Reviews

Nooit meer slapen by Willem Frederik Hermans

louiseabdalla's review against another edition

Go to review page

2.0

Very boring book leading pretty much nowhere

stef369's review against another edition

Go to review page

4.0

Hét grote meesterwerk van Willem Frederik Hermans, een auteur die ik nog helemaal moet ontdekken. Het relaas van de jonge student geologie, Alfred Issendorf, die in het wilde noorden van Noorwegen - daar waar de zon nooit ondergaat - onderzoek wil gaan verrichten om de hypothese van zijn promotor te staven. De tocht van Alfred begint in gezelschap van andere "collega's", maar uiteindelijk blijft hij helemaal alleen over. Van onderzoek is niets gebeurd. De trektocht was een andere zoektocht geworden: een zoeken naar zichzelf bijvoorbeeld. In hoofdstuk zeven vertelt Hermans iets dat relevant is voor deze roman. Hij heeft het daar over drie belangrijke stadia in de geschiedenis van de mens. Tijdens het eerste stadium kent de mens zijn eigen spiegelbeeld niet: hij stelde zich nog geen vragen over een "zelf". Tijdens het tweede stadium is de mens narcistisch geworden: "voor het eerst ziet "ik" zich "zelf". Psychologie was nog niet nodig, want de mens was voor zichzelf wat hij was, namelijk zijn spiegelbeeld. Het derde stadium begint met de uitvinding van de fotografie: een camera kan niet meer liegen... Het twijfelen aan zichzelf ontstaat en laait op tot radeloosheid: de psychologie komt tot bloei.
De tocht van Alfred gaat door deze drie stadia. Hij begint in het derde stadium en eindigt in het eerste stadium: volledig alleen met zichzelf. Hermans gebruikt in zijn roman een massa symboliek. Staat de tocht van Alfred niet voor het leven zelf? Het zoeken naar zichzelf, naar de "waarheid". Het kompas: geeft richting aan - raakt kwijt onderweg... De vele spiegels.... een ravijn net voor hij zijn metgezel Arne verliest...
Het grote thema van de roman is ook de inspanning die het hoofdpersonage doet om te voltooien wat zijn vroeg overleden vader niet heeft kunnen voltooien... Zijn we daar allemaal niet ten prooi aan? "Nooit meer slapen" voor dat dit voltooid is, of "Nooit meer slapen" zoals dood zijn...
Veel vragen over godsdienst en de zin van het leven zijn hier aan de orde. Deze dialogen zijn boeiend om te lezen en geven de filosofische ondertoon aan deze roman. Tot slot schrijft Hermans zeer ironisch over het academisch reilen en zeilen (zie "Onder Professoren!"). De moeder van Alfred die romans recenseert die ze zelf niet gelezen heeft, een professor die zijn aversie tegenover een collega uitspeelt op zijn student...
Deze roman is terecht een groot meesterwerk.

liekeh97's review against another edition

Go to review page

emotional reflective sad medium-paced
  • Plot- or character-driven? Character
  • Strong character development? Yes
  • Loveable characters? Yes
  • Diverse cast of characters? No
  • Flaws of characters a main focus? Yes

4.0

no_one_of_consequence's review against another edition

Go to review page

medium-paced
  • Plot- or character-driven? A mix
  • Strong character development? No
  • Loveable characters? It's complicated
  • Diverse cast of characters? No
  • Flaws of characters a main focus? It's complicated

2.75

fleur_g's review against another edition

Go to review page

challenging reflective medium-paced

4.5

(Spoilers!) We bespraken dit boek in de les en de prof gaf ons een hypothese mee die me helemaal anders naar dit boek deed kijken: wat als het ongeluk van Arne geen ongeluk was maar een moord gepleegd door de jaloerse Alfred? Het hele boek leest dan als een getuigenis verteld door Alfred, die zijn wandaad probeert te verbergen… Alfred vertoonde eerder al agressieve neigingen en  bovendien verwijst de titel van de roman zowel naar de dood als naar een slecht geweten.

karlijnmerle's review against another edition

Go to review page

adventurous reflective medium-paced
  • Plot- or character-driven? Character
  • Strong character development? No
  • Loveable characters? No
  • Diverse cast of characters? No
  • Flaws of characters a main focus? Yes

3.0

jochemzaag's review against another edition

Go to review page

5.0

Een verhaal dat me zoveel jaren na het gelezen te hebben, nog steeds bij blijft en inspireert. Het eindeloze landschap van Lapland en de geestdrift van een eenzame onderzoeker en reiziger. Het wekte bij mij existentiële vragen op die ik niet wist die ik had.

selmarx's review against another edition

Go to review page

2.0

A Dutch classic, not really into it. The protagonist is needy for a character thats supposed to be over 20...

appleinducedsleep's review against another edition

Go to review page

adventurous dark sad tense medium-paced
  • Plot- or character-driven? Character
  • Strong character development? It's complicated
  • Loveable characters? No
  • Diverse cast of characters? No
  • Flaws of characters a main focus? Yes

2.25

loesjepoesje's review against another edition

Go to review page

4.0

Ik weet niet of ik nou gewoon heel emotioneel instabiel ben of dat dit een best wel mooi boek is. Ik kon het vrij moeiteloos lezen. Dit kwam enerzijds door de fijne schrijfstijl van WFH, anderzijds door de mate waarin ik mezelf herkende in onze hoofdpersoon: geoloog Alfred Issendorf.


Ik heb natuurlijk mijn favoriete quotes verzameld:

“Wetenschap is de titanische poging van het menselijk intellect zich uit zijn kosmische isolement te verlossen door te begrijpen!” (blz. 15)

“De angst dat andere mensen hem zien zoals hij is op die foto’s die hij niet kan endosseren, dat ze hem misschien nooit zien zoals het spiegelbeeld waarvan hij houdt, heeft de menselijke individu versplinterd tot een groep die uit een generaal plus een bende muitende soldaten bestaat. Een Ik dat iets wil zijn - en een aantal schijngestalten die het Ik onophoudelijk afvallen.” (blz. 42)

“Maximale resultaten worden niet noodzakelijk alleen door maximale inspanning bereikt, maar door iemand die zich maximaal inspant op een terrein waar hij toch al maximaal in het voordeel was.” (blz. 221)

“De kosmos is een gigantisch brein […] en de aarde is niets dan een hersentumor in die massa.” (blz. 313)