A review by ekinsariyildiz
Ports of Call by Amin Maalouf
4.0
Ya kitap çok güzel bir kitaptı. Ama okurken çok ağladım ve çok sinirlendim. Açıkçası 5 yıldızlık bir kitap ama olan olaylar beni yıprattığı için 4 verdim.
28 yıl ne demek ya, kitabın baş karakteri İsyan sadece bir sefer görebiliyor kızını, karısı Clara ile görüşemiyorlar ayrı kalıyorlar Clara'ya öyle aşık ki içim gitti ayrı kaldıkları zaman. Keşke Salim iti gelince konakta kalmaya devam etseler, konağı buna bırakmasalardı, baba karakteri de inme geçirmezdi bence öyle olsa. Ayrıca babaları Salim'i neden kovmadı ki konaktan hapisten çıkıp geldiğinde, yani nasıl yüz bulup daha o eve gelebiliyorsa onu da anlayamıyorum. Hadi tamam gittiniz ortalık karışık insan hamile falan demez karısını da yanında getirir be İsyan. Yine Clara peki neden hiç Beyrut'a gelip kocasını aramayı, ziyaret etmeyi akıl edemiyor acaba ona baya takıldım, o yazdığı mektuptan sonra madem hasta olduğunu anladı niye gelip görmüyor ve sinir oldum. Nadya da neden tek mektup bırakıp sonra babasına gelmiyor. Yine çeşitli karakterlerin gerizekalılıkları yüzünden mahvolan hayatlar.
Salim karakteri ise romanın Ortadoğu'da geçtiğini unutursanız hatırlatacak bir karakter öyle rezil ötesi,şerefsiz bir karakterin mevki sahibi olması, bölgenin en zenginlerinden olması ancak Ortadoğu'da olabilecek bir şey adeta Türkiye'nin zenginleri ve siyasetçilerinden biri Salim. Böyle bir kötülük nasıl olabilir ya, adamı zorla tımarhaneye sokup delirtmek nedir üstelik 28 yıl hem de, abin sadece karısına ve kızına kavuşmak isteyen bir insan ya, en azından karısını,çocuğunu Beyrut'a getirt bari, ne diyeyim al o paraları da mevkiyi de bir yerine sok. İnşallah seni öldüren kişi İsyan'dır keşke en ağır işkencelerle ölüşünü okusaydık.
Kitabın son kavuşma sahnesi de çok duygusal ve güzeldi. Clara ile İsyan'ın geleceği açık uçlu bırakılsa da geriye kalan ömürlerini birlikte geçirdiklerini düşünüyorum.Ama kaybolan yıllarına içim çok yanıyor.
Neyse yine içimin kanadığı, ağla ağla öldüğüm güzel bir Amin Maalouf romanıydı bu da, çok güzel yazılmıştı, edebi olarak mükemmeldi. Elimde Tanios Kayası kaldı onu da okuyacağım kısmetse.
28 yıl ne demek ya, kitabın baş karakteri İsyan sadece bir sefer görebiliyor kızını, karısı Clara ile görüşemiyorlar ayrı kalıyorlar Clara'ya öyle aşık ki içim gitti ayrı kaldıkları zaman. Keşke Salim iti gelince konakta kalmaya devam etseler, konağı buna bırakmasalardı, baba karakteri de inme geçirmezdi bence öyle olsa. Ayrıca babaları Salim'i neden kovmadı ki konaktan hapisten çıkıp geldiğinde, yani nasıl yüz bulup daha o eve gelebiliyorsa onu da anlayamıyorum. Hadi tamam gittiniz ortalık karışık insan hamile falan demez karısını da yanında getirir be İsyan. Yine Clara peki neden hiç Beyrut'a gelip kocasını aramayı, ziyaret etmeyi akıl edemiyor acaba ona baya takıldım, o yazdığı mektuptan sonra madem hasta olduğunu anladı niye gelip görmüyor ve sinir oldum. Nadya da neden tek mektup bırakıp sonra babasına gelmiyor. Yine çeşitli karakterlerin gerizekalılıkları yüzünden mahvolan hayatlar.
Salim karakteri ise romanın Ortadoğu'da geçtiğini unutursanız hatırlatacak bir karakter öyle rezil ötesi,şerefsiz bir karakterin mevki sahibi olması, bölgenin en zenginlerinden olması ancak Ortadoğu'da olabilecek bir şey adeta Türkiye'nin zenginleri ve siyasetçilerinden biri Salim. Böyle bir kötülük nasıl olabilir ya, adamı zorla tımarhaneye sokup delirtmek nedir üstelik 28 yıl hem de, abin sadece karısına ve kızına kavuşmak isteyen bir insan ya, en azından karısını,çocuğunu Beyrut'a getirt bari, ne diyeyim al o paraları da mevkiyi de bir yerine sok. İnşallah seni öldüren kişi İsyan'dır keşke en ağır işkencelerle ölüşünü okusaydık.
Kitabın son kavuşma sahnesi de çok duygusal ve güzeldi. Clara ile İsyan'ın geleceği açık uçlu bırakılsa da geriye kalan ömürlerini birlikte geçirdiklerini düşünüyorum.Ama kaybolan yıllarına içim çok yanıyor.
Neyse yine içimin kanadığı, ağla ağla öldüğüm güzel bir Amin Maalouf romanıydı bu da, çok güzel yazılmıştı, edebi olarak mükemmeldi. Elimde Tanios Kayası kaldı onu da okuyacağım kısmetse.