cynthiak's review against another edition
1.0
C'est quoi ce binz? Tout se passe bien (enfin, bien, disons dans la trame de l'histoire pas sur le fond de l'intrigue qui est d'un sordide) jusqu'au 2/3 et puis ça part en sucette pour aller s'échouer dans un délire mystique. Et, sur le fin fond de l'histoire justement, silence radio. What a shame!
okenwillow's review against another edition
1.0
Jamais deux sans trois, dit-on. Après la merveille Désolations, je me suis lancée sans transition dans Impurs. Soyons fous. Changement de décor, on passe de l’Alaska frissonnante à la Californie fiévreuse. Encore une fois, David Vann explore les relations familiales, pourries si possible, sinon ce n’est pas drôle. Jusque là, j’adhère. Nous avons Galen, grand dadais pendu contre son gré aux jupes de sa mère, nous avons la tante jalouse et aigrie, et nous avons la jeune cousine, grosse cochonne. N’oublions pas non plus la mamie, aléatoirement amnésique, et accessoirement mère indigne qui préfère et favorise une fille plutôt que l’autre. Tout ce petit monde se côtoie donc dans la jalousie, la cupidité et l’avarice, et, selon les générations, dans le sexe suintant et les délires new age. Malheureusement, les scènes porno-dégueu et les digressions mystico-écolo de Galen m’ont rapidement terrassée d’ennui. Le côté systématique de ses séances de pseudo séduction alternées avec son désir de dématérialisation m’ont franchement ennuyée. À 20% du livre, j’ai déclaré forfait. Et pourtant, je suis persuadée que la fin vaut le détour, mais le cheminement me semble si laborieux, si répétitif et un brin voyeur que je renonce à faire l’effort. Je ne pense pas être chochotte mais là, les scènes de touche-pipi entre cousins, ça fait pitié. Le pauvre Galen passe pour un demeuré (à dessein, j’en suis sûre !), un jeune oisif qui se veut détaché des plaisir terrestres mais qui a bien du mal à se défaire de son obsession pour la chair. J’aurais adoré connaître l’évolution de leurs relations, sachant que Vann excelle à cet exercice, mais cette fois-ci, les moyens pour y arriver me semblent laborieux, et inutilement racoleurs. Bouh, je suis déçue.
annabarbarabittner's review against another edition
4.0
Książki o dysfunkcyjnych relacjach przyciągają mnie swoją grozą i realizmem. Czytając je, mam uczucia, które przypisywałabym voyeurom. Fascynują mnie związki międzyludzkie, ich przyczyny, rozwój, konsekwencje. A Brud to właśnie książka o tym wszystkim. Dwie siostry, których nie łączy ani bliskość ani przyjaźń, lecz tylko pieniądze tracącej pamięć matki. Jedna z nich, wraz z synem Galenem mieszka w ogromnym domu otoczonym sadem, druga z córką Jennifer nie ma dostępu do pieniędzy i ciągle próbuje je wyłudzić, by sfinansować studia dla córki. Gdy rodzina się spotyka podskórnie czuć napięcie. Pozory udaje się zachowywać tylko przez jakiś czas, do pierwszej wzmianki o pieniądzach. Tak samo dzieje się podczas rodzinnego wypadu do domku letniskowego.
Głównymi bohaterami są jednak Galen i jego matka. Chłopak nigdy nie poznał ojca, w zasadzie niczego się o tym ojcu nie dowiadujemy. Jedyny mężczyzna, który pojawia się w książce to nieżyjący już przemocowy dziadek. Matka nie pozwoliła synowi nigdy odciąć pępowiny, pod pretekstem braku pieniędzy nie dopuściła do wyjazdu na studia.
Ciąg dalszy: https://przeczytalamksiazke.blogspot.com/2021/04/brud-david-vann.html
Głównymi bohaterami są jednak Galen i jego matka. Chłopak nigdy nie poznał ojca, w zasadzie niczego się o tym ojcu nie dowiadujemy. Jedyny mężczyzna, który pojawia się w książce to nieżyjący już przemocowy dziadek. Matka nie pozwoliła synowi nigdy odciąć pępowiny, pod pretekstem braku pieniędzy nie dopuściła do wyjazdu na studia.
Ciąg dalszy: https://przeczytalamksiazke.blogspot.com/2021/04/brud-david-vann.html
johanna_gleeson's review
5.0
This book was amazing. The pace is brilliant. Vann creates such fascinating characters that when the story becomes unbearably slow it is frustrating, as intended, and suspenseful.
ikovski's review against another edition
5.0
bugün arazi gezisi vardı, millet harita doldururken ben bunu bitirdim.
