Reviews

Tsja. Ik bleef grotendeels op mijn honger zitten. En ik heb het ook wel een beetje gehad met al die polarisatie: het is een conversation stopper en ondertussen een bijzonder gemakkelijke manier om het ongenoegen te uiten. Ik ben mij wel degelijk bewust van mijn eigen gender en ras en leeftijd, maar het boekje blijft door die voortdurende verkettering in grote mate oppervlakkig, en brengt helaas weinig nieuws.

Omdat dit een collectief is, schrijft iedereen ook nog eens voor eigen winkel, waardoor het in dit principieel waardevolle en noodzakelijke initiatief zoeken blijft naar een lijn, naar een, welja, manifest.

Gelukkig zijn er toch ook een paar schrijvers die het op zich hebben genomen om vrouwen naar voor brengen die de moeite zijn van het ontdekken. Ik onthoud voornamelijk de teksten van Fleur Speet en Munganyende Hélène Christelle en Yra van Dijk. En ook best een beetje Jannah Loontjens. Want zoals Fleur Speet schrijft: "Wat zou ik graag een literaire vertelling lezen van de Antwerpse kleermakersdochter Anna Bijns [...] over Anna Maria van Schurman [...] Zo kan ik nog talloze boeiende vrouwen uit het verleden uit mijn mouw schudden, maar veel vind ik er niet terug in de Nederlandse literatuur."