A review by tine1789
Delirium by Lauren Oliver

5.0

Toen ik Delirium voor het eerst tegenkwam, was mijn interesse meteen gewekt. Lena leeft in een wereld waarin liefde niet als iets mooi en goeds, maar als een ziekte gezien wordt en waarvoor ook nog eens een behandeling bestaat. Ik was vooral heel benieuwd of Lauren Oliver me zou kunnen overtuigen dat zo'n wereld echt zou kunnen bestaan. Want, eerlijk? Ik zou me echt niet kunnen inbeelden wie zich tegen amor deliria nervosa zou willen laten behandelen.

Maar Lauren Oliver overtuigde me. Ze maakt de mogelijkheid dat die wereld echt zou kunnen bestaan zo reëel dat het eng is. De stukjes uit the book of shhh (Safety, Health and Happiness Handbook) die aan het begin van bijna elk hoofdstuk staan, hielpen daar ook bij. Ze schetsen delen van Lena's wereld, en het verhaal zelf kleurt die schetsen in. Zo staat er in één van die stukjes de symptomen van liefde neergeschreven (o.a. slapeloosheid, zweethanden en onzekerheid), maar ook gebeden en spreekwoorden staan in the book of shhh.

De bedoeling van the cure, de behandeling, is mensen beschermen tegen negatieve gevoelens die zo vaak bij liefde komen kijken. In eender welke relatie voel je je wel eens verdrietig, boos, gefrustreerd, ongelukkig of teleurgesteld. Maar leef je wel echt zonder die gevoelens? Het is mooi om te zien hoe Lena begint te twijfelen aan alles wat haar verteld is. Ook Hana, Lena's beste vriendin heeft een paar rebelse trekjes. Hun vriendschap was zeker één van mijn favoriete aspecten in het boek.

Het einde in Delirium is er één om U tegen te zeggen; ik heb de laatste bladzijden gewoon opnieuw en opnieuw gelezen. Delirium is een boek over liefde. Toch is het mijlenver verwijderd van alle lieve, zoetsappige boekjes waar je waarschijnlijk aan denkt als iemand 'een boek over liefde' zegt. Het voelt bijna overbodig om te zeggen dat het tweede boek in de serie, Pandemonium, regelrecht naar mijn wishlist is gevlogen.