A review by mjhpjansen
Hof van Schaduw by Victor Dixen

4.0

Het is 1715 als Lodewijk XIV, de Zonnekoning van Frankrijk, sterft in zijn paleis in Versailles. Maar hij wordt getransmuteerd tot vampier. Zo leeft hij verder als Schaduwkoning van de vampieren en houdt hij zijn rijk in een ijzeren greep. Drie eeuwen later omvat Magna Vampyria bijna heel Europa. Gewone stervelingen zijn aan strenge regels gebonden en moeten de vampieraristocratie periodiek een tiende van hun bloed geven.

Onder de stervelingen groeit het verzet. Op een dag komt er een inval bij een apothekersfamilie en verliest Jeanne haar ouders en broers. Uit zelfbehoud en met wraak in zin vermomt ze zich als de dochter van een plaatselijke baron en weet zo te infiltreren in de Koninklijke Stallen van Versailles, waar jonge edelen worden getraind voor het hof. Jeanne merkt al snel dat de waarheid achter de gouden façade nog gruwelijker is dan gedacht en ze moet zien te overleven in deze verraderlijke wereld vol intriges.

Victor Dixen is dicht bij de echte geschiedenis gebleven en heeft op meesterlijke wijze feiten en bestaande locaties een bloederige twist gegeven. Het boek ademt nog steeds de barokke sfeer van het Frankrijk onder de Zonnekoning, maar dan met een onaardse, duistere schaduwkant. Je wordt direct in het boek gezogen en hoewel het fantasie is, wordt het erg realistisch gebracht. Daarom is het heel toegankelijk, ook voor mensen die weinig of geen fantasy lezen.

Het taalgebruik is niet ingewikkeld, het houdt rekening met een barokke tijd en de aristocratie, maar is verder heel helder.
De opbouw is logisch en gericht op actie en spanning. Hierdoor kun je het boek bijna niet meer wegleggen tot het uit is. Achteraf had je misschien wat meer willen weten over de achtergrond van personages, al krijg je meer dan genoeg mee door de heldere dialogen. Doordat de spanning er goed in zit, zit je ook niet te wachten op uitgebreide vergezichten of heel veel meer diepgang. Het verhaal geeft gaandeweg genoeg informatie.

Jeanne is een anti-held. Haar keuzes zijn niet altijd sympathiek, soms zelfs met nietsontziende wreedheid, maar steeds logisch en je accepteert het ook omdat het een andere werkelijkheid is. De overige personages kleuren Jeanne's ontwikkeling en haar missie en maken het tot een boeiend geheel waarvan ik niet kan wachten om het vervolg te lezen!