Scan barcode
A review by annettebooksofhopeanddreams
There Is No Dog by Meg Rosoff
4.0
Ik had, tot een paar dagen geleden, nog nooit van dit boek gehoord. Maar ik zat wat te snuffelen op boekenkraam (dat moet je nooit doen, uiteraard) en kwam ineens een flaptekst tegen die me wel aansprak. Ik ben sowieso wel van de wat als verhalen en "wat als God een hormoongestuurde tiener was" is natuurlijk een perfect uitgangspunt voor een te vermakelijk verhaal.
En vermakelijk was het zeker. Vooral de eerste helft was ongelooflijk grappig neergezet, zonder ook maar ergens gebruik te maken van info-dumps. Dat wil wel zeggen dat de precieze mythologie (Wie zijn die mensen die bepalen welke entiteit God wordt van welke planeet?) een beetje vaag blijft, maar ik had er zelf niet zo'n moeite mee dat gewoon los te laten. Je had die achtergrond niet nodig voor het verhaal, want het was niet waar het om draaide.
Vanaf halverwege werd namelijk duidelijk dat er stiekem toch wel wat diepere lagen in het verhaal verstopt zaten. Het verhaal vertelt eigenlijk heel veel verhalen. Het verhaal van Lucy, die in een gebed vraagt om liefde, maar eigenlijk niet precies weet wat dat is. Het verhaal van Luke, die jaren geleden gekwetst is en niet meer weet hoe hij zich open moet stellen, het verhaal van Estelle, die altijd in de schaduw van haar vader heeft gestaan, terwijl ze zoveel meer in haar mars heeft, het verhaal van B. die aan de ene kant baalt van zijn partner in crime, maar aan de andere kant meer van de aarde houdt dan wie dan ook, het verhaal van Bernhard die als priester niet meer zeker weet of God wel de moeite van het geloven waard is en het verhaal van Bob, die overal een enorm groot drama van maakt en geen seconde doorheeft wat de consequenties zijn.
En van al die verhalen, is het verhaal van Bob nog wel de minst interessante, alhoewel het wel de meest grappige verhaallijn is. Omdat er zoveel verhaallijnen zijn, wordt niet elke verhaallijn tot in de details uitgewerkt. Sommige karakters moeten het doen met een paar hoofdstukken, andere krijgen er veel meer. Maar ik bezit genoeg eigen verbeeldingsvermogen om de gaten zelf een beetje in te vullen.
Al met al vond ik het een verrassend vermakelijk boek, met hier en daar zelfs nog wat diepere lagen die ik niet verwacht had. Dus heb ik echt spijt van dat snuffelen op boekenkraam? Niet echt.
En vermakelijk was het zeker. Vooral de eerste helft was ongelooflijk grappig neergezet, zonder ook maar ergens gebruik te maken van info-dumps. Dat wil wel zeggen dat de precieze mythologie (Wie zijn die mensen die bepalen welke entiteit God wordt van welke planeet?) een beetje vaag blijft, maar ik had er zelf niet zo'n moeite mee dat gewoon los te laten. Je had die achtergrond niet nodig voor het verhaal, want het was niet waar het om draaide.
Vanaf halverwege werd namelijk duidelijk dat er stiekem toch wel wat diepere lagen in het verhaal verstopt zaten. Het verhaal vertelt eigenlijk heel veel verhalen. Het verhaal van Lucy, die in een gebed vraagt om liefde, maar eigenlijk niet precies weet wat dat is. Het verhaal van Luke, die jaren geleden gekwetst is en niet meer weet hoe hij zich open moet stellen, het verhaal van Estelle, die altijd in de schaduw van haar vader heeft gestaan, terwijl ze zoveel meer in haar mars heeft, het verhaal van B. die aan de ene kant baalt van zijn partner in crime, maar aan de andere kant meer van de aarde houdt dan wie dan ook, het verhaal van Bernhard die als priester niet meer zeker weet of God wel de moeite van het geloven waard is en het verhaal van Bob, die overal een enorm groot drama van maakt en geen seconde doorheeft wat de consequenties zijn.
En van al die verhalen, is het verhaal van Bob nog wel de minst interessante, alhoewel het wel de meest grappige verhaallijn is. Omdat er zoveel verhaallijnen zijn, wordt niet elke verhaallijn tot in de details uitgewerkt. Sommige karakters moeten het doen met een paar hoofdstukken, andere krijgen er veel meer. Maar ik bezit genoeg eigen verbeeldingsvermogen om de gaten zelf een beetje in te vullen.
Al met al vond ik het een verrassend vermakelijk boek, met hier en daar zelfs nog wat diepere lagen die ik niet verwacht had. Dus heb ik echt spijt van dat snuffelen op boekenkraam? Niet echt.