Scan barcode
A review by euroquinn
Το άρωμα by Patrick Süskind
4.0
Από τα βιβλία που έχουν την ικανότητα να σε μεταφέρουν σε μια ζοφερή πραγματικότητα, με κεντρικό χαρακτήρα έναν άντρα, που παρόλο που παρουσιάζεται σαν τέρας και οι δράσεις του είναι πέρα για πέρα αποτρόπαιες, φανερώνονται όλα με μια μεσαιωνική απλότητα, λες και καμία πράξη του δεν είναι λάθος, παράνομη, ειδεχθής.
Ο Γκρενούιγ δεν είναι ένας χαρακτήρας συμπαθής. Νομίζω πως δε θα ήθελε και ο ίδιος να είναι συμπαθής σε κανέναν. Ούτε αντιπαθής είναι όμως. Ξέρω, ξέρω, ξέρω... Οι περισσότεροι άνθρωποι με τους οποίους συναναστράφηκε σε προσωπικό επίπεδο πέθαναν, σκότωσε περίπου 25 γυναίκες, προκάλεσε με το άρωμά του ένα ανεξέλεγκτο όργιο, ηθελημένα έπεσε θύμα κανιβαλισμού.
Δεν τον αντιπάθησα, δε τον συμπάθησα, δε τον σιχάθηκα, απλώς τον δέχτηκα. Και στην τελική, νομίζω ότι απλώς αυτό έψαχνε. Γιατί πραγματικά νόμιζε ότι ήθελε να τον θαυμάζουν και να τον προσκυνούν, να τον φοβούνται και να τον αγαπούν, αλλά στην πραγματικότητα, απλώς ήθελε να τον αποδεχτούν.
Ο Γκρενούιγ, που δεν είχε προσωπική μυρωδιά και μπορούσε να εφεύρει κάθε λογής άρωμα, μόνο με τη σκέψη, που δεν τον ενδιέφεραν οι ανθρώπινοι νόμοι και κάθε άλλο παρά εκτίμηση ένιωθε για την ανθρώπινη ύπαρξη, αυτός ο άντρας είναι ένα τέρας. Από εκείνα τα τέρατα που έχουν σκοπό, αλλά καμία ευθύνη για αυτό που έγιναν, που γεννήθηκαν σε μια ψαραγορά στη Γαλλία κάτω από τη μυρωδιά της ψαρίλας.
Ο Γκρενούιγ δεν είναι ένας χαρακτήρας συμπαθής. Νομίζω πως δε θα ήθελε και ο ίδιος να είναι συμπαθής σε κανέναν. Ούτε αντιπαθής είναι όμως. Ξέρω, ξέρω, ξέρω... Οι περισσότεροι άνθρωποι με τους οποίους συναναστράφηκε σε προσωπικό επίπεδο πέθαναν, σκότωσε περίπου 25 γυναίκες, προκάλεσε με το άρωμά του ένα ανεξέλεγκτο όργιο, ηθελημένα έπεσε θύμα κανιβαλισμού.
Δεν τον αντιπάθησα, δε τον συμπάθησα, δε τον σιχάθηκα, απλώς τον δέχτηκα. Και στην τελική, νομίζω ότι απλώς αυτό έψαχνε. Γιατί πραγματικά νόμιζε ότι ήθελε να τον θαυμάζουν και να τον προσκυνούν, να τον φοβούνται και να τον αγαπούν, αλλά στην πραγματικότητα, απλώς ήθελε να τον αποδεχτούν.
Ο Γκρενούιγ, που δεν είχε προσωπική μυρωδιά και μπορούσε να εφεύρει κάθε λογής άρωμα, μόνο με τη σκέψη, που δεν τον ενδιέφεραν οι ανθρώπινοι νόμοι και κάθε άλλο παρά εκτίμηση ένιωθε για την ανθρώπινη ύπαρξη, αυτός ο άντρας είναι ένα τέρας. Από εκείνα τα τέρατα που έχουν σκοπό, αλλά καμία ευθύνη για αυτό που έγιναν, που γεννήθηκαν σε μια ψαραγορά στη Γαλλία κάτω από τη μυρωδιά της ψαρίλας.