Scan barcode
julieh46's review against another edition
adventurous
challenging
emotional
mysterious
reflective
medium-paced
- Plot- or character-driven? A mix
- Strong character development? Yes
- Loveable characters? Yes
- Diverse cast of characters? Yes
- Flaws of characters a main focus? No
3.5
alisonjfields's review against another edition
3.0
Is there a tipping point for chatty, hyper-literate autobiographical novels about young writers in New York? Maybe. Have I personally reached it? Oh yeah.
I feel like so a novel with such a profile really has to take everything to the next level to register with me at this point. Hustvedt’s a talented writer. This book, however, is a bit of a snooze.
Points, though, for her illustrations, which are marvelous.
I feel like so a novel with such a profile really has to take everything to the next level to register with me at this point. Hustvedt’s a talented writer. This book, however, is a bit of a snooze.
Points, though, for her illustrations, which are marvelous.
fanqi1942's review against another edition
challenging
reflective
medium-paced
- Plot- or character-driven? Character
- Strong character development? Yes
- Loveable characters? It's complicated
- Diverse cast of characters? No
- Flaws of characters a main focus? It's complicated
2.5
I am a fan of Siri Hustvedt, (fiction and non-fiction) but this was not her best.
alecarrillogl's review against another edition
5.0
Me encantó. Siri hizo en esta novela un recorrido sentido sobre ser mujer en el entorno en el que ella se desarrolló. No es un recorrido inmóvil ni autobiográfico y de hecho —como la gran proeza del libro— viaja en el tiempo en las historias de otras mujeres que en ese contexto fueron silenciadas o privadas de su propia historia. Desde el robo de Duchamp a la baronesa Elsa von Freytag-Loringhoven hasta una mujer maltratada dentro de su propia casa que encuentra en la hechicería la posibilidad de apropiarse de su odio, y una joven escritora que comienza a lidiar no solo con la infancia añorada en la que es incapaz de comunicarse con su padre y que vive un episodio de violencia que la marca.
Una novela feminista en toda regla con una historia que creo que a las lectoras les va a sanar un poco como a mí.
Una novela feminista en toda regla con una historia que creo que a las lectoras les va a sanar un poco como a mí.
krobart's review against another edition
3.0
See my review here:
https://whatmeread.wordpress.com/2021/03/19/review-1632-memories-of-the-future/
https://whatmeread.wordpress.com/2021/03/19/review-1632-memories-of-the-future/
romysvx's review against another edition
4.0
Moje pierwsze spotkanie z twórczością Siri Hustvedt mogę zaliczyć do nad wyraz udanych. Zostałam całkowicie urzeczona. Hustvedt czaruje słowem! Zatapiając się w „Wspomnienia przyszłości” przenosiłam się do magicznej krainy, mimo, że akcja głównie osadzona jest w jak najbardziej realistycznie przedstawionym Nowym Jorku.
Proza Hustvedt uwodzi i hipnotyzuje, jest kobieca - ale pozytywnym tego słowa znaczeniu - subtelna i delikatna, oniryczna, pełna wrażliwości, ale kiedy trzeba to bohaterki autorki i nogą tupną i krzykną głośno i stanowczo się postawą. „Wspomnienia przyszłości” zręcznie i zgrabnie splatają ze sobą kilka na pierwszy rzut oka kompletnie różniących się od siebie wątków. Hustvest stworzyła intrygującą, enigmatyczną, niełatwą fabułę, którą umiejętnie doprawiła grozą i niejasnościach. Fikcja w bardzo oryginalny i nieoczywisty sposób miesza się tu z rzeczywistością i postaciami oraz zdarzeniami historycznymi. Głównym trzonem opowieści jest historia starszej pisarki (pojawia się tylko pod inicjałami S.H.), która porządkując mieszkanie po śmierci matki odkrywa swój pamiętnik z lat młodzieńczych, zaciekawiona zagłębia się w pokryte kurzem zapiski - i tu niczym gałęzie od pnia drzewa odchodzą kolejne pokręcone mniejsze historie. Poznajemy m.in. szaloną sąsiadkę, „wewnętrzną detektywkę”, a także będąca realnie żyjąca osobą intrygująca baronessę. Te liczne wątki są w rzeczywistosci przyczynkiem do rozważan o wspomnieniach, kondycji pamięci i jej stopniowym zacieraniu się, sile wyobraźni, miejscu kobiety w patriarchalnym społeczeństwie, a rownież i o sztuce! Powieść Hustvedt skrzy się nawiązaniami literackimi i kulturalnymi. Z tytułów wymienionych w powieści mogłaby powstać długa lista lektur.
