feefem's review against another edition
adventurous
dark
mysterious
tense
fast-paced
- Plot- or character-driven? Plot
5.0
willmadden's review against another edition
4.0
The imagery of this novel gets under your skin and haunts you for days after you put it down. It's full of innocence and terror and wonder. It reminds you of the places of safety and the threatening places, and it makes you grateful to have inhabited both in your lifetime.
The seven year old boy who narrates this story lives down the lane from the Hempstock family farm where he retreats in times of distress. Here live three generations of women who are a enchanting blend of mythology, scientific meditation on the nature of the cosmos, and Platonic philosophy. They are human embodiments of the phases of the moon, but they are far older than the moon. They make the kind of delicious breakfast you'll remember decades later. Collectively their role in the book constitutes both a great comfort and a stubborn enigma.
This book's biggest fault, unfortunately, is that it invites comparison to another Neil Gaiman novel, Coraline, which also concerns a young child being menaced by a deranged substitute maternal figure. The Other Mother from Coraline is a supernatural creature, but she is driven by fears and neuroses relatable to someone in our world. For this reason, she is truly creepy. I can't say the same of Ursula Monkton, whose motivations are too obscure for me. We are told that she is a being who simply wants to make people happy but goes about it all wrong. I found myself feeling sorry for her, but I do not really understand what she is running from, or what she hopes to achieve by manipulating the boy's family.
Overall, the book leaves the impression of a story both at once remembered and forgotten, of time escaping and remaining static, of being at once vulnerable and truly protected. Afterward, you may feel the aura of The Ocean at the End of the Lane spilling over into your everyday life.
The seven year old boy who narrates this story lives down the lane from the Hempstock family farm where he retreats in times of distress. Here live three generations of women who are a enchanting blend of mythology, scientific meditation on the nature of the cosmos, and Platonic philosophy. They are human embodiments of the phases of the moon, but they are far older than the moon. They make the kind of delicious breakfast you'll remember decades later. Collectively their role in the book constitutes both a great comfort and a stubborn enigma.
This book's biggest fault, unfortunately, is that it invites comparison to another Neil Gaiman novel, Coraline, which also concerns a young child being menaced by a deranged substitute maternal figure. The Other Mother from Coraline is a supernatural creature, but she is driven by fears and neuroses relatable to someone in our world. For this reason, she is truly creepy. I can't say the same of Ursula Monkton, whose motivations are too obscure for me. We are told that she is a being who simply wants to make people happy but goes about it all wrong. I found myself feeling sorry for her, but I do not really understand what she is running from, or what she hopes to achieve by manipulating the boy's family.
Overall, the book leaves the impression of a story both at once remembered and forgotten, of time escaping and remaining static, of being at once vulnerable and truly protected. Afterward, you may feel the aura of The Ocean at the End of the Lane spilling over into your everyday life.
codyhoo's review against another edition
4.0
Quickest read I've had in a while. Good story that makes you relive a bit of childhood again, would recommend. First Gaiman book, won't be the last
sarkiste's review against another edition
3.0
At the start of this book I was on fire "it's mysterious, dark, with the certain aesthetic I mf love it" and as I progressed I was less and less interested until the end I didn't care enough. It's short but it felt so damn long. It's just not for me and that's it.
lexingon's review against another edition
adventurous
challenging
funny
hopeful
mysterious
medium-paced
- Plot- or character-driven? Character
- Strong character development? Yes
- Loveable characters? Yes
- Diverse cast of characters? Yes
- Flaws of characters a main focus? No
4.5
jdohoswims's review against another edition
2.0
I read in another review....I have no idea what I just read....ditto. I’m confused. I thought at one point, is this a Harry Potter knock off? Is this a dream? What exactly is going on? I liked the writing style but I am confused.
fictional_felicia's review against another edition
3.0
How to describe this book...
I rented this book because I added it to my "to read" list (which was on that list bc of a giveaway on goodreads...i think). Anyways, I went into this reading having no idea what the book was about. Boy was I surprised. Or maybe dumbfounded? All I can say about this book was that it was very strange. The characters and plot was so unique and inventive though, that I ended up enjoying myself and wanted to find out what memories the main character had locked away for so many years. This is my first Neil Gaiman book and though this was a little strange for me, I want to read another one of his books because like I said, it was very unique and it was also well written so I'm sure I'll enjoy more of his books.
I rented this book because I added it to my "to read" list (which was on that list bc of a giveaway on goodreads...i think). Anyways, I went into this reading having no idea what the book was about. Boy was I surprised. Or maybe dumbfounded? All I can say about this book was that it was very strange. The characters and plot was so unique and inventive though, that I ended up enjoying myself and wanted to find out what memories the main character had locked away for so many years. This is my first Neil Gaiman book and though this was a little strange for me, I want to read another one of his books because like I said, it was very unique and it was also well written so I'm sure I'll enjoy more of his books.
oerlemans's review against another edition
4.0
REVIEW IN DUTCH!
