Scan barcode
tessareadsbookies's review against another edition
4.0
I enjoyed the philosophy and the depth that this book had and I also believe that the story itself was quite unique. I thoroughly enjoyed the mixture of politics, rebellion, philosophy, sex, etc, that created this lovely blend of a plot. It was especially interesting (also sometimes challenging), how the author spoke to the reader with such strong awareness of the characters of his own creation, and how he allowed for deeper insight into the mind and choices of them. It was overall really well written and highly enjoyable!!
lullylove's review against another edition
3.0
Tutti abbiamo bisogno di qualcuno che ci guardi.
A seconda del tipo di sguardo sotto il quale vogliamo vivere, potremmo essere suddivisi in quattro categorie.
La prima categoria desidera lo sguardo di un numero infinito di occhi anonimi: in altri termini, desidera lo sguardo di un pubblico.
La seconda categoria è composta da quelli che per vivere hanno bisogno dello sguardo di molti occhi a loro conosciuti. Essi sono più felici delle persone della prima categoria le quali, quando perdono il pubblico, hanno la sensazione che nella sala della loro vita si siano spente le luci. Succede, una volta o l’altra, quasi a tutti. Le persone della seconda categoria, invece, quegli sguardi riescono a procurarseli sempre.
C’è poi la terza categoria, la categoria di quelli che hanno bisogno di essere davanti agli occhi della persona amata. La loro condizione è pericolosa quanto quella degli appartenenti alla prima categoria. Una volta o l’altra gli occhi della persona amata si chiuderanno e nella sala ci sarà il buio.
E c’è infine una quarta categoria, la più rara, quella di coloro che vivono sotto lo sguardo immaginario di persone assenti. Sono i sognatori.
A seconda del tipo di sguardo sotto il quale vogliamo vivere, potremmo essere suddivisi in quattro categorie.
La prima categoria desidera lo sguardo di un numero infinito di occhi anonimi: in altri termini, desidera lo sguardo di un pubblico.
La seconda categoria è composta da quelli che per vivere hanno bisogno dello sguardo di molti occhi a loro conosciuti. Essi sono più felici delle persone della prima categoria le quali, quando perdono il pubblico, hanno la sensazione che nella sala della loro vita si siano spente le luci. Succede, una volta o l’altra, quasi a tutti. Le persone della seconda categoria, invece, quegli sguardi riescono a procurarseli sempre.
C’è poi la terza categoria, la categoria di quelli che hanno bisogno di essere davanti agli occhi della persona amata. La loro condizione è pericolosa quanto quella degli appartenenti alla prima categoria. Una volta o l’altra gli occhi della persona amata si chiuderanno e nella sala ci sarà il buio.
E c’è infine una quarta categoria, la più rara, quella di coloro che vivono sotto lo sguardo immaginario di persone assenti. Sono i sognatori.
hadeanstars's review against another edition
4.0
I find this a difficult novel to summarise in any meaningful way. I feel positively and negatively about it all at once. I cannot decide if it's a manifesto for randy professors throughout time, or a beautiful exposition of Warholesque thinking. It feels almost dated, but in a rather fashionable way. The characters are portrayed in a manner that could be profound, but equally they might be meaningless. And I'm not entirely sure if this is deliberate. If it is, then the novel is clearly a work of unimaginable brilliance, since the title alludes to this very principle. Otherwise, it might just be the antithesis of true philosophy, an over-intellectualised foray into what it means to be human, to attempt, daily, to stay sane in an insane world.
Maybe you had to have been there, living under communism with its heavy, inescapable, ridiculous dictates - nay dictats - to appreciate this. Any society that has skilled surgeons working as window cleaners has clearly lost its marbles. But this seems to echo the covert madness of the central characters themselves, who appear to be moved by trivialities and unmoved by the profound.
All that said, it was not unenjoyable, it just had a strange almost magazine-like style. I cared about Tomas and Tereza and even Karenin, but I couldn't shake the nagging feeling that I wasn't supposed to take them seriously. This is a clever book, about clever people living idiotic lives. Some of that idiocy is the fault of communism, but plenty of it is self-inflicted too. It is like Russian literature but without the intensity or the mania. Everyone is sensibly insane! It might be brilliant, but unfortunately, I'm probably not clever enough to be able to tell.
Maybe you had to have been there, living under communism with its heavy, inescapable, ridiculous dictates - nay dictats - to appreciate this. Any society that has skilled surgeons working as window cleaners has clearly lost its marbles. But this seems to echo the covert madness of the central characters themselves, who appear to be moved by trivialities and unmoved by the profound.
