A review by verena895
Gestohlenes Erbe by Dana Müller-Braun

3.0

3,5 sterren

Het was leuk voor 2/3e van het boek. Goed concept, goede worldbuilding, ik mocht Liran vanaf het begin en het was al snel duidelijk waar het heen ging. Ik hou van de opbouw van de relatie tussen die twee.
Wat Miél erbij deed, snapte ik niet echt. Dat ze 'moest kiezen' tussen 2 broers vond ik niet heel origineel, maar het was door de vingers te zien.

Also ngl Avriell mag van mij echt sterven. Wat een trut. Zo ondankbaar en voelt zich echt verheven en waarom trouwt Liran met haar?? Als hij zulke sterke gevoelens heeft voor Navien??
Ik had gehoopt dat er wat zou gebeuren tijdens de bruiloft, maar alas.

En also wat de heck was dat einde? Dat Liran en Miél dezelfde persoon zijn vind ik echt bullshit. Weak. Pathetic. En hoewel Liran van haar houdt, schiet hij haar neer met een pijl en boog??
True love.

Ik vond het erg lastig om nou door te hebben met wie ze nou echt een relatie kon/zou krijgen en het verhaal is zodanig opgebouwd, dat je je als lezer net zo verraden voelt door die eikels als Navien.

Ik heb m'n hoop nu gevestigd op die engel, maar dat is puur bij gebrek aan beter.

Ik vind het gewoon zo jammer?
Iedereen doet alsof ze het beste met Navien voorhebben en stellen haar gerust zovan 'ooh je kunt mij vertrouwen uwu' en vervolgens hebben ze een secret agenda en zijn ze niet eerlijk tegen haar en verzwijgen ze dingen en gebruiken ze haar allemaal voor hun eigen doeleinden.

The poor girl only wanted to be loved and to maybe one day just chill.

Honestly ik hoop dat ze meegaat met die engel en dat alle Fürsten aan hun einde komen. Dat is wel het minste wat ze verdienen na dit boek.

~
Een review van iemand anders waar ik helemaal achter sta maar geen zit had om in eigen woorden te zetten:

In der zweiten Hälfte passiert wahnsinnig viel, aber gleichzeitig auch irgendwie ständig dasselbe. Die Heldin (die btw. verdammt naiv ist) wird betrogen, wahrscheinlich irgendwie verletzt (ich glaube, ich habe noch nie ein Buch gelesen, bei dem die Heldin so oft ohnmächtig wurde), erholt sich, geht zur nächsten Person, wird wieder betrogen und so geht der Kreislauf weiter. Wenn "all" (wer das Buch liest wird wissen, warum die Gänsefüßchen) ihre Loveinterests sie betrogen haben geht sie wieder zum ersten zurück.
Sie glaubt immer das, was ihr erzählt wird und in den seltenen Fällen, in denen sie doch selbst denkt tut sie dann aber doch nichts um ihren Zweifeln auf den Grund zu gehen.
Abschließend macht es mich wahnsinnig, dass anscheinend alle außer ihr wissen, was los ist, aber absolut niemand mit ihr darüber redet und da sie ja komplett unfähig ist selbst zu denken