Iedereen keert op latere leeftijd wel eens terug naar de omgeving waar hij zijn jeugd heeft doorgebracht. Eenmaal daar, komen de herinneren binnenstromen en is nostalgie het enige wat je nog kan voelen. Of deze herinneringen positief of negatief zijn, is voor iedereen verschillend. Maar een jeugd zoals het hoofdpersonage in The Ocean at the End of the Lane heeft gehad, zullen weinig mensen meemaken.
Neil Gaiman is geen onbekende in de literatuur en veel van zijn boeken zijn lovend ontvangen, en vele zijn ook in het Nederlands vertaald. The Ocean at the End of the Lane past ook in dit rijtje, maar tot nu toe is er nog niets bekend over een Nederlandse vertaling. Het verhaal was in eerste instantie bedoelt als kort verhaal, maar is uitgegroeid tot een volwaardig novelle. Nou ja, volwaardig... Het is eerder een boekje dan een boek, want de hardcover telt enkel 198 bladzijdes. Dit doet gelukkig niets af aan het verhaal.
Het naamloze hoofdpersonage keert in zijn veertiger jaren terug naar de laan waar hij de eerste twaalf jaar van zijn leven gewoond heeft. Het ouderlijk huis waar hij woonde is al jaren geleden afgebroken. Maar aan het einde van de laan staat nog een huis wat hij zich kan herinneren. Een huis waar bijzondere dingen gebeurd zijn toen hij zeven jaar oud was. Eenmaal daar aangekomen komen alle herinneringen weer naar boven. Op die boerderij wonen drie vrouwen, een kind, haar moeder en haar grootmoeder, die alle drie niet zijn wat ze lijken. Achter de boerderij ligt een vijver, maar de jongste van de drie noemt het haar oceaan.
Ondanks dat het in de ik-vorm wordt verteld door een jongetje van zeven, is dit boek alles behalve kinderachtig. Het heeft voldoende volwassen thema’s en Neil weet heel goed de balans de vinden tussen de naïviteit van de zeven jarige hoofdrolspeler en zijn 40 jaar oudere ik.
In eerste instantie komen er weinig fantasy-elementen voor, maar dat is een van Gaiman’s sterkste punten. Hij weet het de fantasy op een perfecte manier op te bouwen waardoor het lijkt alsof het er langzaam in sluipt zonder dat je het eigenlijk door hebt. Al met al is dit een boek dat je niet mag missen als je fan bent van Gaiman of van Fantasy!
Iedereen keert op latere leeftijd wel eens terug naar de omgeving waar hij zijn jeugd heeft doorgebracht. Eenmaal daar, komen de herinneren binnenstromen en is nostalgie het enige wat je nog kan voelen. Of deze herinneringen positief of negatief zijn, is voor iedereen verschillend. Maar een jeugd zoals het hoofdpersonage in The Ocean at the End of the Lane heeft gehad, zullen weinig mensen meemaken.
Neil Gaiman is geen onbekende in de literatuur en veel van zijn boeken zijn lovend ontvangen, en vele zijn ook in het Nederlands vertaald. The Ocean at the End of the Lane past ook in dit rijtje, maar tot nu toe is er nog niets bekend over een Nederlandse vertaling. Het verhaal was in eerste instantie bedoelt als kort verhaal, maar is uitgegroeid tot een volwaardig novelle. Nou ja, volwaardig... Het is eerder een boekje dan een boek, want de hardcover telt enkel 198 bladzijdes. Dit doet gelukkig niets af aan het verhaal.
Het naamloze hoofdpersonage keert in zijn veertiger jaren terug naar de laan waar hij de eerste twaalf jaar van zijn leven gewoond heeft. Het ouderlijk huis waar hij woonde is al jaren geleden afgebroken. Maar aan het einde van de laan staat nog een huis wat hij zich kan herinneren. Een huis waar bijzondere dingen gebeurd zijn toen hij zeven jaar oud was. Eenmaal daar aangekomen komen alle herinneringen weer naar boven. Op die boerderij wonen drie vrouwen, een kind, haar moeder en haar grootmoeder, die alle drie niet zijn wat ze lijken. Achter de boerderij ligt een vijver, maar de jongste van de drie noemt het haar oceaan.
Ondanks dat het in de ik-vorm wordt verteld door een jongetje van zeven, is dit boek alles behalve kinderachtig. Het heeft voldoende volwassen thema’s en Neil weet heel goed de balans de vinden tussen de naïviteit van de zeven jarige hoofdrolspeler en zijn 40 jaar oudere ik.
In eerste instantie komen er weinig fantasy-elementen voor, maar dat is een van Gaiman’s sterkste punten. Hij weet het de fantasy op een perfecte manier op te bouwen waardoor het lijkt alsof het er langzaam in sluipt zonder dat je het eigenlijk door hebt. Al met al is dit een boek dat je niet mag missen als je fan bent van Gaiman of van Fantasy!
edwardscrowtown's review against another edition
adventurous
dark
emotional
tense
fast-paced
- Strong character development? It's complicated
- Loveable characters? Yes
4.0