaysay at patawa hanggang sa Si na pabaliktad at pa-drama, malayo na din ang nilakbay ni Bob Ong bilang manunulat. Sa aking palagay ay nahanap niya na sa Si ang pag-mature ng kaniyang estilo.
Kakaiba ang Si dahil sa "talaarawan" na pagkakahati ng mga chapters, pero imbes na araw-araw ay taon-taon ang sakop ng isang chapter. Maliban doon ay pabaliktad pa ang pagkakaayos ng bawat taon. Mahirap ito dahil kailangan na kahit pabaliktad ang paglalahad ay masusundan pa rin ng mambabasa ang daloy ng kwento. Nagtagumpay naman si Bob Ong dito.
Maraming tema na nasasaklawan ang nobela. Dahil nga sa bawat taon mula pagkasilang hanggang pagpatak ng ika-75 na taon ay may sariling chapter, ganoon din ang lawak ng mga pangyayari. May romansa at pagkasawi sa panahon ng ligawan noong mga teenagers pa sila ni Victoria. May kasayasayan na nagtalakay din sa mga pagpapahirap ng Hapon sa mga Pilipino. May pahapyaw sa aktibismo noong panahon ng martial law. Hindi nagkulang sa tema, mapa-pag-ibig, pagpapamilya, o pagka-Pilipino.
Sa puso ng nobela ay ang pag-ibig sa pagitan nina Victoria at ng narrator. Hindi ito masyadong tumingkad para sa akin dahil nga sa pabaliktad ang paglalahad at madami pang ibang tema. Pero ayos lang. Ngayon, pagdating sa dulo ay mapapatanong ka kung iyon ba ang unang isinulat o ang huling isinulat. Sana may mag-PM sa akin sa Goodreads ng interpretasyon nila sa huling chapter. Hindi ko alam kung mahina talaga ako sa Filipino kaya parang iba ang intindi ko.
Pero anyway, dahil sa Si, si Bob Ong hindi na dapat mahiya na lumantad sa publiko. Saludo ako sa kaniyang nagawa. Sana ay magpatuloy siyang sumubok ng iba't-ibang estilo, iba't-ibang tema.
Naiiba ang Si sa lahat ng katha ni Bob Ong. Mula sa ABNKKBSNPLAKO na pasanaysay at patawa hanggang sa Si na pabaliktad at pa-drama, malayo na din ang nilakbay ni Bob Ong bilang manunulat. Sa aking palagay ay nahanap niya na sa Si ang pag-mature ng kaniyang estilo.
Kakaiba ang Si dahil sa "talaarawan" na pagkakahati ng mga chapters, pero imbes na araw-araw ay taon-taon ang sakop ng isang chapter. Maliban doon ay pabaliktad pa ang pagkakaayos ng bawat taon. Mahirap ito dahil kailangan na kahit pabaliktad ang paglalahad ay masusundan pa rin ng mambabasa ang daloy ng kwento. Nagtagumpay naman si Bob Ong dito.
Maraming tema na nasasaklawan ang nobela. Dahil nga sa bawat taon mula pagkasilang hanggang pagpatak ng ika-75 na taon ay may sariling chapter, ganoon din ang lawak ng mga pangyayari. May romansa at pagkasawi sa panahon ng ligawan noong mga teenagers pa sila ni Victoria. May kasayasayan na nagtalakay din sa mga pagpapahirap ng Hapon sa mga Pilipino. May pahapyaw sa aktibismo noong panahon ng martial law. Hindi nagkulang sa tema, mapa-pag-ibig, pagpapamilya, o pagka-Pilipino.
Sa puso ng nobela ay ang pag-ibig sa pagitan nina Victoria at ng narrator. Hindi ito masyadong tumingkad para sa akin dahil nga sa pabaliktad ang paglalahad at madami pang ibang tema. Pero ayos lang. Ngayon, pagdating sa dulo ay mapapatanong ka kung iyon ba ang unang isinulat o ang huling isinulat. Sana may mag-PM sa akin sa Goodreads ng interpretasyon nila sa huling chapter. Hindi ko alam kung mahina talaga ako sa Filipino kaya parang iba ang intindi ko.
