Reviews

Ensaio sobre a Lucidez by José Saramago

heliarocha's review

Go to review page

challenging tense medium-paced
  • Plot- or character-driven? Character
  • Strong character development? N/A
  • Loveable characters? It's complicated
  • Diverse cast of characters? No
  • Flaws of characters a main focus? Yes

5.0

sprada96's review against another edition

Go to review page

mysterious reflective tense medium-paced
  • Plot- or character-driven? A mix
  • Strong character development? Yes
  • Loveable characters? Yes
  • Diverse cast of characters? Yes
  • Flaws of characters a main focus? Yes

4.0

jimmy1087's review against another edition

Go to review page

2.0

No sé si por que es una historia llena de política fue que no me atrapo ó porque Saramago no me cautivo con la narración tan descriptiva que hizo de los acontecimientos en la primera mitad del libro. En la segunda mitad mejoro porque hace referencia a los personajes de "Ensayo sobre la ceguera", pero el final del libro me decepciono.

Sentí que hubo un drama exagerado de parte de los políticos y que más halla de revelar algo original, simplemente narro una historia que vivimos continuamente en nuestra sociedad; cómo la política con su poder, manipula los hechos que nos presentan y dirigen la atención de la población a su antojo.

A diferencia de la historia que narra en "ensayo sobre la ceguera", en donde la catástrofe da pie a una historia descriptiva e interesante y nos muestra como los humanos podríamos actuar como animales, en "ensayo sobre la lucidez", la historia gira entorno a descubrir el porqué de la votación en blanco y los personajes principales son políticos u obedecen a ellos. Me hubiera gustado mucho más, leer la historia desde la perspectiva de los ciudadanos que votaron en blanco.

elliottmoore's review against another edition

Go to review page

challenging emotional sad tense medium-paced
  • Plot- or character-driven? Plot
  • Strong character development? No
  • Loveable characters? Yes
  • Diverse cast of characters? Yes
  • Flaws of characters a main focus? It's complicated

4.5

levi_masuli's review against another edition

Go to review page

3.0

see my review at http://johnlevimasuli.wordpress.com/2012/02/06/jose-saramagos-seeing/

catbewks's review against another edition

Go to review page

5.0

Que não ouça o diabo, senhor ministro, O diabo tem tão bom ouvido que não precisa que lhe digam as coisas em voz alta, Valha-nos então deus, Não vale a pena, esse é surdo de nascença.

[...] a mais segura diferença que poderíamos estabelecer entre as pessoas não seria dividi-las entre espertas e estúpidas, mas em espertas e demasiado espertas, com as estúpidas fazemos o que quisermos, com as espertas a solução é pô-las ao nosso serviço, ao passo que as demasiado espertas, mesmo quando estão do nosso lado, são intrinsecamente perigosas, não o conseguem evitar, o mais curioso é que com os seus atos estão constantemente a dizer-nos que tenhamos cuidado com elas, em geral não damos atenção aos avisos e depois aguentamos as consequências [...]

Há pessoas que continuam de pé mesmo quando são derrubadas [...]

nourhan09's review against another edition

Go to review page

4.0

.

"عقول البشر لا تتفق دائما وكلية مع العالم الذي يعيشون فيه، فهناك من البشر من يجد صعوبة في تكييف أنفسهم مع حقيقة الأشياء، فيتحولون لنفوس ضعيفة ومضطربة من داخلهم ويستخدمون الكلمات بكل مهارة ليبررون جبنهم"


.

على مايبدو بعد الإنتهاء من كتابين فقط للكاتب " جوزيه ساراماغو" اصبح من المفضلين لدي ,, ♥️
هو كاتب عبقري ومجنون، وسادي حتماً ,, أين يمكنك أن تجد كاتباً يجبرك على التركيز طوال الوقت, ولايسمح لك بغض البصر ولو لثانية واحدة, أو أن يهرب وعيك لمكان مختلف عن أحداث الكتاب الذي أمامك ,,
من الطبيعي لو سهوت وتجاهلت فاصلة او نقطة في روايات اخرى .. ولكن مع "ساراماغو" يُعتبر انتحاراً شخصياً لك.. لأنك سوف تضيع عليك الحبكة وتبقى تائهاً داخل حواراته الفلسفية، لهذا يجب عليك أن تعود الى الوراء لتصحح الخطأ الذي فعلته مسبقاً..

...