OĞLUUM, AŞŞIRI GÜZELDİİİ.
neyse. kitabı yeraltı edebiyatından sayabilirsiniz. sağlam bir yeraltı edebiyatı okumayalı bayağı oldu ve iyi geldi. ruhum genişledi. refaha, feraha erdim.
kitap arka kapakta da dediği gibi aileyi sorguluyor. sorgularken de ağzınıza sıçıyor. burada pislik galen olarak görülecektir senin tarafından (çünkü kitap onun etrafında dönüyor ve onu anlatıyor süreçte(yani Galen'nin bir pisliğe dönüşmesini tabi ki görüyorum, ama zaten insanlar pislikten ibaret değil mi, ki kitapta tüm aile üyeleri pislik zaten)), ama burada pislik aile; toplumun o kutsal çekirdeği!
BU KİTAP HERKESİN OKUYABİLECEĞİ BİR KİTAP DEĞİL sevgili goody. niye için bkz:
Galen, ah tanrım. tanrım tanrım. kayıp çocuk.
kitap şöyle:
1. Galen'in Samsara'dan -kısacası dünya işlerinden ki buna yemek, seks vb. de dahil, işte bu dünyalık meseleleri ve kendi bedeninden sıyrılıp enkarne olabilmek.
2. Galen, evinin, barakanın ve ceviz ağacının bulunduğu ve komşularının seslerini duyamayacak kadar uzak ve büyük bir arazide, arada da da yayla evindeki kulübeye giden ve izole bir hayat yaşayan bir genç.
3. Galen, sadece kısıtlı parayla alabildiği bir kaç kitap, müzik ve dergiyle kendine ritüeller oluşturarak arayış içerisine girmiş bir bakir. düşün, jennifer onu o kadar aşağılıyor ki sözlü ve davranışla (önce kendini boşalttırıp galen'ın erekte kalması gibi) galen'ın gördüğü tek kız o olunca ve onunla bir de birde yatınca ona aşık olan (zanneden) bir zavallı.
4. Galen'nin babası yok, yani bir rol modeli, dedesini de ananesini döverken hatırlıyor.
5. jennifer bir sürtük ve helen (galenin teyzesi) ise bir adi. annesine bakmadığı ve kadının alzheimerı olduğu için her şeyi söyleyen ve parasını almaya çalışan iki orospu.
6. galenin annesi bir muamma bence.
bi ara kitabın başında "acaba galen babasına benzediği için galen'ı kocası yerine mi koyucak lan" diye ensest fikirler çerçevesinde düşündüm. hatta kitabın sonuna kadar düşündüm. hala da düşünüyorum.
şimdi bunları bir araya getirin ve kek yapın, yiyemezsiniz, kek olur ama yenilebilir olmaz, yaşarsınız ama bu bir yaşam değildir. izole bir yaşamdasınız, rol modeliniz yok ve okuduğunuz iki kitaptan öğrendiklerinizi deneyimlemeye çalışıyorsunuz. bir şeyler yapmak istiyorsunuz ama izin verilmiyor çünkü anneniz bencil. ne öğrenirsen onu uygularsınız, kitap boyunca galen çelişiyor zaten, ama galen'ın aslında tek istediği farkedilip değer görmek ve taktir edilmek, bunu kitapta kesinlikle görüyorsunuz (bkz: 181 son ve 182 ilk paragraf). ritüelleri de aslında tamamen bir vakit öldürme, tüm bu monotonluk ve yabanilik içinden uzaklaşmak. istediği limonata ve parmak sandviçler değil! üniversite de değil.
ama elinin altındaki kitaplar buddha öğretileriydi ve inanın buddha öğretileri hafife alınacak gibi değil, tasavvuf gibi.
Galen'ın annesi alın ve babamı koyun, ben de Galen olayım, işte bunun yumuşatılarak sadeleştirilmiş hikayesi benim.
tabi ki kendimi buldum!
kitapta bir diğer vurgu da bence ilkellik. yani buddha öğretisinden değil bu, sürekli toprak ve demircilikle ilgili tasvirler vardı ve olağanüstüydü. kitaptaki her tasvir ve aforizma ya da protest laflar olağanüstüydü!
OĞLUUM, AŞŞIRI GÜZELDİİİ.
neyse. kitabı yeraltı edebiyatından sayabilirsiniz. sağlam bir yeraltı edebiyatı okumayalı bayağı oldu ve iyi geldi. ruhum genişledi. refaha, feraha erdim.
kitap arka kapakta da dediği gibi aileyi sorguluyor. sorgularken de ağzınıza sıçıyor. burada pislik galen olarak görülecektir senin tarafından (çünkü kitap onun etrafında dönüyor ve onu anlatıyor süreçte(yani Galen'nin bir pisliğe dönüşmesini tabi ki görüyorum, ama zaten insanlar pislikten ibaret değil mi, ki kitapta tüm aile üyeleri pislik zaten)), ama burada pislik aile; toplumun o kutsal çekirdeği!
