A review by sahrabingul
Son Ada by Zülfü Livaneli

5.0

Edebiyatta görkemli bir söz varmış: büyük kapıdan girmek. Bu, büyük bir eserin yazarı demekmiş. Yaşar Kemal’e göre Zülfü Livaneli büyük kapıdan bu romanıyla girmiş. Benim haddime değil kimin büyük bir eser yazıp yazmadığını söylemek ama muhteşem ve inanılmaz bir distopya! Bence günümüzde herkesin okuması gereken bir kitap. Ne anlatsam kitapla ilgili, ne desem bilmiyorum. Okuduğum en güzel kitaplardan biriydi. İnanılmaz güzel bir alegorik anlatım. Okurken bana biraz Hayvan Çiftliği’nden anımsadığım bir şeyleri düşündürdü. Biraz da Sineklerin Tanrısı gibi büyük bir olayın küçük bir yansımasının yazıldığını fark ettim. Üstelik bir parça hem şimdilerden buldum, hem de geçmişten duyduğum.
Kitapta karakterlerin isimleri yok. Yalnız iki kişiye lakapla hitap biçimi var. Lara ve Yazar. Lara daha çok isim gibi. Karakterlere isim verilmemesinin sebebi sanıyorum kendilerine has bir karakterlerinin olmayışı. Yani sadece başlarıyla onlara söyleneni onaylayan seri üretim bandından çıkmış robotlar gibi oldukları için bir lakap veya isim verilmemiş, Numara 1, Numara 2 denmiş. Ancak Lara’nın bir adı var. Çünkü sesini çıkartan baş kaldıran bir karakter. Zaten kitapta da bu konuya büyük bir eleştiri mevcut. Yazar lakaplı karakterin ise aydın kesimi temsil ettiğini ve bunu Zülfü Livaneli’nin benzer dönemlerde benzer şeyler yaşayan yazarlara ithafen söylediğini düşünüyorum. Alegorik anlatımın en genel yayılmış şekilde anlatıldığı karakterlerden biriydi bu noktada Yazar bence. Bir de martılar tabii.
Aslında üzerine yazmak, konuşmak, tartışmak istiyorum ama ne yalan söyleyeyim çekiniyorum. İstemeden de olsa ben de kendime o adadan bir numara kapıp yerleştim sanırım. Ses çıkarmaya çekiniyorum.