Scan barcode
michael_k's review
4.0
Μια πολύ εμπεριστατωμένη και τεκμηριωμένη δουλειά πάνω στην κοινωνία με επίκεντρο τους νέους ανθρώπους, τους φοιτητές, την εποχή της δικτατορίας. Εξαιρετικά αναλυτικό, προσεγγίζει το θέμα του από όλες τις πλευρές και επιχειρεί να δώσει όσο το δυνατόν πιο σφαιρικές ερμηνείες. Σαφώς δεν πρόκειται για μια εξιστόρηση των γεγονότων της επταετίας ή της κατάληψης του Πολυτεχνείου, ούτε ο συγγραφέας προσεγγίζει το θέμα του με γνώμονα το συναίσθημα, την εξύμνηση ή την απαξίωση. Διατηρεί σε όλο το έργο την επιστημονική θεώρηση του ερευνητή επιχειρώντας να τεκμηριώσει και όσο είναι δυνατόν να θέσει στο σωστό ιστορικό και κοινωνικό πλαίσιο τους ανθρώπους που θα έμεναν γνωστοί ως "γενιά του Πολυτεχνείου". Θεωρώ ότι έχει γίνει σπουδαία δουλειά και το βιβλίο αυτό έχω την πεποίθηση ότι θα αποτελέσει κλασσικό έργο αναφοράς για όσους μελετούν την περίοδο αυτή.
tsenteme's review
5.0
Το βιβλίο της χρονιάς!!!
Η εξιστόρηση του συγγραφέα σε συνδυασμό με τις αντίστοιχες μαρτυρίες, προσφέρουν ένα πολύ δυνατό και συνεκτικό κείμενο. Καλύπτει την εποχή λίγο πριν το πραξικόπημα μέχρι μετά την πτώση του καθεστώτος. Αναφέρεται στη γενιά 49-54, τους φοιτητές της περιόδου αυτής, που ουσιαστικά έζησαν και προκάλεσαν αυτό το κίνημα. Τους διαχωρίζει από τη γενιά του Ζ ή Λαμπράκηδες.
Μιλάει για τα πάντα. Μιλάει για τη μουσική, τις ταινίες που επηρέασαν, το ντύσιμο. Μιλάει για τις οργανώσεις που γεννήθηκαν μέσα από το φοιτητικό κίνημα. Τα πρώτα χρόνια οι περισσότεροι φοιτητές ήταν απολίτικοι. Σταδιακά, με τα χρόνια, ακόμα και δεξιάς προέλευσης φοιτητές είδαν με συμπάθεια όλο αυτό στην αρχή και ειδικά προς το τέλος όλο και πιο πολλοί με μεγάλη ευκολία, ξαφνικά πολιτικοποιούνταν.
Υπήρχε μια αξιοσημείωτη στροφή προς το διάβασμα, αριστερών βιβλίων, που ήτανε και απαιτητικά, τα οποία παραδόξως κυκλοφορούσαν παρόλη τη λογοκρισία, που μετά το 69 χαλάρωσε σχετικά. Πολλοί φοιτητές, κυρίως της νομικής, όταν παρακολουθήσανε δίκες, έμαθαν για τα βασανιστήρια και εντάχθηκαν αμέσως στο κίνημα.
Ο συγγραφέας παρομοιάζει την εξέγερση του Πολυτεχνείου με τον γαλλικό Μάη του 68, αν και με σημαντικές διαφορές, ωστόσο πιστεύει πως δεν ήταν από μόνη της η χούντα η αιτία που προκάλεσε όλο αυτό, όπως επίσης και η έλλειψη πολιτικών κομμάτων.
Εντύπωση προκαλούν οι μαρτυρίες, που απογοητεύονται με την έλευση του Καραμανλή το 74, αυτού που χρησιμοποίησε βία και νοθεία στις εκλογές του 61. Ουσιαστικά είδανε μια αλλαγή φρουράς και θεώρησαν ότι το 56% του εκλογικού σώματος ήταν παράλογο, μετά από αυτό που κατάφεραν.
Πρόκειται για μια εξαιρετική μελέτη. Το συστήνω ανεπιφύλακτα.
Η εξιστόρηση του συγγραφέα σε συνδυασμό με τις αντίστοιχες μαρτυρίες, προσφέρουν ένα πολύ δυνατό και συνεκτικό κείμενο. Καλύπτει την εποχή λίγο πριν το πραξικόπημα μέχρι μετά την πτώση του καθεστώτος. Αναφέρεται στη γενιά 49-54, τους φοιτητές της περιόδου αυτής, που ουσιαστικά έζησαν και προκάλεσαν αυτό το κίνημα. Τους διαχωρίζει από τη γενιά του Ζ ή Λαμπράκηδες.
Μιλάει για τα πάντα. Μιλάει για τη μουσική, τις ταινίες που επηρέασαν, το ντύσιμο. Μιλάει για τις οργανώσεις που γεννήθηκαν μέσα από το φοιτητικό κίνημα. Τα πρώτα χρόνια οι περισσότεροι φοιτητές ήταν απολίτικοι. Σταδιακά, με τα χρόνια, ακόμα και δεξιάς προέλευσης φοιτητές είδαν με συμπάθεια όλο αυτό στην αρχή και ειδικά προς το τέλος όλο και πιο πολλοί με μεγάλη ευκολία, ξαφνικά πολιτικοποιούνταν.
Υπήρχε μια αξιοσημείωτη στροφή προς το διάβασμα, αριστερών βιβλίων, που ήτανε και απαιτητικά, τα οποία παραδόξως κυκλοφορούσαν παρόλη τη λογοκρισία, που μετά το 69 χαλάρωσε σχετικά. Πολλοί φοιτητές, κυρίως της νομικής, όταν παρακολουθήσανε δίκες, έμαθαν για τα βασανιστήρια και εντάχθηκαν αμέσως στο κίνημα.
Ο συγγραφέας παρομοιάζει την εξέγερση του Πολυτεχνείου με τον γαλλικό Μάη του 68, αν και με σημαντικές διαφορές, ωστόσο πιστεύει πως δεν ήταν από μόνη της η χούντα η αιτία που προκάλεσε όλο αυτό, όπως επίσης και η έλλειψη πολιτικών κομμάτων.
Εντύπωση προκαλούν οι μαρτυρίες, που απογοητεύονται με την έλευση του Καραμανλή το 74, αυτού που χρησιμοποίησε βία και νοθεία στις εκλογές του 61. Ουσιαστικά είδανε μια αλλαγή φρουράς και θεώρησαν ότι το 56% του εκλογικού σώματος ήταν παράλογο, μετά από αυτό που κατάφεραν.
Πρόκειται για μια εξαιρετική μελέτη. Το συστήνω ανεπιφύλακτα.
More...