Scan barcode
A review by magdaprzybylska
Nad Niemnem by Eliza Orzeszkowa
4.0
Pierwsze dwa tomy cudowne, ostatni się trochę ciągnął. Wiele osób narzeka na to, że są tam zbyt długie opisy przyrody, ale według mnie właśnie one są najmocniejszą stroną Nad Niemnem. Atmosfera uwielbienia natury, wręcz duchowa więź społeczności z rzeką jest naprawdę fenomenalnie opisana.
Sporym zaskoczeniem dla mnie, po wielokrotnym oglądaniu filmu z lat 80., była drugoplanowość romansu Justyny i Jana, pierwsze skrzypce odgrywa tutaj konflikt między Korczynem, a Bohatyrowiczami oraz pogarda dla rozrywek arystokracji. Dlatego też postać Witolda Korczyńskiego tak bardzo mnie zachwyciła, to właśnie on jest mostem pomiędzy swoim ojcem, a Bohatyrowiczami, poprzez głoszenie idei pracy u podstaw jako najlepszego rozwiązania tego konfliktu daje się poznać jako mądry przedstawiciel młodego pokolenia.
Niezmiernie poruszyła mnie historia Jana i Cecylii, a gdy dowiedziałam się, że nie są to postacie fikcyjne, tym bardziej nie mogłam przestać o nich myśleć. Dodało mi to pewności, że autorka naprawdę kochała te ziemię i zapewne oddała wiernie jej obraz.
Polecam szczególnie późną wiosną przeczytać tę książkę, może wtedy ciut przydługie opowieści o obrastających kwiatami łąkach czy o żniwach nie będą aż tak nużące.
Sporym zaskoczeniem dla mnie, po wielokrotnym oglądaniu filmu z lat 80., była drugoplanowość romansu Justyny i Jana, pierwsze skrzypce odgrywa tutaj konflikt między Korczynem, a Bohatyrowiczami oraz pogarda dla rozrywek arystokracji. Dlatego też postać Witolda Korczyńskiego tak bardzo mnie zachwyciła, to właśnie on jest mostem pomiędzy swoim ojcem, a Bohatyrowiczami, poprzez głoszenie idei pracy u podstaw jako najlepszego rozwiązania tego konfliktu daje się poznać jako mądry przedstawiciel młodego pokolenia.
Niezmiernie poruszyła mnie historia Jana i Cecylii, a gdy dowiedziałam się, że nie są to postacie fikcyjne, tym bardziej nie mogłam przestać o nich myśleć. Dodało mi to pewności, że autorka naprawdę kochała te ziemię i zapewne oddała wiernie jej obraz.
Polecam szczególnie późną wiosną przeczytać tę książkę, może wtedy ciut przydługie opowieści o obrastających kwiatami łąkach czy o żniwach nie będą aż tak nużące.