Scan barcode
A review by maribooked
Τον καιρό του Θεού by Sebastian Barry
4.0
Ο Τομ, ένας συνταξιούχος αστυνομικός, ζει μόνος του σε ένα χωριό της Ιρλανδίας μετά των χαμό της οικογένειας του, μακριά από όλους και από όλα. Η επίσκεψη όμως των δύο συναδέλφων του και τα ερωτήματα που καλείται να απαντήσει για μια παλιά υπόθεση, θα του ταράξει την ηρεμία και θα του ξεθάψει μνήμες και γεγονότα που νόμιζε πως είχε κρύψει βαθιά μέσα του.
Η ιστορία έχει γρήγορη αφήγηση που ξετυλίγεται σαν κουβάρι αλλά και με έντονο το αίσθημα της ζοφερής και κλειστοφοβικής ατμόσφαιρας. Οι αναμνήσεις και οι στιγμές του Τομ που θυμάται από την υπόθεση, καθώς και προσωπικά βιώματα και εξομολογήσεις της οικογένειας του από το παρελθόν, είναι γροθιά στο στομάχι. Ο συγγραφέας σε βάζει στην ιστορία και σε κρατάει δέσμιο, νιώθοντας όλα τα συναισθήματα που νιώθει και ο πρωταγωνιστής, φόβο, θλίψη, μοναχικότητα, αμφιβολία, δειλία. Δεν ξέρεις σαν αναγνώστης τι να πιστέψεις και τι όχι. Τι είναι αλήθεια και τι ψέμα. Ο Τομ παρουσιάζεται αναξιόπιστος χωρίς να είναι σίγουρος για τίποτα, δεν γνωρίζει τι είναι παρόν και τι παρελθόν, όλες οι σκέψεις, θολώνουν τις μνήμες του. Άραγε θα τα καταφέρει; Θα βγει από όλη αυτή την κατάσταση;
“No one minds life as long as they are not trying to leave it. Nor death, as long as they are not dying.”
Δεύτερο βιβλίο που διαβάζω από τον συγγραφέα και σίγουρα θα συνεχίσω με ότι άλλο δικό του κυκλοφορήσει. Σκληρό και βαρύ το θέμα του, με ζοφερή ατμόσφαιρα αλλά και μόνο για την υπέροχη γραφή του αξίζει να το διαβάσεις.
Η ιστορία έχει γρήγορη αφήγηση που ξετυλίγεται σαν κουβάρι αλλά και με έντονο το αίσθημα της ζοφερής και κλειστοφοβικής ατμόσφαιρας. Οι αναμνήσεις και οι στιγμές του Τομ που θυμάται από την υπόθεση, καθώς και προσωπικά βιώματα και εξομολογήσεις της οικογένειας του από το παρελθόν, είναι γροθιά στο στομάχι. Ο συγγραφέας σε βάζει στην ιστορία και σε κρατάει δέσμιο, νιώθοντας όλα τα συναισθήματα που νιώθει και ο πρωταγωνιστής, φόβο, θλίψη, μοναχικότητα, αμφιβολία, δειλία. Δεν ξέρεις σαν αναγνώστης τι να πιστέψεις και τι όχι. Τι είναι αλήθεια και τι ψέμα. Ο Τομ παρουσιάζεται αναξιόπιστος χωρίς να είναι σίγουρος για τίποτα, δεν γνωρίζει τι είναι παρόν και τι παρελθόν, όλες οι σκέψεις, θολώνουν τις μνήμες του. Άραγε θα τα καταφέρει; Θα βγει από όλη αυτή την κατάσταση;
“No one minds life as long as they are not trying to leave it. Nor death, as long as they are not dying.”
Δεύτερο βιβλίο που διαβάζω από τον συγγραφέα και σίγουρα θα συνεχίσω με ότι άλλο δικό του κυκλοφορήσει. Σκληρό και βαρύ το θέμα του, με ζοφερή ατμόσφαιρα αλλά και μόνο για την υπέροχη γραφή του αξίζει να το διαβάσεις.