A review by loldesh
Köpekler Ağladığında by Nilgün Birgül, Markus Zusak
5.0
Bazen sadece bulutlar varmış gibi görünüyor.
Bu akşam bulutlar tepemde asılı, gökyüzünde somurtuyorlar. Sözcüleri yazmamı seyrediyorlar. Onları okuma zahmetine katlandıklarını bile düşünmüyorum.
Kendimi, önümde yere kırık parçalar atılmış bir odada hayal ediyorum.
Onlara doğru yürürken ne oldukları hakkında bir fikrim yok. O yüzden korkuyla yaklaşıyorum. Adeta yapboz parçaları gibi yere saçılmışlar. Yaralı görünüyorlar.
Çömelerek ayağımın dibindeki parçaları topluyor ve onları bir araya getirmeye başlıyorum.
Birleşen parçalar yavaş yavaş şekil almaya başlıyor. Sonunda görüyorum.
Yerdeki parçalar.
Benim parçalarım.
//
Aile bağları, dostluk, gençlik ama en önemlisi karakter gelişimleri açısından inanılmaz başarılı bir seriydi bu. Sığ ve yüzeysel bulan okurlar ne bekliyordu bilmiyorum ama sahneler gözümde bir gençlik dizisi mesela Skins izliyormuşum gibi noktasına virgülüne varasıya dek canlandı. Ötesi olamaz zaten. Serinin açık ara en iyi kitabı buydu diyebilirim.
Özleyeceğim.
Muhtemelen.
Çok.
Bu anlamda Markus Zusak'la yüzleşmek için bir sebebim daha oldu.
Allah'ım belki, günün birinde, Wolfe Kardeşlerin devam kitabı
a m i n.
Bu akşam bulutlar tepemde asılı, gökyüzünde somurtuyorlar. Sözcüleri yazmamı seyrediyorlar. Onları okuma zahmetine katlandıklarını bile düşünmüyorum.
Kendimi, önümde yere kırık parçalar atılmış bir odada hayal ediyorum.
Onlara doğru yürürken ne oldukları hakkında bir fikrim yok. O yüzden korkuyla yaklaşıyorum. Adeta yapboz parçaları gibi yere saçılmışlar. Yaralı görünüyorlar.
Çömelerek ayağımın dibindeki parçaları topluyor ve onları bir araya getirmeye başlıyorum.
Birleşen parçalar yavaş yavaş şekil almaya başlıyor. Sonunda görüyorum.
Yerdeki parçalar.
Benim parçalarım.
//
Aile bağları, dostluk, gençlik ama en önemlisi karakter gelişimleri açısından inanılmaz başarılı bir seriydi bu. Sığ ve yüzeysel bulan okurlar ne bekliyordu bilmiyorum ama sahneler gözümde bir gençlik dizisi mesela Skins izliyormuşum gibi noktasına virgülüne varasıya dek canlandı. Ötesi olamaz zaten. Serinin açık ara en iyi kitabı buydu diyebilirim.
Özleyeceğim.
Muhtemelen.
Çok.
Bu anlamda Markus Zusak'la yüzleşmek için bir sebebim daha oldu.
Allah'ım belki, günün birinde, Wolfe Kardeşlerin devam kitabı
a m i n.