Scan barcode
A review by florismeertens
Het tegenovergestelde van een mens by Lieke Marsman
Ik heb dit boek een eeuwigheid geleden gelezen, die eeuwigheid toen de grootste bedreiging voor de mens het veel te abstracte thema klimaatverandering was. Dat was net geen twee weken terug. Interessant hoe een crisis ons besef van tijd en perspectief zo vervormt.
Maar goed, dit boek gaat over klimaatverandering. Of althans, deels. Het gaat over een klimaatwetenschapper, en daarbij ook romantiek en andere elementen van haar leven. Deze thema's worden uitgeweid in fijn lezende essays, die volledig op zichzelf staan (en volgens mij ook zo eerst zijn verschenen).
Daarom voelt het enorm autobiografisch en wat zonder focus, alsof Marsman simpelweg over al haar interesses wil vertellen. Niet alleen het klimaat en hoe we daarmee omgaan (en de subject-object-manier van denken die daarmee gepaard gaat), maar ook hoe verlangen werkt, hoe lesbische koppels worden gepresenteerd, etc. De manier waarop ze hier over haar liefdesleven vertelt, doet tevens heel erg denken aan 'De volgende scan duurt 5 minuten', dat daadwerkelijk over haar eigen ervaringen gaat.
Begrijp me niet verkeerd, ik vind vrijwel alles wat Marsman hierover vertelt boeiend (al is het niet per se baanbrekend, haar essays zijn heel duidelijk gestoeld op andermans theorieën en claimen ook niet uiterst origineel te zijn), maar ik denk niet dat ze het thema klimaat voldoende heeft uitgeput in dit boek. Naar mijn idee had ze daar makkelijk nog 100 pagina's over kunnen schrijven, maar koos ze ervoor om andere thema's te belichten.
Maar goed, dit boek gaat over klimaatverandering. Of althans, deels. Het gaat over een klimaatwetenschapper, en daarbij ook romantiek en andere elementen van haar leven. Deze thema's worden uitgeweid in fijn lezende essays, die volledig op zichzelf staan (en volgens mij ook zo eerst zijn verschenen).
Daarom voelt het enorm autobiografisch en wat zonder focus, alsof Marsman simpelweg over al haar interesses wil vertellen. Niet alleen het klimaat en hoe we daarmee omgaan (en de subject-object-manier van denken die daarmee gepaard gaat), maar ook hoe verlangen werkt, hoe lesbische koppels worden gepresenteerd, etc. De manier waarop ze hier over haar liefdesleven vertelt, doet tevens heel erg denken aan 'De volgende scan duurt 5 minuten', dat daadwerkelijk over haar eigen ervaringen gaat.
Begrijp me niet verkeerd, ik vind vrijwel alles wat Marsman hierover vertelt boeiend (al is het niet per se baanbrekend, haar essays zijn heel duidelijk gestoeld op andermans theorieën en claimen ook niet uiterst origineel te zijn), maar ik denk niet dat ze het thema klimaat voldoende heeft uitgeput in dit boek. Naar mijn idee had ze daar makkelijk nog 100 pagina's over kunnen schrijven, maar koos ze ervoor om andere thema's te belichten.