A review by readingpluscoffee
Alone with You in the Ether by Olivie Blake
5.0
Poznali się przypadkiem.
On rozmyślał o czasie. Matematyk. Geniusz. Siedział na podłodze i kreślił sześcioboki, bo przecież wszystko sprowadza się do pszczół.
Ona akurat tam pracowała jako przewodniczka po Instytucie Sztuki. Jeszcze niedawno zastanawiała się nad tym, czy nie zerwać ze swoim chłopakiem. Ale on znał ją na wylot i akceptował wszystkie jej wady. Kto zrobiłby coś takiego, skoro to ona była złym charakterem?
– Proszę pana, tu nie wolno siadać.
I tak to się właśnie zaczęło.
Sześć wyjątkowych rozmów, po których każde z nich miało powiedzieć, czego nauczyło się o drugiej osobie. Początkowo on chciał tylko wiedzieć, kiedy ona kłamie. Ona z kolei była ciekawa, zainteresowana. Potrzebowała czegoś nowego.
On od początku wiedział, że te sześć rozmów mu nie wystarczy, a kiedy do niej dotarło to samo, zdała sobie sprawę, że już go nie wypuści.
Jakie to było wyjątkowe, inne, całkowicie piękne. Początkowo przeczytałam pierwszą część i zastanawiałam się… o co tu chodzi? Niczego nie rozumiem. Dopiero później odnalazłam się w tym chaosie, natłoku myśli, rozgraniczałam rzeczywistość od wyobrażeń. Olivie Blake rewelacyjnie oddała umysły Alda i Regan. Dosłownie. Jego kalkulacje odnośnie niemożliwego do rozwiązania problemu, które pomagały mu zapomnieć o niszczących go myślach. Jej pęd, zmienność, walkę z lekami. Ich uczucia, potrzeby, słabości. To jak postawiła w kontraście jego spokojne postrzeganie świata i jej pośpiech, za którym musiał wciąż nadążać. Byli dziwni, nielubiani, oceniani przez rodzinę Regan (ojciec Alda to zdecydowanie jeden z najlepszych książkowych ojców, o których przyszło mi czytać). Jednocześnie kochali szaleńczo, bezgranicznie, całymi sobą. Zakończenie przysporzyło mi palpitacji serca. Tak to się skończy, myślałam wtedy. Naprawdę? Po tym wszystkim? Ale jedno co mogę wam obiecać to fakt, że będziecie całkowicie usatysfakcjonowani.
Ta książka to istota pszczół – chaotyczna, momentami niezrozumiała i absolutnie piękna i wartościowa.
On rozmyślał o czasie. Matematyk. Geniusz. Siedział na podłodze i kreślił sześcioboki, bo przecież wszystko sprowadza się do pszczół.
Ona akurat tam pracowała jako przewodniczka po Instytucie Sztuki. Jeszcze niedawno zastanawiała się nad tym, czy nie zerwać ze swoim chłopakiem. Ale on znał ją na wylot i akceptował wszystkie jej wady. Kto zrobiłby coś takiego, skoro to ona była złym charakterem?
– Proszę pana, tu nie wolno siadać.
I tak to się właśnie zaczęło.
Sześć wyjątkowych rozmów, po których każde z nich miało powiedzieć, czego nauczyło się o drugiej osobie. Początkowo on chciał tylko wiedzieć, kiedy ona kłamie. Ona z kolei była ciekawa, zainteresowana. Potrzebowała czegoś nowego.
On od początku wiedział, że te sześć rozmów mu nie wystarczy, a kiedy do niej dotarło to samo, zdała sobie sprawę, że już go nie wypuści.
Jakie to było wyjątkowe, inne, całkowicie piękne. Początkowo przeczytałam pierwszą część i zastanawiałam się… o co tu chodzi? Niczego nie rozumiem. Dopiero później odnalazłam się w tym chaosie, natłoku myśli, rozgraniczałam rzeczywistość od wyobrażeń. Olivie Blake rewelacyjnie oddała umysły Alda i Regan. Dosłownie. Jego kalkulacje odnośnie niemożliwego do rozwiązania problemu, które pomagały mu zapomnieć o niszczących go myślach. Jej pęd, zmienność, walkę z lekami. Ich uczucia, potrzeby, słabości. To jak postawiła w kontraście jego spokojne postrzeganie świata i jej pośpiech, za którym musiał wciąż nadążać. Byli dziwni, nielubiani, oceniani przez rodzinę Regan (ojciec Alda to zdecydowanie jeden z najlepszych książkowych ojców, o których przyszło mi czytać). Jednocześnie kochali szaleńczo, bezgranicznie, całymi sobą. Zakończenie przysporzyło mi palpitacji serca. Tak to się skończy, myślałam wtedy. Naprawdę? Po tym wszystkim? Ale jedno co mogę wam obiecać to fakt, że będziecie całkowicie usatysfakcjonowani.
Ta książka to istota pszczół – chaotyczna, momentami niezrozumiała i absolutnie piękna i wartościowa.