Scan barcode
A review by mjhpjansen
Te grazen by Lisette Jonkman
5.0
Te grazen van Lisette Jonkman is een kort verhaal over Nora en Rens, die elkaar al sinds de brugklas kennen, maar ze kunnen elkaar niet uitstaan. Toch zitten ze dus al het grootste deel van hun leven in dezelfde vriendengroep met alle gevolgen van dien. Wanneer een koppel uit dezelfde vriendengroep een boerderijtje hebben gekocht stelt Nora voor om hen twee minischaapjes kado te doen. Vet schattig! Rens vindt het natuurlijk helemaal niks. Toch is uiteindelijk hij degene die met haar het avontuur aangaat om die beesten in de tuin te krijgen. Wederom, met alle gevolgen van dien...
Hoewel het een kort verhaal is wat je met een uurtje uit hebt, kan ik er uren over vertellen, want het is zo hilarisch. Ik ging gestrekt om die schaapjes! Het is gewoon een typisch Lis-verhaal, daar is eigenlijk al alles mee gezegd. Elke feelgoodlover weet: Je hebt nooit genoeg Lis in je leven en ook dit verhaal stelt daarin niet teleur. Met Langste. Kerst. Ooit wist zij een groot publiek te overtuigen van haar talent om onderliggende problemen uit te werken met veel humor, bizarre situaties en snedige dialogen. Wanneer je Nora tegen Rens hoort bitchen, dan zie je die koppen gewoon voor je in de auto en je weet best wel waar dit op uit gaat draaien, maar dat maakt het niet minder leuk. Sterker nog, je kunt gewoon niet wachten tot het dan eindelijk zo ver is. Op het einde van het verhaal had ik ook echt zo iets van: hè hè!
Ik had het e-book van de uitgever gekregen en wilde alleen even kijken, maar dat eindigde op de laatste pagina. Twee zinnen had mevrouw maar nodig om mij weer volledig in te pakken. Zo knap ook dat al de zaken die haar boeken zo goed maken in dit korte verhaal ook aan bod komen en je helemaal niet door hebt dat het kort is, het is compleet met alles er op en eraan, alleen dan wel verpakt als heerlijk tussendoortje. Wat mij betreft is dit juweeltje onmisbaar op de leesplank van iedereen die houdt van feelgood, humor en kleine minischaapjes. Ik heb sinds de lama's van Marijke Vos niet meer zo gelachen om een beestachtige bijrol!
Hoewel het een kort verhaal is wat je met een uurtje uit hebt, kan ik er uren over vertellen, want het is zo hilarisch. Ik ging gestrekt om die schaapjes! Het is gewoon een typisch Lis-verhaal, daar is eigenlijk al alles mee gezegd. Elke feelgoodlover weet: Je hebt nooit genoeg Lis in je leven en ook dit verhaal stelt daarin niet teleur. Met Langste. Kerst. Ooit wist zij een groot publiek te overtuigen van haar talent om onderliggende problemen uit te werken met veel humor, bizarre situaties en snedige dialogen. Wanneer je Nora tegen Rens hoort bitchen, dan zie je die koppen gewoon voor je in de auto en je weet best wel waar dit op uit gaat draaien, maar dat maakt het niet minder leuk. Sterker nog, je kunt gewoon niet wachten tot het dan eindelijk zo ver is. Op het einde van het verhaal had ik ook echt zo iets van: hè hè!
Ik had het e-book van de uitgever gekregen en wilde alleen even kijken, maar dat eindigde op de laatste pagina. Twee zinnen had mevrouw maar nodig om mij weer volledig in te pakken. Zo knap ook dat al de zaken die haar boeken zo goed maken in dit korte verhaal ook aan bod komen en je helemaal niet door hebt dat het kort is, het is compleet met alles er op en eraan, alleen dan wel verpakt als heerlijk tussendoortje. Wat mij betreft is dit juweeltje onmisbaar op de leesplank van iedereen die houdt van feelgood, humor en kleine minischaapjes. Ik heb sinds de lama's van Marijke Vos niet meer zo gelachen om een beestachtige bijrol!