All that said, it was not unenjoyable, it just had a strange almost magazine-like style. I cared about Tomas and Tereza and even Karenin, but I couldn't shake the nagging feeling that I wasn't supposed to take them seriously. This is a clever book, about clever people living idiotic lives. Some of that idiocy is the fault of communism, but plenty of it is self-inflicted too. It is like Russian literature but without the intensity or the mania. Everyone is sensibly insane! It might be brilliant, but unfortunately, I'm probably not clever enough to be able to tell.
rachstae's review against another edition
challenging
dark
reflective
sad
tense
slow-paced
- Plot- or character-driven? Character
- Strong character development? It's complicated
- Loveable characters? It's complicated
- Diverse cast of characters? No
- Flaws of characters a main focus? Yes
3.75
mesut's review against another edition
5.0
Varolmanın dayanılmaz hafifliği, monogam yaşamın ağırlığını ve koşullarını kaldıramayan Tomas'ın ve daha fazlasının öyküsü. Olayların ilerleyişi ile Prag Baharı'nın kesişmesi de varoluşun ağırlıklarının sadece modern toplum, monogami ile kısıtlanmayıp, siyasi, toplumsal diğer boyutlarda çeşitlenmesini de getiriyor. Çeşitliliğin hikaye anlatımına olumlu yansıması ile kitap okunabilirlik açısından ağırdan daha çok hafif bir çizgiye yakın.
Kundera, tipik bir doğu Avrupa düşünürünün düşün konularına eğilmesinin yanı sıra üslup açısından da yenilikler getiriyor. Felsefi bir roman için tikel örnekleri kullanış biçimi, adeta bir Tanrı'nın günlük olaylara yakın çekim yaparak önden bilgi vermesine benziyor. Mesela, baş dönmenin ve düşmenin ontolojisine dair bir nottan sonra, Tereza'nın düştüğünü görüyoruz. Eser, bu hali ile bir roman yapısından çok, felsefi bir makalenin hikayeleşmiş hali gibi.
Okuyucu olarak, değişmesi teklif edilemeyecek deterministik bir akışı takip ediyoruz, Kundera da kaderi tayin eden bir tanrı olarak duygusal olarak bazı hızlı yargılara varmamızın önüne geçiyor. Okuduktan sonra bir fikir işçiliği gerektiği söylenebilir.
Kitabın son kısmında, bir ek kısımmış gibi duran, ana karakterin köpeği Karenin ile diyalogunu içeren kısım, kitabın varoluşunun temelini ortaya koyuyor. Tereza'nın itiraf ettiği ya da farkına vardığı şey, Tomas'ın hayatına gerekli ya da gereksiz şart koştuğu ve eklediği ağırlıklar. Karenin'e böyle davranamadığını fark etmesi sonrası yaptığı kıyas, bize toplumsal bir aydınlanma da sunuyor. İlerleme görüşüne göre toplumun entropi yasalarına direnecek şekilde yapısallaşması gerekiyor. Yapısallaşma için bireysel hafiflik (özgürlüğe) bazı limitler, koşullar yani ağırlıklar ekleniyor. Varoluşun ağırlığını arttıran bu eğilim, bazı yükleri kaldırsa bile yeni ağırlıkların ekleniyor oluşu, insanın hafifliğe erişmede varoluşun bitirilmesi ya da kısıtlanması (kırsal alana taşınan karakterler gibi) dışında yöntemlerinin kalmamasına yol açıyor.
Her ağırlık ve koşul, başka bir hafifliğin sona erdirilmesi içindir. Topluluk dayanamaz ki birey hafif olsun. Ancak herkesin olabildiği kadar ortalama miktarda hafiflik makul görülür. Bu sebeple toplumsal varoluş, hafifliği dayanılmaz, tahammül edilemez kılar.
Kundera, tipik bir doğu Avrupa düşünürünün düşün konularına eğilmesinin yanı sıra üslup açısından da yenilikler getiriyor. Felsefi bir roman için tikel örnekleri kullanış biçimi, adeta bir Tanrı'nın günlük olaylara yakın çekim yaparak önden bilgi vermesine benziyor. Mesela, baş dönmenin ve düşmenin ontolojisine dair bir nottan sonra, Tereza'nın düştüğünü görüyoruz. Eser, bu hali ile bir roman yapısından çok, felsefi bir makalenin hikayeleşmiş hali gibi.
Okuyucu olarak, değişmesi teklif edilemeyecek deterministik bir akışı takip ediyoruz, Kundera da kaderi tayin eden bir tanrı olarak duygusal olarak bazı hızlı yargılara varmamızın önüne geçiyor. Okuduktan sonra bir fikir işçiliği gerektiği söylenebilir.
Kitabın son kısmında, bir ek kısımmış gibi duran, ana karakterin köpeği Karenin ile diyalogunu içeren kısım, kitabın varoluşunun temelini ortaya koyuyor. Tereza'nın itiraf ettiği ya da farkına vardığı şey, Tomas'ın hayatına gerekli ya da gereksiz şart koştuğu ve eklediği ağırlıklar. Karenin'e böyle davranamadığını fark etmesi sonrası yaptığı kıyas, bize toplumsal bir aydınlanma da sunuyor. İlerleme görüşüne göre toplumun entropi yasalarına direnecek şekilde yapısallaşması gerekiyor. Yapısallaşma için bireysel hafiflik (özgürlüğe) bazı limitler, koşullar yani ağırlıklar ekleniyor. Varoluşun ağırlığını arttıran bu eğilim, bazı yükleri kaldırsa bile yeni ağırlıkların ekleniyor oluşu, insanın hafifliğe erişmede varoluşun bitirilmesi ya da kısıtlanması (kırsal alana taşınan karakterler gibi) dışında yöntemlerinin kalmamasına yol açıyor.
