Scan barcode
strategineer's review
An absolute brick of a text expounding on a psychotherapy framework based on dealing with the four main existentialist issues of death, freedom, isolation and meaninglessness. Pretty enlightening so far, it's even got a description of existentialism that human beings can understand!
mayamo's review against another edition
5.0
روان درمانیِ فلسفی رو همیشه دوست داشتم ولی هیچوقت انقدر همه جانبه و دقیق باهاش مواجه نشده بودم. میتونم بگم این کتاب بیشتر از هر کتاب روانشناسی و "خودیاری" دیگه برام مفید بود و از خوندنـش لذت بردم. این لذت بُردن، به معنای حس خوبی گرفتن نیست، درواقع برعکس. یه جاهایی چنان تلنگر جانانه ای میزد که باید به یه نقطه ی نامعلوم توی اتاق خیره میشدم و درمورد خودم بهش فکر میکردم؛ برای همین خوندنـش نسبتاٌ طول کشید. از طرف دیگه، مجذوب پژوهشی شدم که دکتر یالوم برای این کتاب انجام داده. رفرنس ها و مثال های به جایی که به فهم هرکدوم از اضطراب های اگزیستانسیال و شیوه های درمان بالینی اون ها کمک میکنن. یه جاهایی مطالب برام تکراری میشد چون از قبل پیش زمینه داشتم ولی هیچوقت ملال آور نبود. یالوم چهارتا دغدغه ی اصلی اگزیستانسیالیسم رو مطرح میکنه و توی هر فصل کتاب به شکلی منسجم و همه جانبه بهشون می پردازه: 1) مرگ (مواجهه با فناپذیری ما و همه چیز) 2) آزادی (مسئولیت) 3) تنهایی (درون فردی و بین فردی) و 4) پوچی (معنای زندگی) علاوه بر اینکه جایگاه یا علت غیاب این مفاهیم رو توی نظریات روانشناسی معرفی و تحلیل میکنه، گاهی مثال های ادبی جالب و آشنایی میزنه که باعث میشه دلت بخواد این بار عمیق تر از قبل به این آثار نگاه کنی. با اینکه رویکرد یالوم کاملاً نظری و توصیفیـه، در عین حال به نظرم کتاب بسیار کاربردی بود و نیاز دارم که دوباره و دوباره سراغـش برم. یکی از تمرین های جالبی که توی گروه درمانی های خودش انجام داده بود و تجربه اش رو باهامون به اشتراک گذاشت، مربوط به مواجه شدن با مرگ به منظور رویارویی با زندگی بود و من در اون لحظه خوندن کتاب رو کنار گذاشتم و شروع کردم به نوشتن از احساسـم نسبت به میرایی خودم و کسایی که دوستـشون دارم یا اینکه در روابطم با دیگران به دنبال چه چیزهایی هستم و... اگر بهترین ویژگی روان درمانی همین باشه که آدم رو با بخش های ناشناخته و یا خواسته های سرکوب شده ی خودش مواجه کنه، این کتاب به بهترین شکل اینکارو برام انجام داده، چیزی که شاید با خوندن هزاران کتاب خودیاری معمولی به دست نمی آوردم
پ.ن: اخیراً یک مستند دیدم به اسم «دیک جانسون مُرده است» و تصادفاً (؟) دیدنـش مصادف شد با خوندن بخش مربوط به مرگ این کتاب. تجربه ی خیلی جالبی بود، چون که توی این مستند هم یک روانشناس پیر همراه با دختر فیلمسازش سعی دارن با مسئله ی مرگ مواجه بشن. دیدنش رو پیشنهاد میکنم
پ.ن: اخیراً یک مستند دیدم به اسم «دیک جانسون مُرده است» و تصادفاً (؟) دیدنـش مصادف شد با خوندن بخش مربوط به مرگ این کتاب. تجربه ی خیلی جالبی بود، چون که توی این مستند هم یک روانشناس پیر همراه با دختر فیلمسازش سعی دارن با مسئله ی مرگ مواجه بشن. دیدنش رو پیشنهاد میکنم
reality_x's review
It was recommended by a friend of mine, a student majoring in psychology. The book explicitly points out that it’s for students in related fields and clinicians. My friend told me to read past the introduction before giving up but I already reached half of the detail chapter called Death but still couldn’t get much from it as it’s a bit bored like reading a dry textbook.
astyage's review
5.0
با این که خوندن این کتاب یک سال و نیم برام زمان برد
ولی باهاش زندگی کردم
واقعا اثر ارزشمندیه
ولی باهاش زندگی کردم
واقعا اثر ارزشمندیه
megrob's review
3.0
Several chapters are helpful for learning terminology and becoming comfortable with existential therapy. I think less of this remains relevant, however, with the current waves of therapy. This was very much written when psychoanalytic therapy was the center of practice, and seems largely written to convince people of existential therapy as an alternative. It is written much more textbook-style than Yalom's later work, and has much free case studies.