Scan barcode
mikmik2's review against another edition
This is probably the first young adult book I ever read and I loved it! We even read it for school too and had to compare the book to the movie, AND I went to see the musical with my mum (the songs are still stuck in my head sometimes). To any dutchie who hasn't read this: please do, it's so good and enjoyable and you learn about history since it sets in the Middle Ages (I think? It has been a while hahaha). Another nice thing to point out: there's no romance in this book (I can't remember if there was a love interest but it's a YA/middle grade book). I'm definitely going to reread this one sometime to relive the memories!
markalkman's review against another edition
2.0
Actual Rating: 2.5 stars
Ik weet niet eens waar ik moet beginnen. Vroeger, toen ik op de basisschool zat, vond ik dit boek werkelijk prachtig. Het was spannend en avontuurlijk en stond boordevol interessante geschiedenis weetjes. Nu ik het als 26 jarige weer herlees, realiseer ik dat ik het helemaal niet zo'n goed boek vind. En dat ik niet snap hoe dit als een 'geweldig kinderboek' wordt bestempeld.
Allereerst is het taalgebruik behoorlijk oudbollig, al is dat te verklaren omdat het een boek uit 1972 is. Toch, de manier waarop Dolf denkt is niet echt tienerachtig, zelfs niet in de jaren zeventig. Het gebruik van 'lief kind', 'kindje', 'stakker' enzovoorts, werd behoorlijk vervelend. En er stonden ook genoeg woorden in waarvan kinderen/tieners de betekenis niet eens kunnen raden.
Ten tweede is Dolf echt een irritante betweter. Iemand uit de twintigste eeuw die de arme middeleeuwers wel even komt vertellen hoe ze moeten leven. Op zich een leuk idee, maar het is alles behalve geloofwaardig dat hij weet hoe hij een epidemie moet bestrijden of dat zeventien een duivels getal is in die tijd of dat de Ieren naar het vasteland zijn gekomen om het christendom te verspreiden. En de meest ongeloofwaardige van allemaal: dat hij binnen no time Diets spreekt en daar volledige gesprekken in weet te voeren. Dolf werkte enorm op mijn zenuwen, ook omdat iedereen hem helemaal geweldig vond, behalve Anselmus en Nicolaas maar dat waren uiteraard de 'schurken'!
Verder is het verhaal veel langdradiger en saaier dan ik me herinner. Heel veel hoofdstukken waren meer en meer van hetzelfde en voegden niet veel toe aan het plot in mijn beleving. Er werd voornamelijk veel gewandeld en gevist en gejaagd in dit boek, met zo nu en dan een kleine uitschieter van een actie moment. Dan moet ik er wel even bij vermelden dat de momenten die 'spannend' moesten zijn, vaak in een halve alinea achter de rug waren. Soms werd zelfs tussen neus en lippen door even genoemd dat er een belangrijk personage dood was gegaan en werd er verder ook totaal geen aandacht meer aan besteed. Verder was het gewoon een aaneenrijging van gebeurtenissen. Niet per se een leuke manier van schrijven, als ik heel eerlijk ben. Daarnaast werden er best wel gruwelijke dingen beschreven? Hoe een priester vermoord werd door een stelletje kleine kinderen, bijvoorbeeld. Niet echt geschikt voor een kinderboek.
De personages bleven ook heel vlak en Dolf had het telkens over dat hij van iedereen hield, maar ik voelde het absoluut niet. De emotie ontbrak volledig, maar misschien ligt dat aan mij. Plus, er waren zoveel namen dat ik ze op een gegeven moment echt niet meer allemaal kon onthouden (voornamelijk omdat de personages zo vlak bleven). In één van de laatste hoofdstukken ging het opeens over een Trude en ik kon me haar echt niet herinneren van de rest van het boek.
Ik vond dit vroeger dus een geweldig boek. Nu? Not so much.
Ik weet niet eens waar ik moet beginnen. Vroeger, toen ik op de basisschool zat, vond ik dit boek werkelijk prachtig. Het was spannend en avontuurlijk en stond boordevol interessante geschiedenis weetjes. Nu ik het als 26 jarige weer herlees, realiseer ik dat ik het helemaal niet zo'n goed boek vind. En dat ik niet snap hoe dit als een 'geweldig kinderboek' wordt bestempeld.
