michellesmets's review against another edition
5.0
Dat ik zo lang gewacht heb om dit te lezen, is onbegrijpelijk. Absoluut mijn boek van het jaar.
anna_thalia's review against another edition
5.0
Sergent-major Marjèn?
Non, mon commandant. Je m'appelle Martien, pas marsjèn, à vos ordres.
Non, mon commandant. Je m'appelle Martien, pas marsjèn, à vos ordres.
mariawjw's review against another edition
3.0
This book took me a really long time as I didn't have a lot of time because of school. But the fact that it was written in a way that made reading it so slow, made it even a longer experience.
The story starts up slowly, very slowly. You read and read and at some point you just wonder, 'How many pages was this?' And barely five minutes later, you look at the page number you're on and ask yourself again, how many pages does this book have?
The moment where the book really started for me was when the Great War began. It was told in first person and it was told in a way which made it alive. It was like I was actually reading someone's diary or as if someone was actually telling me the story about what happened. It felt for the first time in the entire book that the story was finally more than just ink on paper.
The rest of the book was, again, very slow which makes me sad because the main story, the life of the grandfather of the writer, is really interesting and could have been a really nice reading experience. But because of the way it's told, you just shut down at some point. Saddening but true.
Better luck next time, I hope.
The story starts up slowly, very slowly. You read and read and at some point you just wonder, 'How many pages was this?' And barely five minutes later, you look at the page number you're on and ask yourself again, how many pages does this book have?
The moment where the book really started for me was when the Great War began. It was told in first person and it was told in a way which made it alive. It was like I was actually reading someone's diary or as if someone was actually telling me the story about what happened. It felt for the first time in the entire book that the story was finally more than just ink on paper.
The rest of the book was, again, very slow which makes me sad because the main story, the life of the grandfather of the writer, is really interesting and could have been a really nice reading experience. But because of the way it's told, you just shut down at some point. Saddening but true.
Better luck next time, I hope.
cliobemuzedbookworm's review
4.0
This book wasn't an easy one to get into. I kept falling asleep in the beginning and could only concentrate on it for about four pages at a time, but around page 60 that changed and I started being able to read on for a lot longer. Especially part two kept me enthralled. Sometimes the text seemed to be focusing on things that didn't seem to matter much or that seemed to look to much for some sort of a message, rather than just telling the story and letting the reader search for a message if he/she wanted to. It certainly managed to spike my interest in the world wars, which I believed was impossible due to the WWII overload we had in high school and I wouldn't mind a tour of war-related Belgium.
Be warned: If you ever wish to eat gelatin again, there are a couple of pages that you might need to skip.
Be warned: If you ever wish to eat gelatin again, there are a couple of pages that you might need to skip.
orchardoriole's review against another edition
reflective
slow-paced
- Plot- or character-driven? Character
- Strong character development? Yes
- Loveable characters? It's complicated
- Diverse cast of characters? No
- Flaws of characters a main focus? No
2.5
theotherbananwoman's review against another edition
4.25
Amai, een boek dat echt beweegt en doet inleven in de twintigste eeuw. Wat een ander leven hadden die mensen. De horror van de oorlog schrijnend weergegeven, om van te huilen
donmarrr's review against another edition
4.0
Het verhaal van een kleine held in de Grote Oorlog die ervan droomde kunstenaar te worden.Vlak voor zijn dood in de jaren tachtig van de vorige eeuw gaf de grootvader van Stefan Hertmans zijn kleinzoon een paar volgeschreven oude cahiers. Jarenlang durfde Hertmans de schriften niet te openen tot hij het wél deed en onvermoede geheimen vond. Het leven van zijn grootvader bleek getekend door zijn armoedige kinderjaren in het Gent van voor 1900, door gruwelijke ervaringen als frontsoldaat in de Eerste Wereldoorlog en door een jonggestorven grote liefde. In zijn verdere leven zette hij zijn verdriet om in stille schilderkunst. Stefan Hertmans jarenlange fascinatie voor zijn grootvaders leven bracht hem uiteindelijk tot het schrijven van deze aangrijpende roman.
-----
Aan de hand van hem nagelaten memoires van zijn grootvader Urbain reconstrueert de Vlaamse schrijver (1951) in beeldrijke taal het leven van zijn grootvader, die rond 1900 in armoede opgroeide in Gent. Hertmans verbindt op indrukwekkende wijze vroege jeugdervaringen van zijn grootvader met de latere, toen Urbain als jong soldaat hachelijke dagen en nachten in de loopgraven overleefde. Zo worden de gruwelen van de Eerste Wereldoorlog aangekondigd met de beschrijving van een argeloze Urbain, die terecht komt in een oude gelatinefabriek, waar dierenkoppen worden gekookt. "Een zwarte stierenkop rolde tot tegen een tafelpoot. Meteen kropen de witte maden ertegenaan als een onstuitbaar leger dat uit een andere wereld naar hier was gestuurd om alles te bedekken en zich loos te vreten (...)'. Ook beschrijft Hertmans de transformatie van tijdgeest en stadslandschap, waarbij de schone natuur in vredestijd niets verraadt van het bloed en lijden dat de vruchtbare aarde opslorpte. Tegelijkertijd definieert de kleinzoon de afstand en de verwantschap met zijn grootvader.
-----
Aan de hand van hem nagelaten memoires van zijn grootvader Urbain reconstrueert de Vlaamse schrijver (1951) in beeldrijke taal het leven van zijn grootvader, die rond 1900 in armoede opgroeide in Gent. Hertmans verbindt op indrukwekkende wijze vroege jeugdervaringen van zijn grootvader met de latere, toen Urbain als jong soldaat hachelijke dagen en nachten in de loopgraven overleefde. Zo worden de gruwelen van de Eerste Wereldoorlog aangekondigd met de beschrijving van een argeloze Urbain, die terecht komt in een oude gelatinefabriek, waar dierenkoppen worden gekookt. "Een zwarte stierenkop rolde tot tegen een tafelpoot. Meteen kropen de witte maden ertegenaan als een onstuitbaar leger dat uit een andere wereld naar hier was gestuurd om alles te bedekken en zich loos te vreten (...)'. Ook beschrijft Hertmans de transformatie van tijdgeest en stadslandschap, waarbij de schone natuur in vredestijd niets verraadt van het bloed en lijden dat de vruchtbare aarde opslorpte. Tegelijkertijd definieert de kleinzoon de afstand en de verwantschap met zijn grootvader.