Scan barcode
A review by chadinguist
COURS DE LINGUISTIQUE GÉNÉRALE by Ferdinand de Saussure
4.0
Dès que j'avais commencé à lire sur la phonétique et la phonologie, il y un an, je me suis mise à les détester profondément car celles-ci n'ont aucune application pour moi ni personnellement ni dans mon propre métier comme linguiste. Mais sur les autres parties, surtout quand on parle du point du vue de Saussure sur le sign, ça m'intéresse beaucoup et j'en ai vraiment beaucoup appris, bien que je me sente encore pas si forte ni autant profonde dans cette partie et j'ai encore besoin d'en étudier plus, mais de toute façon, ça m'a vraiment plu car le lisant, c'était comme être là dans les cours de lui, à sa présence, moi-même :)
Ce livre était dans ma liste-à-lire pour si longtemps et enfin grace à un article d'un cours universitaire que je devais écrire sur l'École linguistique de Genève j'ai finalement réussi à le lire ou bien de m'en profiter au maximum MDR.
قصد ندارم بیام خلاصه تاریخچه سوسور و نوشن هاش و مکتب ژنو رو اینجا بنویسم, که با یه گوگل کردن میشه خیلی چیزها راجع بهش خوند.
فقط چند تا نکته:
توی گودریدز اسم نویسنده رو زده سوسور.
اما این کتاب بیشتر منسوب به سوسور هست
یکی از دانشجوهاش که توی کلاساش شرکت میکرده, لکچرهای سوسور رو می‌نوشته و بعدا دو تا دانشجوی دیگه این یادداشت ها رو از این بنده خدا میگیرن و به اسم خودشون و منسوب به سوسور -با گذاشتن اسم جمع کننده نوت ها در آخر :))- کتاب رو چاپ میکنن.
یه نکته دیگه که خیلی روی اعصابمه :))
در این اسم سوسور که حتا ندیدم یک نفر برای نمونه درست تلفظش کنه هر دوی اون سین های لامصب رو با ضمه تلفظ نکنین! سین اول با ضمه تلفظ میشه. و سین دوم با اووووووی بلند.
یعنی شاید اگه نوشته میشد سسور اونوقت درست خونده میشد؟ نمیدونم
انی وی
اینجوری خونده میشه عزیزان:
سُ
سووووووووور
گات ایت؟ :)))
نکته دیگه
یک سری از زبان‌شناس ها معتقدن که فقط قسمتی از این کتاب میتونه واقعا حرفای خود سوسور باشه و رد تفکرات خود اون دو دانشجو هم توی کتاب مشخصه که آمیخته شده با حرفای سوسور
به هر حال چیزی از باارزش بودن این کتاب کم نمیکنه
نکته شخصی :))
باورم نمیشه که چقدر الکی از این کتاب میترسیدم و چقدر صبر کردم برای خوندنش و چقدر الکی فکر میکردم به خاطر قدیمی بودنش حتما باید کتاب سنگینی باشه امااااا چقدر ساده چقدر روان چقدر زیبا و چقدر قابل فهم و با توضیحات کافی بود این کتاب! چقدر سوسور استاد خوبی بوده و خوش به حال دانشجوهاش! چقدر کانکشن ایجاد کرد با من. چقدر بیشتر از همه کورسای فارسی و انگلیسی فهمیدمش.
شایدم چون آلردی با خیلی از مفاهیم دیگه آشنا شده بودم فهمیدنش راحتتر شده الان. اما باز هم این کتابی نیست که یک دور خونده بشه و تمام. میشه مدام بهش برگشت.
با اینکه هنوزم نوشتن مقاله مکتب ژنو این ترم رو اتلاف وقت میدونم چون به درد چاپ نمیخوره اما خوشحالم که باعث شد بالاخره این کتاب رو بخونم.
و چقدر خوشحالترم که تونستم به زبان خود سوسور بخونمش. هر صفحه ای که میخوندم و راحت جلو میرفت به خودم افتخار میکردم و لذت میبردم :))) انگیزه یاد گرفتن زبان‌های دیگه هم حتی در من بیشتر شد :)) آیا زیباتر از خوندن کتاب نویسنده ای به زبان خودش چیزی هست؟
اوف که چقدر این آدم از زمان خودش جلوتر بوده!
