Scan barcode
dohaadel's review against another edition
5.0
هكذا ابتدأ الأمر. قام صديقه (م) بإخباره عن قصة ما، ثم مضت سنوات على ذلك، فوجد نفسه فجأة يفكر في تلك القصة. لا أقول أن تذكره المفاجيء للقصة كان حتمياً لأنه أراد أصلاً تذكرها، أو صار محتملاً بسبب غرابتها. بل أقول إن تذكره للقصة ابتدأ مع تذكره لقصص أخرى كثيرة لا وجود لأي علاقة بينها. لقد تذكرها بسبب آلية التذكر نفسها، أي بسبب القيام بفعل التذكر المحض دون تحديد لما يمكن أن يتذكره. فهو لم ينتبه لما كان يحدث له إلا عندما تفاجأ من تذكره لهذه القصة. إن هناك أمراً ما يحدث له، إذ ما كان للقصة أن تطل هكذا من غياهب النسيان لو أنها كانت تحمل شعوراً خاصاً في داخله، شعورا يُعرّفها عن غيرها ويُفرّدها، فذلك يجعلها حاضرة في باله أبداً، ولكنها كانت قصة لا يميزها شيء على الإطلاق.
اتضح أنه كان ينقب ذاكرته، غافلاً عن نفسه، هابطاً إلى مكان من الذكريات المتلاشية. والآن، بما أن هناك ما طفا من الأسفل المتلاشي وظهر إلى السطح، فلم يستطع معرفة كم من الوقت قد مضى عليه وهو ينبش ذاكرته ويحفرها دون أن يشعر.
اتضح أنه كان ينقب ذاكرته، غافلاً عن نفسه، هابطاً إلى مكان من الذكريات المتلاشية. والآن، بما أن هناك ما طفا من الأسفل المتلاشي وظهر إلى السطح، فلم يستطع معرفة كم من الوقت قد مضى عليه وهو ينبش ذاكرته ويحفرها دون أن يشعر.
d_arq_'s review against another edition
5.0
"The invention of solitude.
He wants to say. That is to say, he means. As in the French, "vouloir dire," which means, literally, to want to say but which mean, in fact, to mean. He means to say what he wants. He wants to say what he means. He says what he wants to mean. He means what he says."
He wants to say. That is to say, he means. As in the French, "vouloir dire," which means, literally, to want to say but which mean, in fact, to mean. He means to say what he wants. He wants to say what he means. He says what he wants to mean. He means what he says."
gabconap's review against another edition
Second part Book of memories is incoherent, hard to follow. I thought it was a glitch from the ebook, but no, it seems part of the book…
amrahmed1552's review against another edition
4.0
كتاب صادم ومفجع ومؤلم، وعلى مستوى استثنائي من الشجاعة. في بعض الفقرات، كنت مصدومًا من وصف أوستر وطريقة كتابته وتأمّله المُفرط للمواقف والأشياء والأشخاص.
onuryeats's review against another edition
4.0
En sevdiğim Çağdaş yazarlardan Paul Auster'ın edebi kariyerinin başlangıcında, 1982'de yayımlanan Yalnızlığın Keşfi, yazarın okuduğum sekizinci kitabı oldu. Sınıflandırılması zor olan bu eser, otobiyografik öğeler içerdiği için anı-roman niteliği taşıyor. Yazarın kitaplarında yaygınca kullandığı, kurgusunun yapı taşlarını oluşturan şans, kader, rastlantı, yazma, okuma ve hafıza gibi temalar eserin ön safhasında yer alıyor.
Kitap iki bölümden oluşuyor: (1) Görünmeyen Bir Adamın Portresi, (2) Anı Kitabı.
İlk bölüm Auster'ın merhum babasıyla olan ilişkisi, babası öldükten sonra ardında bıraktıkları ve bırakmadıklarını anlatıyor. İkinci bölümde yazar az önce belirttiğim temalar üzerine derin düşüncelere ve sorgulamalara dalıyor. Kitabın karakteri Paul Auster, hem çocuğunun hayatında bir boşluk olarak yer alan bir baba figürü, hem de kendi hayatında baba figürünün eksikliğiyle büyümüş bir evlat olarak karşımıza çıkıyor. Aslında bir iç hesaplaşma.
Bu yüzden kitap bana geçen dönem derste sunduğum bir eseri hatırlattı: "Absence and Presence in Extremely Loud and Incredibly Close by J. S. Foer."
İkinci kısımda yazarın entelektüel birikimini gösteren bir çok yazardan alıntı, farklı dönemlerden tanınmış kişilerin hayatları, Carlo Collodi ve eseri Pinokyo, Yunus peygamberin hikayesi ve Binbir Gece Masallarından, ve çeşitli mektuplardan kesitler var. Farklı zamanlarda ama aynı mekanda gerçekleşmiş rastlantısal olaylar, hayatın özünü ve kaderi sorgulatıyor okurlara.
İlk kısım gayet rahat okunuyor fakat ikinci kısmı okurken başımı ağrıtan kısımlar, üç dört kez okuduğum cümleler oldu. Yine de Paul Auster'a hakkını vermek gerek, kurgu işini gerçekten beceriyor.
“Temiz bir kâğıt bulur. Önündeki masanın üzerine koyar ve kalemiyle şunları yazar: Vardı. Bir daha asla olmayacak. Anımsa.”
Son olarak ilk defa Paul Auster okuyacaklara bu kitabı önermiyorum.
Kitap iki bölümden oluşuyor: (1) Görünmeyen Bir Adamın Portresi, (2) Anı Kitabı.
İlk bölüm Auster'ın merhum babasıyla olan ilişkisi, babası öldükten sonra ardında bıraktıkları ve bırakmadıklarını anlatıyor. İkinci bölümde yazar az önce belirttiğim temalar üzerine derin düşüncelere ve sorgulamalara dalıyor. Kitabın karakteri Paul Auster, hem çocuğunun hayatında bir boşluk olarak yer alan bir baba figürü, hem de kendi hayatında baba figürünün eksikliğiyle büyümüş bir evlat olarak karşımıza çıkıyor. Aslında bir iç hesaplaşma.
Bu yüzden kitap bana geçen dönem derste sunduğum bir eseri hatırlattı: "Absence and Presence in Extremely Loud and Incredibly Close by J. S. Foer."
İkinci kısımda yazarın entelektüel birikimini gösteren bir çok yazardan alıntı, farklı dönemlerden tanınmış kişilerin hayatları, Carlo Collodi ve eseri Pinokyo, Yunus peygamberin hikayesi ve Binbir Gece Masallarından, ve çeşitli mektuplardan kesitler var. Farklı zamanlarda ama aynı mekanda gerçekleşmiş rastlantısal olaylar, hayatın özünü ve kaderi sorgulatıyor okurlara.
İlk kısım gayet rahat okunuyor fakat ikinci kısmı okurken başımı ağrıtan kısımlar, üç dört kez okuduğum cümleler oldu. Yine de Paul Auster'a hakkını vermek gerek, kurgu işini gerçekten beceriyor.
“Temiz bir kâğıt bulur. Önündeki masanın üzerine koyar ve kalemiyle şunları yazar: Vardı. Bir daha asla olmayacak. Anımsa.”
Son olarak ilk defa Paul Auster okuyacaklara bu kitabı önermiyorum.
finny's review against another edition
emotional
inspiring
reflective
medium-paced
4.0
Molto buona la prima parte, meno la seconda, troppo confusionaria.
Anche nell'esordio, Auster emerge già da subito come un autore postmoderno, tutto molto bello.
Anche nell'esordio, Auster emerge già da subito come un autore postmoderno, tutto molto bello.