amberfinnegan's review
5.0
This was hilarious! Completely up my alley and now I'm following his twitter for more comics.
kouya's review
4.0
I love Belzebubs and regularly read it online but the Hungarian translation is faulty at times (thus 4*)
ingejanse's review
3.0
Een comic om in een avond (wat zeg ik, een half uur) uit te lezen, dus leuker om getemporiseerd te doen.
Ik kocht dit boek vanwege de albumrelease van Belzebubs in 2019, wat één van mijn favoriete metalplaten van dit jaar lijkt te worden*. Ik verdiepte me in het verhaal bij de band, kwam in aanraking met de strip, en kocht het boek blind. Metal+humor+strips=gegarandeerd gelukkig huwelijk.
Toch?
Kijk, er is heel veel grappig aan Belzebubs. De baby die gecorrigeerd wordt bij het tekenen van pentagrammen, de vele vele woordgrappen die verwijzen naar je favoriete / door je ouders verboden blackmetalbands, de relaxte manier waarop alle - laten we wel wezen, zeer vreemde - conventies van de metalscene genadeloos op de hak worden genomen (maar op een manier die heel duidelijk maakt dat de tekenaar er zelf fan van is, zodat het geen pijnlijk afmaakverhaal wordt), en natuurlijk het veelvuldig gebruik van ieders favoriete monster van H. P. Lovecraft, Cthulhu. Er zitten ook gewoon een aantal echt leuke grappen in de strips zelf.
Maarrrrrrrr...het is ook wel vaak een beetje schoolkrant-niveau grappen maken, van die punchlines die net niet hard genoeg aankomen, en je nét niet hoeft te lachen, waardoor je met een wat pijnlijk plaatsvervangende-schaamte-gevoel achterblijft.
Laat zoveel duidelijk zijn: ik heb dit boek liever in mijn collectie, dan erbuiten. Mijn liefde voor metal én voor het niet te serieus nemen van de bijbehorende scene en culturele conventies, is te groot om deze niet te willen hebben. Maar gegeven de ingrediënten had ik gehoopt dat het nog nét beter was, en dat Belzebubs mijn geschiedenis in zouden gaan als andere klassiekers in de metal (zeg, Storm of the Lights Bane, Master of Puppets, Enthrone Darkness Triumphant, dat werk). Maar nee. Dit is eerder een album van Insomnium: niks mis mee, fijn dat ie er is, plezierig om te consumeren, maar inwisselbaar in het grote geheel der dingen.
*Gek genoeg is die band (met een onbekende line-up, alhoewel het gerucht erg sterk is dat de zanger van de Finse melodeathact Insomnium de vocalen doet) het gevolg van de strip, en niet de inspiratiebron ervoor (inclusief geweldige videoclips, zoals van Cathedrals of Mourning, dat weer zeer plezierig-herkenbaar lijkt op Dimmu Borgirs Mourning Palace; de overeenkomst in titel zal geen toeval zijn).
Ik kocht dit boek vanwege de albumrelease van Belzebubs in 2019, wat één van mijn favoriete metalplaten van dit jaar lijkt te worden*. Ik verdiepte me in het verhaal bij de band, kwam in aanraking met de strip, en kocht het boek blind. Metal+humor+strips=gegarandeerd gelukkig huwelijk.
Toch?
Kijk, er is heel veel grappig aan Belzebubs. De baby die gecorrigeerd wordt bij het tekenen van pentagrammen, de vele vele woordgrappen die verwijzen naar je favoriete / door je ouders verboden blackmetalbands, de relaxte manier waarop alle - laten we wel wezen, zeer vreemde - conventies van de metalscene genadeloos op de hak worden genomen (maar op een manier die heel duidelijk maakt dat de tekenaar er zelf fan van is, zodat het geen pijnlijk afmaakverhaal wordt), en natuurlijk het veelvuldig gebruik van ieders favoriete monster van H. P. Lovecraft, Cthulhu. Er zitten ook gewoon een aantal echt leuke grappen in de strips zelf.
Maarrrrrrrr...het is ook wel vaak een beetje schoolkrant-niveau grappen maken, van die punchlines die net niet hard genoeg aankomen, en je nét niet hoeft te lachen, waardoor je met een wat pijnlijk plaatsvervangende-schaamte-gevoel achterblijft.
Laat zoveel duidelijk zijn: ik heb dit boek liever in mijn collectie, dan erbuiten. Mijn liefde voor metal én voor het niet te serieus nemen van de bijbehorende scene en culturele conventies, is te groot om deze niet te willen hebben. Maar gegeven de ingrediënten had ik gehoopt dat het nog nét beter was, en dat Belzebubs mijn geschiedenis in zouden gaan als andere klassiekers in de metal (zeg, Storm of the Lights Bane, Master of Puppets, Enthrone Darkness Triumphant, dat werk). Maar nee. Dit is eerder een album van Insomnium: niks mis mee, fijn dat ie er is, plezierig om te consumeren, maar inwisselbaar in het grote geheel der dingen.
*Gek genoeg is die band (met een onbekende line-up, alhoewel het gerucht erg sterk is dat de zanger van de Finse melodeathact Insomnium de vocalen doet) het gevolg van de strip, en niet de inspiratiebron ervoor (inclusief geweldige videoclips, zoals van Cathedrals of Mourning, dat weer zeer plezierig-herkenbaar lijkt op Dimmu Borgirs Mourning Palace; de overeenkomst in titel zal geen toeval zijn).
reanimatedreader's review
5.0
Wellington library book.
Love the artwork. Simple black and white comic strip style with very detailed characters and expressions. Also, all about a death metal family living their life and I can relate to much of it
Love the artwork. Simple black and white comic strip style with very detailed characters and expressions. Also, all about a death metal family living their life and I can relate to much of it
toxic_jelly's review
dark
lighthearted
slow-paced
3.0
I had a few giggles from this. The jokes were cute and I loved the dark themes. But from the blurb I expected to see more lovecraftian things than there actually were, which was a bit disappointing, but it was still cute.
ghostlydreamer's review
dark
funny
fast-paced
5.0
I haven't laughed so much while reading a book in a LONG time. I fucking loved this. So much. We need a volume 2. And I demand more adventures with Blassie and Lilith.