A review by sina76
شوالیه\u200cهای بدنام by David Gemmell
4.0
“True knights protect the weak.”
He snorted. “There are no true knights, no more than there are gods. If you can’t protect yourself, die and get out of the way of those who can. Sharp steel and strong arms rule this world, don’t ever believe any different.”
Sansa backed away from him. “You’re awful.”
“I’m honest. It’s the world that’s awful.”
Georgr r.r. Martin , A clash of kings
خب باید بگم که دیوید گمل بدجوری انتظاراتم رو برآورده کرد. به جرات میتونم بگم که جزو بهترین فانتزی حماسی هایی بود که خوندم و به حدی من رو منو مجذوب شیوه داستان گویی و روایتش کرد که مجاب شدم بقیه کتاباش رو هم بخونم.
داستان تقریبا دچار هیچ گونه اضافه گویی نشده و به شدت خالصه و همین باعث میشه وقتی دستت میگریش به سختی میتونی بذاریش زمین.اوایلش فکر میکردم داستانای قهرمانانه‌ی گمل یه چیزی تو مایه های داستان های افسانه ای ایه که ننه پیر برای سانسا تعریف میکرد. داستانی پر از شوالیه های درستکار و خوش قیافه ای که زره براق به تن دارند و راه به راه به ضعفا کمک میکنن. ولی شوالیه های بدنام دقیقا خلاف این عقیده رو بهم نشون داد. آدم های درستکاری که به تاریکی کشیده میشن و دزد و غارتگر هایی که تبدیل به قهرمانان داستان میشن.از شخصیت پردازی و قهرمان سازی گمل حرف زدن هم نوعی اضافه گوییه.باید کتابو دستتون بگیرین تا متوجه عظمت کار گمل بشین.
این کتابو به طور تصادفی تو یکی از گشت زنی های اخر هفته تو باغ کتاب پیدا کرده بودم و راستش به خاطر قیمت پایینش اون خریدم(خرید جلد اول گروهان سیاه هم همینطوری آغاز شد). بعد از خوندن تعدادی از ریویو های دوستان مجاب شدم که هرچه زودتر اونو بخونم. و حالا از این تصمیم بی نهایت خوشحالم چون میتونم به لیست بهترین اتفاقات سال 97 اضافه کنم.
پ.ن1: ویراستاری کتاب خیلی بد بود. البته شاید به خاطر چاپ قدیمی بودنش.در هر صورت باعث تعجبه که همچین کتابی با سال چاپ1390 هنوز تو قفسه های باغ کتاب باقی مونده.
تجسم موسقیایی کارای گمله.شدیدا توصیه میشه.two steps from hell پ.ن2: به نظرم
He snorted. “There are no true knights, no more than there are gods. If you can’t protect yourself, die and get out of the way of those who can. Sharp steel and strong arms rule this world, don’t ever believe any different.”
Sansa backed away from him. “You’re awful.”
“I’m honest. It’s the world that’s awful.”
Georgr r.r. Martin , A clash of kings
خب باید بگم که دیوید گمل بدجوری انتظاراتم رو برآورده کرد. به جرات میتونم بگم که جزو بهترین فانتزی حماسی هایی بود که خوندم و به حدی من رو منو مجذوب شیوه داستان گویی و روایتش کرد که مجاب شدم بقیه کتاباش رو هم بخونم.
داستان تقریبا دچار هیچ گونه اضافه گویی نشده و به شدت خالصه و همین باعث میشه وقتی دستت میگریش به سختی میتونی بذاریش زمین.اوایلش فکر میکردم داستانای قهرمانانه‌ی گمل یه چیزی تو مایه های داستان های افسانه ای ایه که ننه پیر برای سانسا تعریف میکرد. داستانی پر از شوالیه های درستکار و خوش قیافه ای که زره براق به تن دارند و راه به راه به ضعفا کمک میکنن. ولی شوالیه های بدنام دقیقا خلاف این عقیده رو بهم نشون داد. آدم های درستکاری که به تاریکی کشیده میشن و دزد و غارتگر هایی که تبدیل به قهرمانان داستان میشن.از شخصیت پردازی و قهرمان سازی گمل حرف زدن هم نوعی اضافه گوییه.باید کتابو دستتون بگیرین تا متوجه عظمت کار گمل بشین.
این کتابو به طور تصادفی تو یکی از گشت زنی های اخر هفته تو باغ کتاب پیدا کرده بودم و راستش به خاطر قیمت پایینش اون خریدم(خرید جلد اول گروهان سیاه هم همینطوری آغاز شد). بعد از خوندن تعدادی از ریویو های دوستان مجاب شدم که هرچه زودتر اونو بخونم. و حالا از این تصمیم بی نهایت خوشحالم چون میتونم به لیست بهترین اتفاقات سال 97 اضافه کنم.
پ.ن1: ویراستاری کتاب خیلی بد بود. البته شاید به خاطر چاپ قدیمی بودنش.در هر صورت باعث تعجبه که همچین کتابی با سال چاپ1390 هنوز تو قفسه های باغ کتاب باقی مونده.
تجسم موسقیایی کارای گمله.شدیدا توصیه میشه.two steps from hell پ.ن2: به نظرم