BU KİTAP HERKESİN OKUYABİLECEĞİ BİR KİTAP DEĞİL sevgili goody. niye için bkz:
Spoiler
yeraltı edebiyatı diyorum, Jennifer'ın Galen'la olan seks sahneleri dark eroticlere taş çatlatır, Galen'ın annesini öldürdüğü sahneler mob romancelara taç çıkarttırır. bu iki örnek devamı kitapta.Galen, ah tanrım. tanrım tanrım. kayıp çocuk.
kitap şöyle:
1. Galen'in Samsara'dan -kısacası dünya işlerinden ki buna yemek, seks vb. de dahil, işte bu dünyalık meseleleri ve kendi bedeninden sıyrılıp enkarne olabilmek.
2. Galen, evinin, barakanın ve ceviz ağacının bulunduğu ve komşularının seslerini duyamayacak kadar uzak ve büyük bir arazide, arada da da yayla evindeki kulübeye giden ve izole bir hayat yaşayan bir genç.
3. Galen, sadece kısıtlı parayla alabildiği bir kaç kitap, müzik ve dergiyle kendine ritüeller oluşturarak arayış içerisine girmiş bir bakir. düşün, jennifer onu o kadar aşağılıyor ki sözlü ve davranışla (önce kendini boşalttırıp galen'ın erekte kalması gibi) galen'ın gördüğü tek kız o olunca ve onunla bir de birde yatınca ona aşık olan (zanneden) bir zavallı.
4. Galen'nin babası yok, yani bir rol modeli, dedesini de ananesini döverken hatırlıyor.
5. jennifer bir sürtük ve helen (galenin teyzesi) ise bir adi. annesine bakmadığı ve kadının alzheimerı olduğu için her şeyi söyleyen ve parasını almaya çalışan iki orospu.
6. galenin annesi bir muamma bence.
bi ara kitabın başında "acaba galen babasına benzediği için galen'ı kocası yerine mi koyucak lan" diye ensest fikirler çerçevesinde düşündüm. hatta kitabın sonuna kadar düşündüm. hala da düşünüyorum.şimdi bunları bir araya getirin ve kek yapın, yiyemezsiniz, kek olur ama yenilebilir olmaz, yaşarsınız ama bu bir yaşam değildir. izole bir yaşamdasınız, rol modeliniz yok ve okuduğunuz iki kitaptan öğrendiklerinizi deneyimlemeye çalışıyorsunuz. bir şeyler yapmak istiyorsunuz ama izin verilmiyor çünkü anneniz bencil. ne öğrenirsen onu uygularsınız, kitap boyunca galen çelişiyor zaten, ama galen'ın aslında tek istediği farkedilip değer görmek ve taktir edilmek, bunu kitapta kesinlikle görüyorsunuz (bkz: 181 son ve 182 ilk paragraf). ritüelleri de aslında tamamen bir vakit öldürme, tüm bu monotonluk ve yabanilik içinden uzaklaşmak. istediği limonata ve parmak sandviçler değil! üniversite de değil.
ama elinin altındaki kitaplar buddha öğretileriydi ve inanın buddha öğretileri hafife alınacak gibi değil, tasavvuf gibi.
Galen'ın annesi alın ve babamı koyun, ben de Galen olayım, işte bunun yumuşatılarak sadeleştirilmiş hikayesi benim.
tabi ki kendimi buldum!kitapta bir diğer vurgu da bence ilkellik. yani buddha öğretisinden değil bu, sürekli toprak ve demircilikle ilgili tasvirler vardı ve olağanüstüydü. kitaptaki her tasvir ve aforizma ya da protest laflar olağanüstüydü!
neolitiğe hiç geçmeyecektik, toprağı ilk kim işlediyse lanet olsun!
xoxo
iko
runkefer's review
4.0
This was powerful and affecting. The mixture of adolescent magical thinking with real-life emotional trauma creates a confused morality for the main character, which is believable and engrossing. I was turning pages so quickly at the end, wanting to know what was going to happen, and dreading finding out at the same time.
tintenfrisch's review
3.0
Somehow I'm really glad it's over. It was super disturbing but at the same time I couldn't stop reading. I think the worst part of the story for me was that I can imagine that people are able to to do and say and think the things the characters in this novel are doing and saying and thinking. Thhe title is most fitting.
abbieuprooted's review
1.0
Promised something edgy, dark and pacy but didn't quite deliver. Character development left a lot to be desired, dialogue was weak and the absence of speech marks was irritating . Found myself skimming over the parts where the protagonist was attempting 'transcendence'. Curiosity was the only thing that kept me reading - I was hoping he was going to do something absolutely psychotic and gripping but the last 100 pages seemed shallow and ended with a mild conclusion that attempted to be shocking but actually just left you feeling flat, disappointed and rather depressed. Wouldn't read another of this guy's books.
bromi's review
challenging
dark
emotional
sad
tense
medium-paced
- Plot- or character-driven? Character
- Strong character development? Yes
- Loveable characters? No
- Diverse cast of characters? It's complicated
- Flaws of characters a main focus? Yes
5.0
What did i just read