Scan barcode
A review by michinio
Компромисс by Sergei Dovlatov
4.0
[b:უნდერვუდზე და IBM-ზე სოლოების|6795986|Соло на ундервуде. Соло на IBM|Sergei Dovlatov|https://images.gr-assets.com/books/1251962356s/6795986.jpg|7001096] წაკითხვის მერე გადავწყვიტე მალევე წამეკითხა დოვლატოვის რაიმე ნადვილი წიგნი და არა ჩანაწერები, იმიტორო ის ჩანაწერები არ მომეწონა, არადა ვფიქრობდი რომ არ უნდა ყოფილიყო დოვლატოვი ცუდი მწერალი და მოკლედ მივეცი რეაბილიტაციის შანსი :) ეს შანსი დოვლატოვმა ძალიან კარგად გამოიყენა! თანაც უბრალოდ კი არ გამოიყენა, ისეთ ჟურნალისტ-მწერალთან დავაყენე გვერდით რომელიც ჩემი ერთ-ერთი ყველაზე საყვარელია - [a:ჰანტერ ტომპსონთან|15639940|Hunter Thompson|https://s.gr-assets.com/assets/nophoto/user/u_50x66-632230dc9882b4352d753eedf9396530.png]. ეს წიგნიც ფაქტიურად "გონზო-ჟურნალისტიკის" კარგი მაგალითია, დოვლატოვმა დამოუკიდებლად შექმნა ეგ ჟანრი აშკარად, არა მგონია [b:Fear and Loathing in Las Vegas|7745|Fear and Loathing in Las Vegas|Hunter S. Thompson|https://images.gr-assets.com/books/1394204569s/7745.jpg|1309111] ქონოდა წაკითხული. თუმცა, კომპრომისი ალბათ უფრო [b:The Rum Diary|18864|The Rum Diary|Hunter S. Thompson|https://images.gr-assets.com/books/1430534762s/18864.jpg|69675]-ს გავს, რომელიც 60-იანებშია დაწერილი, მაგრამ გამოქვეყნდა 1998-ში, როცა დოვლატოვი უკვე წასული იყო ამ სამყაროდან.
ხასიათებითაც, ამბოხებულობითაც, იუმორითაც, თავზეხელაღებულობითაც, გულახდილობითაც, სამართლიანობითაც და თავისუფალი წერის სტილითაც დოვლატოვი და ტომპსონი მაგრად გვანან ერთმანეთს. ერთი აშკარა სხვაობა ცხოვრებაში მიღებული სუბსტანციებია - ტომპსონი თუ ალკოჰოლზე არ გაჩერდა (კარგიც ქნა), დოვლატოვს არ მიეცა შანსი თავისი ინტელექტუალური ძრავა დაეაფგრეიდებინა ფსიქოდელიკებზე და დარჩა ალკოჰოლიზმში (ალბათ შიგადაშიც პლანსაც კი ეწეოდა, ისე როგორ იქნებოდა :) ).
მოკლედ, კომპრომისი ძალიან მომეწონა. ხუთიანს მარტო იმიტომ არ ვუწერ, რომ ცოტა პატარაა, მეტიც შეიძლებოდა, ნიხვატკაში დამყოვა.
ხასიათებითაც, ამბოხებულობითაც, იუმორითაც, თავზეხელაღებულობითაც, გულახდილობითაც, სამართლიანობითაც და თავისუფალი წერის სტილითაც დოვლატოვი და ტომპსონი მაგრად გვანან ერთმანეთს. ერთი აშკარა სხვაობა ცხოვრებაში მიღებული სუბსტანციებია - ტომპსონი თუ ალკოჰოლზე არ გაჩერდა (კარგიც ქნა), დოვლატოვს არ მიეცა შანსი თავისი ინტელექტუალური ძრავა დაეაფგრეიდებინა ფსიქოდელიკებზე და დარჩა ალკოჰოლიზმში (ალბათ შიგადაშიც პლანსაც კი ეწეოდა, ისე როგორ იქნებოდა :) ).
მოკლედ, კომპრომისი ძალიან მომეწონა. ხუთიანს მარტო იმიტომ არ ვუწერ, რომ ცოტა პატარაა, მეტიც შეიძლებოდა, ნიხვატკაში დამყოვა.