Scan barcode
A review by denizerkaradag
Tan Kızıllığı by Friedrich Nietzsche
5.0
Bu kitapta ahlaka duyulan güvene son veriliyor.
Her bireysel eylem dehşet uyandırır. Her türlü özgünlük rahatsızlık verir.
Ahlak daha yeni ve daha iyi geleneklerin ortaya çıkmasına karşı koyar. Aptallaştırır.
Freud’un öncülü, Freud’u çağırır.
Hıristiyanlığın inanç şemsiyesini kapatabilmesini sağlayan kuşkunun günah olmasıdır. İnanç denizinde yüzerken kıyıya bir bakış bile günahtır.
Yaşamımızın anlamını biz icat ediyoruz ve birbirini izleyen şeylere neden ve sonuç diyoruz.
Kant yavanlığı yerine Schopenhauer.
Ve unutmayın ki, ticaretten anlamamak soyluluktur.
Alıntılar:
Korkak yalnızlığın ne olduğunu bilmez: Sandalyesinin arkasında hep bir düşman vardır. - Ah, keşke birisi bize yalnızlık denilen o ince duygunun öyküsünü anlatabilse! (sf. 178)
Düşüncelerimizi kullanılmaya hazır sözcüklerle ifade ederiz. Ya da şüphemi tam anlamıyla dile getirecek olursam: Bizim her an sadece elimizde bulunan sözcüklerin aşağı yukarı ifade edebileceği düşüncelerimiz vardır. (sf. 182)
Şu karantina günlerinde herkese iyi gelecek bir alıntıyla bitirmek istiyorum:
Bizim eğitime ve öğretim biçimimizdeki en büyük eksikliğin ne olduğunu zamanla anladım: Yalnızlığa katlanmayı - kimse öğrenmiyor, kimse buna çaba göstermiyor ve kimse öğretmiyor.(sf.235)
Yaşamını gerçeğe adayan ve feda edenlere...
Her bireysel eylem dehşet uyandırır. Her türlü özgünlük rahatsızlık verir.
Ahlak daha yeni ve daha iyi geleneklerin ortaya çıkmasına karşı koyar. Aptallaştırır.
Freud’un öncülü, Freud’u çağırır.
Hıristiyanlığın inanç şemsiyesini kapatabilmesini sağlayan kuşkunun günah olmasıdır. İnanç denizinde yüzerken kıyıya bir bakış bile günahtır.
Yaşamımızın anlamını biz icat ediyoruz ve birbirini izleyen şeylere neden ve sonuç diyoruz.
Kant yavanlığı yerine Schopenhauer.
Ve unutmayın ki, ticaretten anlamamak soyluluktur.
Alıntılar:
Korkak yalnızlığın ne olduğunu bilmez: Sandalyesinin arkasında hep bir düşman vardır. - Ah, keşke birisi bize yalnızlık denilen o ince duygunun öyküsünü anlatabilse! (sf. 178)
Düşüncelerimizi kullanılmaya hazır sözcüklerle ifade ederiz. Ya da şüphemi tam anlamıyla dile getirecek olursam: Bizim her an sadece elimizde bulunan sözcüklerin aşağı yukarı ifade edebileceği düşüncelerimiz vardır. (sf. 182)
Şu karantina günlerinde herkese iyi gelecek bir alıntıyla bitirmek istiyorum:
Bizim eğitime ve öğretim biçimimizdeki en büyük eksikliğin ne olduğunu zamanla anladım: Yalnızlığa katlanmayı - kimse öğrenmiyor, kimse buna çaba göstermiyor ve kimse öğretmiyor.(sf.235)
Yaşamını gerçeğe adayan ve feda edenlere...