A review by rutatheythem
Ruhumdaki Canavar by J.M. Darhower
Did not finish book.
DNF at page 141
İlk kitabı hiç beğenmemiştim bu kitaba neden başladığımı bile bilmiyorum. Ama başlayacak kadar mazoşistik dürtülerim olsa da bitirecek kadar kendimden nefret ettiğimden emin değilim. Bu nedenle kitabı yarım bırakıyorum.
İlk kitapta Naz -baş erkek karakter- Karissa'nın -baş kadın karakter- babasını Karissa'nın önünde öldürüyor ve gerekçesi de Karissa henüz doğmamışken ya da yeni doğmuşken Karissa'nın babasının Naz'ın hamile karısını öldürmesi. Tamam, intikam duygusu falan buraları bir mantığa oturtup anlayabiliyorum bir nebze de olsa ama anlayamadığım kısımlar bu noktadan sonra bu kitapta başladı.
Naz babasını öldürmek için Karissa'ya yaklaşıyor ve başarılı da oluyor. Ama Karissa'ya aşık olduğu için Karissa'yı hayatta tutmaya karar veriyor ve Karissa'nın hiçbir şeyden haberi yokken verdiği bir sözden dolayı onu hayatında tutmaya devam ediyor. Hadi adam ruh hastası buraları da anlayabiliyorum. Sonuçta en azılı katiller bile bir mantığa göre hareket ederler, bir kodları olur. İlerleyen sayfalarda Naz, 20 yıl önce ölen karısının ölümünden dolayı acı çektiğini ve Karissa'nın birkaç hafta önce ölen babasının yasını tutmasını acısına saygısızlık olarak algıladığını belirtiyor. Mantık bunun neresinde?!
Okuduğum 140 sayfanın içerisinde bu ve bunun gibi pek çok -bana göre- saçmalık vardı. Bu nedenle bu yazarın bir daha bir kitabını okur muyum bilemiyorum. Bu seriyle birlikte dark-adult türünün bana göre olmadığını da anladım. Ben çizgi roman okumaya devam edeyim en iyisi. Bana kazandırdığı tek şey de bu oldu yazarın: türden soğutmak.
İlk kitabı hiç beğenmemiştim bu kitaba neden başladığımı bile bilmiyorum. Ama başlayacak kadar mazoşistik dürtülerim olsa da bitirecek kadar kendimden nefret ettiğimden emin değilim. Bu nedenle kitabı yarım bırakıyorum.
İlk kitapta Naz -baş erkek karakter- Karissa'nın -baş kadın karakter- babasını Karissa'nın önünde öldürüyor ve gerekçesi de Karissa henüz doğmamışken ya da yeni doğmuşken Karissa'nın babasının Naz'ın hamile karısını öldürmesi. Tamam, intikam duygusu falan buraları bir mantığa oturtup anlayabiliyorum bir nebze de olsa ama anlayamadığım kısımlar bu noktadan sonra bu kitapta başladı.
Naz babasını öldürmek için Karissa'ya yaklaşıyor ve başarılı da oluyor. Ama Karissa'ya aşık olduğu için Karissa'yı hayatta tutmaya karar veriyor ve Karissa'nın hiçbir şeyden haberi yokken verdiği bir sözden dolayı onu hayatında tutmaya devam ediyor. Hadi adam ruh hastası buraları da anlayabiliyorum. Sonuçta en azılı katiller bile bir mantığa göre hareket ederler, bir kodları olur. İlerleyen sayfalarda Naz, 20 yıl önce ölen karısının ölümünden dolayı acı çektiğini ve Karissa'nın birkaç hafta önce ölen babasının yasını tutmasını acısına saygısızlık olarak algıladığını belirtiyor. Mantık bunun neresinde?!
Okuduğum 140 sayfanın içerisinde bu ve bunun gibi pek çok -bana göre- saçmalık vardı. Bu nedenle bu yazarın bir daha bir kitabını okur muyum bilemiyorum. Bu seriyle birlikte dark-adult türünün bana göre olmadığını da anladım. Ben çizgi roman okumaya devam edeyim en iyisi. Bana kazandırdığı tek şey de bu oldu yazarın: türden soğutmak.