Reviews

銀河鉄道の夜 by Miyazawa Kenji

Only show reviews with written explanations

yanisna's review against another edition

5.0

This story is about Giovanni and Campanella who was travelling by train on “Celestia River”.

The journey was not so adventurous yet it filled with so much life lessons, about dreams, meaning of life, happiness, God, and human itself. Giovanni’s narration brought us to the train and see that maybe, we have our own way to define a reason living.

It’s one of books that made me think of death (and life) reflection. That we argue more often about the “one truth” and more less about living in harmony.

“Campanella, we’ll travel on together, won’t we?”

stephenblockhead's review against another edition

Go to review page

adventurous challenging emotional reflective sad medium-paced

Plot- or character-driven? A mix
Loveable characters? N/A

4.0

hugo_arregui's review against another edition

Go to review page

adventurous hopeful lighthearted medium-paced

Plot- or character-driven? Plot
Strong character development? No
Loveable characters? Yes
Diverse cast of characters? N/A
Flaws of characters a main focus? N/A

4.0

efimerabonhomia's review against another edition

Go to review page

3.0

Kenji Miyazawa é un dos autores máis lidos do país nipón cuxos textos foron adaptados ao cinema e posúe ese manexo de historias que poderían provocar ser protagonistas de calquera das películas dos estudos Ghibli.
Unha noite non tren da vía láctea é un conxunto de relatos onde os protagonistas son principalmente animais personificados, algo moi común no seu país de orixe, que a partir das súas vidas tentan mostrar o que significa vivir na súa condición. Como sempre os autores xaponeses, aínda que escriban para nenos ou adolescentes tentan infrinxir ese deixe filosófico e existencial.
Nos relatos deste libro imos atopar aves, gatos, elefantes pero tamén un neno que se sobe a un tren acompañado dunha das únicas compañeiras que non exerce sobre el un xuízo que deriva dos pensamentos dos seus pais. Unha viaxe de soños que me pareceu unha mestura entre Pollar Express, A viaxe de Chihiro, O Principiño e un toque de Harry Potter. Desde logo nestes relatos sentinme de novo unha nena cuxo soño é voar e que a imaxinación invada cada acontecemento do seu día a día.
Sen deixar de lado a marabillosa narrativa e inventiva do autor, non podo deixar de aplaudir ao ilustrador deste volume, Miguel Robledo, paréceme que acompaña á perfección os textos.