Her ağırlık ve koşul, başka bir hafifliğin sona erdirilmesi içindir. Topluluk dayanamaz ki birey hafif olsun. Ancak herkesin olabildiği kadar ortalama miktarda hafiflik makul görülür. Bu sebeple toplumsal varoluş, hafifliği dayanılmaz, tahammül edilemez kılar.
wilkerwyrm's review against another edition
5.0
This is one of the books where I really enjoy when the author veers into philosophy instead of plot. “His choice was between playacting and no action at all”. It feels like a clarion call for our times.
bohoautumn's review against another edition
2.0
This is a fiction story that wraps itself around the philosophical ideas of the author. Kuranda's prose is witty and deceptively conversational, and his ideas and observations are, on a few occasions, captivating. Despite the onus on philosophy, it's actually a fairly light read.
However, these good points began to weigh heavy (yes, pun) after the first quarter. The potentially exciting philosophical ponderings disintegrate, for me, into meaningless and sometimes off-putting excuses for adultery. Off-putting in that it becomes super dull, and because the wife is first annoyingly passive (rather than fascinatingly so) and then self-reproachful for not accepting her husband's love as it was! I'm all for freedom in love, but playing the numbers game on one side, and years of sadness on the other, is a big snooze.
This is first and foremost a book of ideas, so the story is secondary. Yet it is the vehicle for the ideas, and for me, are driven not over the edge, but simply stall. I could have accepted his meanderings and disconnected ideas if his prose was lyrical, poetic, which, while good, isn't either.
What I don't accept are his flimsy philosophical observations. His basic premise - questioning whether lightness is preferable to heaviness, or whether heaviness is a bad thing - is a worthwhile one. Yet the explanations are assumptions backed up by, more often than not, grammatical rather than conceptual links. Just using 'therefore' doesn't a legitimate point make.
I think that I would have enjoyed this in my early 20's, when I was particularly open to being pushed philosophically, legitimate or not, and everything seemed amazing because of it's new opportunity to push. There was no pushing now, and the gentle nudges were easy to forget.
I gave it 2 stars for enjoyment, but give it 3 stars for worth because it does have it's place, mostly for stylistic and cultural reasons, and partly because it's so well known, so it's worth discovering what it's all about, if you have that much extra time. I didn't hate it, but I would have preferred having had spent my time chewing on a different book.
However, these good points began to weigh heavy (yes, pun) after the first quarter. The potentially exciting philosophical ponderings disintegrate, for me, into meaningless and sometimes off-putting excuses for adultery. Off-putting in that it becomes super dull, and because the wife is first annoyingly passive (rather than fascinatingly so) and then self-reproachful for not accepting her husband's love as it was! I'm all for freedom in love, but playing the numbers game on one side, and years of sadness on the other, is a big snooze.
This is first and foremost a book of ideas, so the story is secondary. Yet it is the vehicle for the ideas, and for me, are driven not over the edge, but simply stall. I could have accepted his meanderings and disconnected ideas if his prose was lyrical, poetic, which, while good, isn't either.
What I don't accept are his flimsy philosophical observations. His basic premise - questioning whether lightness is preferable to heaviness, or whether heaviness is a bad thing - is a worthwhile one. Yet the explanations are assumptions backed up by, more often than not, grammatical rather than conceptual links. Just using 'therefore' doesn't a legitimate point make.
I think that I would have enjoyed this in my early 20's, when I was particularly open to being pushed philosophically, legitimate or not, and everything seemed amazing because of it's new opportunity to push. There was no pushing now, and the gentle nudges were easy to forget.
I gave it 2 stars for enjoyment, but give it 3 stars for worth because it does have it's place, mostly for stylistic and cultural reasons, and partly because it's so well known, so it's worth discovering what it's all about, if you have that much extra time. I didn't hate it, but I would have preferred having had spent my time chewing on a different book.
justine_ett's review against another edition
4.0
This book was so odd and not what I was expecting whatsoever. I give it four stars solely because it supports my daytime-nighttime book approach. I also liked that it was a little funky.
eggburp's review against another edition
5.0
It recently dawned on me that there are a limited number of books that one can read in a lifetime so I've chosen to demand more from my books, and make better choices.
That being said it is fitting that this was the first book I chose to read after deciding that I should make better choices with literature.
Some of my favourite sections were the ones that strayed from conventional story telling, specifically the ones taken from the point of view of a dog, and a dictionary definitions section on different words and their meaning to different characters.
It is a somber thought that the choices we make can never be changed, but through that we can move with caution through the events in our lives and develop the strive to make the best choices possible.
That being said it is fitting that this was the first book I chose to read after deciding that I should make better choices with literature.
Some of my favourite sections were the ones that strayed from conventional story telling, specifically the ones taken from the point of view of a dog, and a dictionary definitions section on different words and their meaning to different characters.
It is a somber thought that the choices we make can never be changed, but through that we can move with caution through the events in our lives and develop the strive to make the best choices possible.