Allereerst is het taalgebruik behoorlijk oudbollig, al is dat te verklaren omdat het een boek uit 1972 is. Toch, de manier waarop Dolf denkt is niet echt tienerachtig, zelfs niet in de jaren zeventig. Het gebruik van 'lief kind', 'kindje', 'stakker' enzovoorts, werd behoorlijk vervelend. En er stonden ook genoeg woorden in waarvan kinderen/tieners de betekenis niet eens kunnen raden.
Ten tweede is Dolf echt een irritante betweter. Iemand uit de twintigste eeuw die de arme middeleeuwers wel even komt vertellen hoe ze moeten leven. Op zich een leuk idee, maar het is alles behalve geloofwaardig dat hij weet hoe hij een epidemie moet bestrijden of dat zeventien een duivels getal is in die tijd of dat de Ieren naar het vasteland zijn gekomen om het christendom te verspreiden. En de meest ongeloofwaardige van allemaal: dat hij binnen no time Diets spreekt en daar volledige gesprekken in weet te voeren. Dolf werkte enorm op mijn zenuwen, ook omdat iedereen hem helemaal geweldig vond, behalve Anselmus en Nicolaas maar dat waren uiteraard de 'schurken'!
Verder is het verhaal veel langdradiger en saaier dan ik me herinner. Heel veel hoofdstukken waren meer en meer van hetzelfde en voegden niet veel toe aan het plot in mijn beleving. Er werd voornamelijk veel gewandeld en gevist en gejaagd in dit boek, met zo nu en dan een kleine uitschieter van een actie moment. Dan moet ik er wel even bij vermelden dat de momenten die 'spannend' moesten zijn, vaak in een halve alinea achter de rug waren. Soms werd zelfs tussen neus en lippen door even genoemd dat er een belangrijk personage dood was gegaan en werd er verder ook totaal geen aandacht meer aan besteed. Verder was het gewoon een aaneenrijging van gebeurtenissen. Niet per se een leuke manier van schrijven, als ik heel eerlijk ben. Daarnaast werden er best wel gruwelijke dingen beschreven? Hoe een priester vermoord werd door een stelletje kleine kinderen, bijvoorbeeld. Niet echt geschikt voor een kinderboek.
De personages bleven ook heel vlak en Dolf had het telkens over dat hij van iedereen hield, maar ik voelde het absoluut niet. De emotie ontbrak volledig, maar misschien ligt dat aan mij. Plus, er waren zoveel namen dat ik ze op een gegeven moment echt niet meer allemaal kon onthouden (voornamelijk omdat de personages zo vlak bleven). In één van de laatste hoofdstukken ging het opeens over een Trude en ik kon me haar echt niet herinneren van de rest van het boek.
Ik vond dit vroeger dus een geweldig boek. Nu? Not so much.
judith_willemsen's review against another edition
5.0
Wat blijft dit toch een geweldig boek. Ik denk dat ik er als negentienjarige even veel van genoten heb als toen ik elf was.
Vroeger hadden ze in mijn bibliotheek alleen de boeken 'kruistocht in spijkerbroek' en 'kinderen van moeder aarde' van Thea Beckman beschikbaar. Ik ben sowieso van plan de komende tijd alle boeken van Thea Beckman alsnog te lezen.
Vroeger hadden ze in mijn bibliotheek alleen de boeken 'kruistocht in spijkerbroek' en 'kinderen van moeder aarde' van Thea Beckman beschikbaar. Ik ben sowieso van plan de komende tijd alle boeken van Thea Beckman alsnog te lezen.
rose_ann_leest's review against another edition
adventurous
informative
medium-paced
- Plot- or character-driven? Plot
4.0
irissophie's review against another edition
4.0
I never read this book as a child, and I don't like historical books that much. But I really liked this book. I thought the author brought the historical part in a really interesting way.
maaartje's review against another edition
4.0
Ik zag een stukje van de film en vroeg me af hoe het boek ook al weer ging. Een tikje belerend maar wel erg leuk.