A review by marloesleest
Mimic by Daniel Cole

4.0

Londen, 1989. In Hyde Park wordt op een sokkel een lichaam aangetroffen. Het lichaam is in de houding van een beroemd kunstwerk neergezet, gedrogeerd en in de vrieskou achtergelaten om te sterven. Rechercheur Benjamin Chambers wordt op de zaak gezet om deze te onderzoeken, samen met Adam Winter, een wat minder ervaren rechercheur. Wanneer opnieuw lichamen worden aangetroffen, menen ze dat ze een seriemoordenaar op het spoor zijn, een moordenaar die met de lichamen van zijn slachtoffers kunstwerken imiteert. De hoofdinspecteur wil echter niet dat de zaken als gezamenlijke incidenten worden onderzocht, waarop de mannen op eigen houtje doorgaan, wat één van hen uiteindelijk bijna met de dood moet bekopen. De zaak wordt afgesloten, totdat nieuw bewijs wordt verzameld.

In 1996 wil Jordan Marshall, een narcoticarecheurcheur in opleiding, de zaak weer openen. Ze is om persoonlijke redenen bij deze zaak betrokken en zoekt contact met Chambers en Winter, die zich allebei inmiddels andere levens leiden. Wanneer ze ontdekken dat ze 7 jaar geleden wellicht toch op het goede spoor zaten, besluiten ze zich bij Marshall aan te sluiten. Ook de moordenaar wordt weer wakker en een nieuwe reeks gruweldaden wordt gestart…

Deze originele, leuke thriller zit vol wendingen en intrigerende personages, waardoor het verhaal van begin tot eind onderhoudend is, je wilt weten waar en hoe dit gaat eindigen. Het trio rechercheurs lijkt een onwaarschijnlijk gezelschap, maar ze werken goed samen, zorgen voor doorbraken en zijn niet vies van wat onorthodoxe opsporingsmethodes. Ze vormen een sterk team, hun achtergronden en persoonlijkheden zijn boeiend en niemand is perfect.

Van mij had het verhaal best nóg wat spannender mogen zijn, door bijvoorbeeld passages toe te voegen die geschreven zijn vanuit het perspectief van de dader (die al vrij vroeg in het verhaal bekend is) of de slachtoffers. De moorden zijn op zichzelf gruwelijk genoeg, voor de tentoonstelling van de lichamen als kunstwerken moeten er regelmatig ledematen worden afgehakt of elementen worden toegevoegd, maar de lichamen worden pas ontdekt wanneer dat allemaal al heeft plaatsgevonden. Desondanks ligt het tempo zeer hoog, zit het verhaal en het uiteindelijke motief goed in elkaar en bevat de schrijfstijl veel (soms erg flauwe) humor, waardoor ik dit boek met erg veel plezier heb gelezen. Het smaakt naar meer!

3.5-4⭐️