آیا هرگز روزی این کتاب کنار گذاشته خواهد شد؟ خیلی بعیده. خیلی بعید
پینوشت روی دل مانده :))
دانشمندای واقعی هرچقدر دانششون عمیقتر, نحوه انتقال علم‌شون هم ساده تر, روان‌تر و قابل فهم تر
حالا ورژن وطنی معمولا برعکسه. هرچقد غیرقابل فهم تر و قلمبه سلمبه تر مطلبی رو ادا کنی و بیشتر بپیچونیش اینجور فرض میشه که بهتر فهمیدی :)) درحالیکه فقط یک معنی داره: تو اونقدر اون مطلب رو نفهمیدی که مجبوری پشت کلمات سخت قایم بشی که بقیه هم نفهمن که یه جماعتی باشین دور همدیگه و همه با هم هیچی نفهمین :))))
Ce livre était dans ma liste-à-lire pour si longtemps et enfin grace à un article d'un cours universitaire que je devais écrire sur l'École linguistique de Genève j'ai finalement réussi à le lire ou bien de m'en profiter au maximum MDR.
قصد ندارم بیام خلاصه تاریخچه سوسور و نوشن هاش و مکتب ژنو رو اینجا بنویسم, که با یه گوگل کردن میشه خیلی چیزها راجع بهش خوند.
فقط چند تا نکته:
توی گودریدز اسم نویسنده رو زده سوسور.
اما این کتاب بیشتر منسوب به سوسور هست
یکی از دانشجوهاش که توی کلاساش شرکت میکرده, لکچرهای سوسور رو می‌نوشته و بعدا دو تا دانشجوی دیگه این یادداشت ها رو از این بنده خدا میگیرن و به اسم خودشون و منسوب به سوسور -با گذاشتن اسم جمع کننده نوت ها در آخر :))- کتاب رو چاپ میکنن.
یه نکته دیگه که خیلی روی اعصابمه :))
در این اسم سوسور که حتا ندیدم یک نفر برای نمونه درست تلفظش کنه هر دوی اون سین های لامصب رو با ضمه تلفظ نکنین! سین اول با ضمه تلفظ میشه. و سین دوم با اووووووی بلند.
یعنی شاید اگه نوشته میشد سسور اونوقت درست خونده میشد؟ نمیدونم
انی وی
اینجوری خونده میشه عزیزان:
سُ
سووووووووور
گات ایت؟ :)))
نکته دیگه
یک سری از زبان‌شناس ها معتقدن که فقط قسمتی از این کتاب میتونه واقعا حرفای خود سوسور باشه و رد تفکرات خود اون دو دانشجو هم توی کتاب مشخصه که آمیخته شده با حرفای سوسور
به هر حال چیزی از باارزش بودن این کتاب کم نمیکنه
نکته شخصی :))
باورم نمیشه که چقدر الکی از این کتاب میترسیدم و چقدر صبر کردم برای خوندنش و چقدر الکی فکر میکردم به خاطر قدیمی بودنش حتما باید کتاب سنگینی باشه امااااا چقدر ساده چقدر روان چقدر زیبا و چقدر قابل فهم و با توضیحات کافی بود این کتاب! چقدر سوسور استاد خوبی بوده و خوش به حال دانشجوهاش! چقدر کانکشن ایجاد کرد با من. چقدر بیشتر از همه کورسای فارسی و انگلیسی فهمیدمش.
شایدم چون آلردی با خیلی از مفاهیم دیگه آشنا شده بودم فهمیدنش راحتتر شده الان. اما باز هم این کتابی نیست که یک دور خونده بشه و تمام. میشه مدام بهش برگشت.
با اینکه هنوزم نوشتن مقاله مکتب ژنو این ترم رو اتلاف وقت میدونم چون به درد چاپ نمیخوره اما خوشحالم که باعث شد بالاخره این کتاب رو بخونم.
و چقدر خوشحالترم که تونستم به زبان خود سوسور بخونمش. هر صفحه ای که میخوندم و راحت جلو میرفت به خودم افتخار میکردم و لذت میبردم :))) انگیزه یاد گرفتن زبان‌های دیگه هم حتی در من بیشتر شد :)) آیا زیباتر از خوندن کتاب نویسنده ای به زبان خودش چیزی هست؟
اوف که چقدر این آدم از زمان خودش جلوتر بوده!
آیا هرگز روزی این کتاب کنار گذاشته خواهد شد؟ خیلی بعیده. خیلی بعید
پینوشت روی دل مانده :))
دانشمندای واقعی هرچقدر دانششون عمیقتر, نحوه انتقال علم‌شون هم ساده تر, روان‌تر و قابل فهم تر
حالا ورژن وطنی معمولا برعکسه. هرچقد غیرقابل فهم تر و قلمبه سلمبه تر مطلبی رو ادا کنی و بیشتر بپیچونیش اینجور فرض میشه که بهتر فهمیدی :)) درحالیکه فقط یک معنی داره: تو اونقدر اون مطلب رو نفهمیدی که مجبوری پشت کلمات سخت قایم بشی که بقیه هم نفهمن که یه جماعتی باشین دور همدیگه و همه با هم هیچی نفهمین :))))