A review by royaz92
سرزمین بی حاصل by T.S. Eliot
5.0
نکته ی بارز این کتاب اینه که ... "صفحه ی آخر نداره!" یا حداقل کتاب من، صفحه ی آخرش چاپ نشده و نمی دونم دیوانه کننده تر از این هم چیزی هست؟ حالا بالاخره درد هیزل و گاس رو وقت خوندن کتاب جناب پیتر فن هوتن درک می کنم، مسخره است
به غیر از این نکته ی "بارز"، باید بگم که ترجمه خوب بود، البته می تونست بهتر هم باشه (شاید یک ازرا پوند ایرانی لازم داشت)، ولی خب نفس ترجمه ی چنین کار شاقی "خوب" ه، و در ضمن نقدها و حاشیه ها هم خیلی عالی بودند
و شعر هم که البته، حرف نداشت. من تی اس الیوت رو یه جور غریبی دوست دارم، شاعر دیوانه ای که می تونه در عرض یک صفحه آدم رو بخندونه، گریه بندازه، بهت زده کنه، منزجر کنه و به فکر فرو ببره
و شعری بنویسه که تا آخر عمر بشه بهش فکر کرد
به غیر از این نکته ی "بارز"، باید بگم که ترجمه خوب بود، البته می تونست بهتر هم باشه (شاید یک ازرا پوند ایرانی لازم داشت)، ولی خب نفس ترجمه ی چنین کار شاقی "خوب" ه، و در ضمن نقدها و حاشیه ها هم خیلی عالی بودند
و شعر هم که البته، حرف نداشت. من تی اس الیوت رو یه جور غریبی دوست دارم، شاعر دیوانه ای که می تونه در عرض یک صفحه آدم رو بخندونه، گریه بندازه، بهت زده کنه، منزجر کنه و به فکر فرو ببره
و شعری بنویسه که تا آخر عمر بشه بهش فکر کرد