Scan barcode
A review by nefellyk
Οι Δεσμώτες των Σκιών by Ευαγγελία Ευσταθίου
5.0
(re-read)
Δεν θυμάμαι πόσες φορές έχω διαβάσει αυτό το βιβλίο, κοντά στις δέκα νομίζω....Εάν και όλα τα βιβλία της Ευσταθίου είναι εκπληκτικά, το συγκεκριμένο το έχω ξεχωρίσει, ωστόσο θα προσπαθήσω να είμαι πλήρως ειλικρινής και αντικειμενική με την κριτική μου.
Ας ξεκινήσουμε, ξεκαθαρίζοντας πως ο λόγος που έχω ξεχωρίσει το συγκεκριμένο, είναι διότι το όταν το διάβασα πρώτη φορά ήμουν σε μια περίεργη φάση της ζωής μου και καθώς έχω συνδέσει το βιβλίο με συγκεκριμένα γεγονότα εκείνης της χρονικής περίοδο, έχω καταλήξει να έχω αυτή την σχέση μαζί του. Με πολύ απλά λόγια είναι το comfort zone μου. ( Ας τον πούμε έτσι)
Τώρα...το συγκεκριμένο βιβλίο ένα και καταπληκτικό αντικειμενικά αξίζει περισσότερο 4 παρά 5 αστέρια, και αυτό γιατί ο πυρήνας τους είναι πανομοιότυπος με όλα τα υπόλοιπα βιβλία της Ευσταθίου. Ο ίδιος τύπος άντρα με παρόμοιο ένα όχι ίδιο τύπο γυναίκας ως πρωταγωνιστές. Προσωπικά αυτός είναι ο λόγος που θα διαβάσω τα βιβλία της , γιατί ψάχνω ακριβώς αυτό. Όμως αντικειμενικά μιλώντας, κάνει τις ιστορίες όλο και πιο μονότονες και προβλέψιμες.
Ωστόσο, η ικανότητά της να αφηγείται είναι εξαιρετική και επίσης το λεξιλόγιο που χρησιμοποιεί είναι πολύ καλό. Ταιριάζει τέλεια τόσο με την πλειονότητα του κοινού στο οποίο απευθύνεται όσο και με τους χαρακτήρες της εκάστοτε ιστορίας. Όχι πολύ απλό και επαναλαμβανόμενο αλλά ούτε πολύ εξεζητημένο.
Είναι ένα κλασικό enemies to lovers βιβλίο, με το "κυρίαρχο, βαρύ" αρσενικό και την.. " ανεξάρτητη" γυναίκα που αρχικά τον σιχαίνεται και μετά καταλήγει να τον ερωτεύεται και...εν τέλη να τιθασεύσει το..."κακό παιδί". Αυτό είναι και το μοναδικό μειονέκτημα του βιβλίου. Είναι αυτή η μορφή ιστορίας που έχει ειπωθεί τόσες φορές και που θα ειπωθεί άλλες τόσες, χωρίς καμία πρωτοτυπία.
Εν κατακλείδι, το προτείνω ανεπιφύλακτα σε όποιον θέλει να διαβάσει ένα κλασικό ρομάντζο σε συνδυασμό με λίγο δράση, με τους πρωταγωνιστές να περνάνε από το μίσος και την αντιπάθεια, στον αμοιβαίο σεβασμό, τον έρωτα και εν τέλη τη αγάπη. Όμως δεν θα το πρότεινα σε καμία περίπτωση σε κάποιον που ψάχνει να διαβάσει κάτι έξω από τα συνηθισμένα, κάτι πιο πρωτότυπο κάτι που δεν έχει δει ως τώρα.
Δεν θυμάμαι πόσες φορές έχω διαβάσει αυτό το βιβλίο, κοντά στις δέκα νομίζω....Εάν και όλα τα βιβλία της Ευσταθίου είναι εκπληκτικά, το συγκεκριμένο το έχω ξεχωρίσει, ωστόσο θα προσπαθήσω να είμαι πλήρως ειλικρινής και αντικειμενική με την κριτική μου.
Ας ξεκινήσουμε, ξεκαθαρίζοντας πως ο λόγος που έχω ξεχωρίσει το συγκεκριμένο, είναι διότι το όταν το διάβασα πρώτη φορά ήμουν σε μια περίεργη φάση της ζωής μου και καθώς έχω συνδέσει το βιβλίο με συγκεκριμένα γεγονότα εκείνης της χρονικής περίοδο, έχω καταλήξει να έχω αυτή την σχέση μαζί του. Με πολύ απλά λόγια είναι το comfort zone μου. ( Ας τον πούμε έτσι)
Τώρα...το συγκεκριμένο βιβλίο ένα και καταπληκτικό αντικειμενικά αξίζει περισσότερο 4 παρά 5 αστέρια, και αυτό γιατί ο πυρήνας τους είναι πανομοιότυπος με όλα τα υπόλοιπα βιβλία της Ευσταθίου. Ο ίδιος τύπος άντρα με παρόμοιο ένα όχι ίδιο τύπο γυναίκας ως πρωταγωνιστές. Προσωπικά αυτός είναι ο λόγος που θα διαβάσω τα βιβλία της , γιατί ψάχνω ακριβώς αυτό. Όμως αντικειμενικά μιλώντας, κάνει τις ιστορίες όλο και πιο μονότονες και προβλέψιμες.
Ωστόσο, η ικανότητά της να αφηγείται είναι εξαιρετική και επίσης το λεξιλόγιο που χρησιμοποιεί είναι πολύ καλό. Ταιριάζει τέλεια τόσο με την πλειονότητα του κοινού στο οποίο απευθύνεται όσο και με τους χαρακτήρες της εκάστοτε ιστορίας. Όχι πολύ απλό και επαναλαμβανόμενο αλλά ούτε πολύ εξεζητημένο.
Είναι ένα κλασικό enemies to lovers βιβλίο, με το "κυρίαρχο, βαρύ" αρσενικό και την.. " ανεξάρτητη" γυναίκα που αρχικά τον σιχαίνεται και μετά καταλήγει να τον ερωτεύεται και...εν τέλη να τιθασεύσει το..."κακό παιδί". Αυτό είναι και το μοναδικό μειονέκτημα του βιβλίου. Είναι αυτή η μορφή ιστορίας που έχει ειπωθεί τόσες φορές και που θα ειπωθεί άλλες τόσες, χωρίς καμία πρωτοτυπία.
Εν κατακλείδι, το προτείνω ανεπιφύλακτα σε όποιον θέλει να διαβάσει ένα κλασικό ρομάντζο σε συνδυασμό με λίγο δράση, με τους πρωταγωνιστές να περνάνε από το μίσος και την αντιπάθεια, στον αμοιβαίο σεβασμό, τον έρωτα και εν τέλη τη αγάπη. Όμως δεν θα το πρότεινα σε καμία περίπτωση σε κάποιον που ψάχνει να διαβάσει κάτι έξω από τα συνηθισμένα, κάτι πιο πρωτότυπο κάτι που δεν έχει δει ως τώρα.