حسناً الان نعود الى روايته "البصيرة" والتي تعتبر الجزء الثاني من روايته الساحرة والمميزة "العمى".
لا انكر ان الصفحات الأولى كانت مملة, وغريبة ولم اجد أدنى تقارب بين الجزء الأول والثاني ,, ولكن شيئاً فشيئاً تشدني الأحداث وتجعلني متشوقة لمعرفة ماذا سوف يحصل ,, والى اين سوف نصل مع هذه الحبكة الفريدة من نوعها ..
.
تبدأ الرواية كما هي عادة "ساراماغو" في مدينة لا إسم لها , وشخصيات لا أسماء لهم سوى مناصبهم الوظيفة ,
نجد هذه المدينة تعاني من طقس عاصف وممطر يمنع المواطنون من أدلاء حقهم الشرعي في التصويت لأجل أنتخابات الدولة الجديدة ,,
ولكن نرى بعد قليل ان الطقس لم يكن السبب في تأخير المواطنين في القدوم الى صناديق الأقتراع ,,
وان هنالك مرض جديد يجتاح هذه المدينة المنكوبة ,,
سابقاً كان "العمى الأبيض" والآن "الأوراق البيضاء" ..
لتبدأ الشخصيات السياسية في التفكير عن سبب هذا الأضراب الغريب عن التصويت , ولماذا حصل هذا لهم , ومن هو العقل المدبر لهذه المكيدة الخبيثه التي حصلت لمدينتهم الفاضلة ...
.
في الجزء الأول ,, نرى ان هنالك صراع بين الحق والباطل , الجهل والمعرفة , عاطفة القلب وقوة الجسد ..
وهنا في الجزء الثاني نرى الفساد السياسي , والمكائد السرية الخبيثة , وتلفيق التهم والجرائم كما يحلو للسلطات العليا ,,

سوداوية "ساراماغو" كانت قاسية هنا,, وواضحة للغاية ,,
بطريقته الساخرة والمميزة, أنتقد الوضع السياسي لهذه المدينة , وكيف يمكنهم التلاعب بحياة البشر, وصنع المشاكل والحلول كما يحلو لهم, وكيفما يناسب وضعهم الشخصي ,,
كما تعودنا في الجزء الأول كان "ساراماغو" يدير الرواية احيانا بلسان بعض الشخصيات , واحياناً اخرى يأخذ دور الراوي الذي يحكي لنا خفايا الشخصيات وماذا يدور في أذهانهم وماهي حركاتهم القادمة ...


لا انكر ان النهاية كانت صادمة بشكل غير طبيعي ,, وأنني كنت اضع يدي على فمي من الدهشة بسبب سرعة الأحداث التي حصلت في الصفحات الأخيرة والتي لم تترك لي وقتاً لإستيعاب كل هذه المصائب ..
لا اعلم لماذا فعل كل هذا ,, هل كان يريد ان يوضح ان البشر لايستحقون بطل ينقذهم ,, او ضوء أبيض ينير ظلمة عقولهم وأرواحهم ,,
لا اعلم بصراحة .. من الصعب ان تفهم تماما ماذا كان يقصد هذا الكاتب العبقري والمجنون بكل هذه الأحداث والشخصيات والكوارث التي وضعها لهذه المدينة المنكوبة .
ولكنها حتماً تكملة غريبة فريدة من نوعها، لايمكن توقع أحداثها أو نهايتها.
.


‏"حينئذ يسأل رجل أعمى: أسمعت شيئًا؟
ثلاث طلقات، أجابه آخر.
لكن كان هناك أيضًا كلب يعوي.
ربما أصابته الطلقة الثالثة.
الحمد لله؛ فأنا أبغض عواء الكلاب."

annakorda's review against another edition

Go to review page

5.0

Παρά τη χαζομάρα μου να ξεκινήσω από το Περί Φωτισεως και όχι από το Περί τυφλότητος, με αποτέλεσμα να φάω spoilers, δεν μπορώ να μην θαυμάσω την ζοφερή φαντασία του Σαραμαγκου. Τι κι αν είναι απαισιόδοξος; Αγαπώ τη φαντασία και τη γραφή του!!!!!

vibenaci's review against another edition

Go to review page

challenging reflective tense slow-paced
  • Plot- or character-driven? Plot
  • Strong character development? It's complicated
  • Loveable characters? It's complicated
  • Diverse cast of characters? No
  • Flaws of characters a main focus? It's complicated

4.0

ricardosilvestre's review against another edition

Go to review page

4.0

“Num país indeterminado decorre, com toda a normalidade, um processo eleitoral. No final do dia, contados os votos, verifica-se que na capital cerca de 70% dos eleitores votaram branco. Repetidas as eleições no domingo seguinte, o número de votos brancos ultrapassa os 80%”.

“Ensaio Sobre a Lucidez” é um romance que aborda a questão das democracias mundiais na actualidade. O leitor mergulha numa história bastante realista e dramática onde os questionamentos surgem a cada virar de página: até que ponto as democracias são aquilo que pregam? Que papel representam os cidadãos e eleitores? Teremos nós algum poder de decisão ou tudo não passa de uma ilusão?

Eu gosto muito da escrita de José Saramago e aqui, mais uma vez, não desilude. Apesar de se tratar da sequela do também seu livro “Ensaio Sobre a Cegueira”, são duas histórias diferentes que podem ser lidas sem que seja obrigatória uma continuidade, e está tudo bem.

Uma das coisas que eu também aprecio na escrita do autor neste livro é o facto de não existirem nomes de personagens. Para alguém que como eu tem muita dificuldade em memorizar nomes de pessoas, o facto das personagens serem identificadas através das suas profissões (o inspector ou o primeiro-ministro) ou das suas características físicas (o rapaz estrábico) permite um melhor acompanhamento da trama, principalmente quando existe um grande número de personagens. Para mim funciona.

Escrita inteligente, sarcástica, cheia de observações importantes sobre assuntos do dia a dia fazem com que este seja o meu quarto livro deste autor.
E duvido que seja o último!