Pero anyway, dahil sa Si, si Bob Ong hindi na dapat mahiya na lumantad sa publiko. Saludo ako sa kaniyang nagawa. Sana ay magpatuloy siyang sumubok ng iba't-ibang estilo, iba't-ibang tema.
lamanodiane's review against another edition
4.0
oh to FALL IN LOVE WITH YOUR SOULMATE and FALL IN LOVE WITH LIFE
sham1ka_'s review against another edition
3.0
it’s different! medyo same levels ng Para Kay B in terms of uniqueness relative to other Philippine Lit, pero ang prose mabulaklak at masasabi kong mas formal.
pussilog's review against another edition
emotional
slow-paced
- Plot- or character-driven? A mix
- Strong character development? N/A
- Loveable characters? Yes
- Diverse cast of characters? N/A
- Flaws of characters a main focus? No
3.5
hon_ey's review against another edition
4.0
The best Bob Ong book that was ever written! I have read MacArthur way before back in high school or college, and I was unimpressed. Kapitan Sino, though still not his best, was written better like watching a funny superhero movie with a few dramatic scenes which is popular here in the Philippines, and in some parts, a subtle sampling of what Bob Ong’s writing might take form in Si.
It was very different, way off bat from his usual with a prose simple yet poetic, and heartfelt, displaying a maturity in his writing. Perhaps, this is Bob Ong tempering down with age?
Si might have lacked the signature acerbic nature of his previous works which might have appealed to his fans and fans-alike, and to which his popularity may be attributed, still I would go around raving to people about this book simply because this is Bob Ong at his best!
It was very different, way off bat from his usual with a prose simple yet poetic, and heartfelt, displaying a maturity in his writing. Perhaps, this is Bob Ong tempering down with age?
Si might have lacked the signature acerbic nature of his previous works which might have appealed to his fans and fans-alike, and to which his popularity may be attributed, still I would go around raving to people about this book simply because this is Bob Ong at his best!
moonscapist's review against another edition
3.0
Ang ganda. Ang lungkot. Ang sakit. Ang ganda. Natulala na lamang ako matapos basahin ang huling kabanata ng aklat at saka tinitigan ang kisame ng kwarto, pilit na inaapuhap kung ano ang tamang lupon ng mga salita para maisalarawan ang naramdaman ko sa pagbabasa nito. Ang ganda. Ang lungkot. Ang sakit. Ang ganda.
Iba 'to sa karaniwang estilo ni Bob Ong sa pagsulat na medyo kengkoy. Seryoso ang tema. Higit sa lahat, pinaramdam niya rito kung gaano kasarap ang tunay at nakatadhanang pagmamahal.
Kaso, bakit ganun ang ending? Bakit ang sakit? Bakit ka ganyan, awtor? Biro lamang. Ang galing mo. Salamat.
Iba 'to sa karaniwang estilo ni Bob Ong sa pagsulat na medyo kengkoy. Seryoso ang tema. Higit sa lahat, pinaramdam niya rito kung gaano kasarap ang tunay at nakatadhanang pagmamahal.
Kaso, bakit ganun ang ending? Bakit ang sakit? Bakit ka ganyan, awtor? Biro lamang. Ang galing mo. Salamat.
kimeehhh's review against another edition
emotional
funny
inspiring
lighthearted
fast-paced
- Plot- or character-driven? Character
- Strong character development? Yes
- Loveable characters? Yes
- Diverse cast of characters? Yes
- Flaws of characters a main focus? No
4.0
bananax's review against another edition
5.0
Where do I begin?
I'm intrigued by the unique format of this book and it was my first time reading Filipino literature outside of school. “May puso ako ngunit hindi nito alipin ang isip ko” I'm fond of the dialogue and the mundane scenes that made this book so humane. You could tell that Bob Ong was a writer who really listened to his fellow country men in a conversational level because of how he plays with the words and exchange of each character. I look forward to the day that this book would be translated, it deserves a wider audience.
I'm intrigued by the unique format of this book and it was my first time reading Filipino literature outside of school. “May puso ako ngunit hindi nito alipin ang isip ko” I'm fond of the dialogue and the mundane scenes that made this book so humane. You could tell that Bob Ong was a writer who really listened to his fellow country men in a conversational level because of how he plays with the words and exchange of each character. I look forward to the day that this book would be translated, it deserves a wider audience.