Scan barcode
A review by florismeertens
Compromissen by Sergei Dovlatov
Ik heb al meerdere recensies geschreven waarin ik mijn vermoeidheid uit ten opzichte van het ultieme moderne literair personage: man, middelbare leeftijd, alcholist/kettingroker, cynisch, eenzaam, heeft veel seks met jonge vrouwen (wat regelmatig voelt als een onbescheiden gedagdroom van de auteur zelf, zie Peter Estherhazy), artistiek beroep, weet persoonlijke relaties niet goed te onderhouden, loopt weg voor consequenties.
Dit boek is precies dat, maar dan briljant. Dovlatov heeft een onpretentieuze hulpeloosheid over zich heen die bevrijdend voelt. En daarbij gewoon mooie vondsten. Ik ben geen cynicus, daar ben ik zowel te jong als te oud(erwets) voor, maar dit cynisme voel ik wel in mijn botten.
Dergelijke verhalen over de Sovjet-Unie lijken voor mij altijd wat op die over Maoïstisch China (en eigenlijk ook een beetje hedendaags China): Het is absoluut geen goed leven, maar als leeservaring is het een heerlijke, absurde chaos.
Dit boek is precies dat, maar dan briljant. Dovlatov heeft een onpretentieuze hulpeloosheid over zich heen die bevrijdend voelt. En daarbij gewoon mooie vondsten. Ik ben geen cynicus, daar ben ik zowel te jong als te oud(erwets) voor, maar dit cynisme voel ik wel in mijn botten.
Dergelijke verhalen over de Sovjet-Unie lijken voor mij altijd wat op die over Maoïstisch China (en eigenlijk ook een beetje hedendaags China): Het is absoluut geen goed leven, maar als leeservaring is het een heerlijke, absurde chaos.