Wspaniała to proza - przesiąknięta subtelnym feminizmem, bardzo kobieca i szalenie inteligentna.
instagram
Proza Hustvedt uwodzi i hipnotyzuje, jest kobieca - ale pozytywnym tego słowa znaczeniu - subtelna i delikatna, oniryczna, pełna wrażliwości, ale kiedy trzeba to bohaterki autorki i nogą tupną i krzykną głośno i stanowczo się postawą. „Wspomnienia przyszłości” zręcznie i zgrabnie splatają ze sobą kilka na pierwszy rzut oka kompletnie różniących się od siebie wątków. Hustvest stworzyła intrygującą, enigmatyczną, niełatwą fabułę, którą umiejętnie doprawiła grozą i niejasnościach. Fikcja w bardzo oryginalny i nieoczywisty sposób miesza się tu z rzeczywistością i postaciami oraz zdarzeniami historycznymi. Głównym trzonem opowieści jest historia starszej pisarki (pojawia się tylko pod inicjałami S.H.), która porządkując mieszkanie po śmierci matki odkrywa swój pamiętnik z lat młodzieńczych, zaciekawiona zagłębia się w pokryte kurzem zapiski - i tu niczym gałęzie od pnia drzewa odchodzą kolejne pokręcone mniejsze historie. Poznajemy m.in. szaloną sąsiadkę, „wewnętrzną detektywkę”, a także będąca realnie żyjąca osobą intrygująca baronessę. Te liczne wątki są w rzeczywistosci przyczynkiem do rozważan o wspomnieniach, kondycji pamięci i jej stopniowym zacieraniu się, sile wyobraźni, miejscu kobiety w patriarchalnym społeczeństwie, a rownież i o sztuce! Powieść Hustvedt skrzy się nawiązaniami literackimi i kulturalnymi. Z tytułów wymienionych w powieści mogłaby powstać długa lista lektur.
Wspaniała to proza - przesiąknięta subtelnym feminizmem, bardzo kobieca i szalenie inteligentna.
madeleinekl's review against another edition
4.0
This book mixes classic 'cool-artist-in-70s-New-York' memoir stuff with a super interesting commentary on memory. It's self-interrogating and reflective like most of Hustvedt's stuff, and you feel you wish you knew her then and now. Great if you like New York, writing, thinking, no-bullshit feminists, strange events etc.
aymareta's review against another edition
4.0
Primer libro que leo de Hustvedt y ha sido todo un acierto. Me ha fascinado a pesar de la estructura fragmentada. Tiene un tono reflexivo y filosófico que junto con el interés que despiertan los límites ente autobiografía y ficción de la autora, hace que no se pueda abandonar la lectura.
e333mily's review against another edition
3.0
This was a lovely book but I found myself forgetting each page as I read it. Like when I read Kundera. I had the vague sense of things happening but I couldn’t recall whether they had happened inside of this book. But the forgetting isn’t a bad thing, it makes the book more immediate, something that confronts you in the present and then dissipates, like a dream.
There were two passages I underlined, two passages I didn’t want to forget:
1. “I was beginning to feel lonely and restless. It’s such an old feeling. I call it “the margins feeling”. Maybe it’s the gulf feeling—a chasm opens up between me and wherever I am—a great divide of difference that keeps growing and can’t be bridged. What is it that separates me from so many people?”
2. “”Don’t shut down. You mustn’t shut down. If you do, don’t you see, if you do it means he wins.” I did not answer her. At the time I felt I had no choice. I had to stiffen every part of myself. I felt that if I didn’t, if I let myself go, if I wasn’t as hard as I could be, I would dissolve into something inchoate and unrecognisable, that I would begin to scream or begin to laugh and never stop.”
There were two passages I underlined, two passages I didn’t want to forget:
1. “I was beginning to feel lonely and restless. It’s such an old feeling. I call it “the margins feeling”. Maybe it’s the gulf feeling—a chasm opens up between me and wherever I am—a great divide of difference that keeps growing and can’t be bridged. What is it that separates me from so many people?”
2. “”Don’t shut down. You mustn’t shut down. If you do, don’t you see, if you do it means he wins.” I did not answer her. At the time I felt I had no choice. I had to stiffen every part of myself. I felt that if I didn’t, if I let myself go, if I wasn’t as hard as I could be, I would dissolve into something inchoate and unrecognisable, that I would begin to scream or begin to laugh and never stop.”