dustin_o's review
tense
fast-paced
- Plot- or character-driven? Plot
- Strong character development? No
- Loveable characters? No
- Diverse cast of characters? No
- Flaws of characters a main focus? No
3.0
kensimo's review
adventurous
challenging
dark
emotional
tense
medium-paced
- Plot- or character-driven? Plot
- Strong character development? Yes
- Loveable characters? It's complicated
- Diverse cast of characters? Yes
- Flaws of characters a main focus? It's complicated
3.0
ellensboekenleven's review against another edition
5.0
⭐️⭐️⭐️⭐️,5
•
•
Oh, oh, oh, wat geniet ik toch van deze boeken. Dit was boek twee in de project persefone trilogie en van dit boek heb ik net zo hard genoten als van deel een.
Dit boek speelt zich af in het nu. Echter is er een dodelijke ziekte die kan optreden bij jongeren. Als je hier mee besmet wordt, wordt je langzaam gek en uiteindelijk sterf je. Er is nog geen medicijn tegen deze ziekte, er wordt echter wel veel onderzoek naar gedaan, legaal en illegaal. Er is een organisatie die jongeren van de straat pikt en deze infecteert met de ziekte. Zo kunnen zij, illegaal, verschillende medicijnen en mogelijke interventies testen.
Spanning en sensatie is zeker te vinden in dit boek. Er was redelijk wat actie, wat ook weer werd afgewisseld met rustigere stukken. Daarnaast vond ik het boek op veel punten onvoorspelbaar en spannend. Af en toe moest ik echt het volgende hoofdstuk lezen, om niet de hele nacht wakker te liggen.
De schrijfstijl van Michelle Gagnon is heerlijk om te lezen. Het is een boek wat in verhouding met andere YA boeken, lastiger taalgebruik gebruikt. Echter vind ik dit heel fijn lezen en sluit dit mooi aan bij mijn eigen woordenschat. Daarnaast vind ik het interessant dat zij het boek vanuit verschillende perspectieven heeft geschreven. In dit boek stoorde het mij niet dat dit er een stuk of vier waren. De perspectieven wisselde zich namelijk mooi van elkaar af. Eerst kijken we mee met Noa, dan met Peter. Als derde met Teo en tot slot ook nog met Amanda. Alle vier de karakters kijken anders tegen dingen aan en het is interessant om te lezen hoe zij in dezelfde situaties toch verschillend reageren en dat je inziet waar deze reactie vandaan komt.
Alle vier de personages waren even interessant om te lezen. Ik was vooral geïntergreerd door de interne struggle die de hoofdpersonen hadden. Ook de morele waarde die zij hadden en de conflicten die zij hier intern mee hadden, waren interessant om over te lezen. Alle hoofdpersonen maken een mooie ontwikkeling door. Vooral die van Teo vond ik onverwacht, maar daardoor juist heel interessant.
Ik vond het heerlijk dat er in dit boek niet de cliché romance verteld werd. Ja, er was wel sprake van romantiek, maar de hoofdpersonen waren echt opzoek naar of dat juist was en waarom wel of niet. Ze gingen niet, zoals in veel YA-boeken, er klakkeloos in mee. Dit vond ik heerlijk. Daarnaast stond vriendschap en vertrouwen heel hoog in het vaandel. Ik denk dat dit een mooie boodschap is die Michelle Gagnon wil mee geven. Ook het vrede hebben met de situatie waarin je bevindt, heeft zij duidelijk weer proberen te geven. Ja, de hoofdpersonen zijn niet altijd oké met de situatie waarin ze zich bevinden en proberen er alles aan om de situatie te veranderen. Toch hebben ze er wel vrede mee dat ze niet alles (in een keer) kunnen veranderen. Dit vond ik mooi om te lezen en geeft het echte leven ook goed weer. In real-life kan dit namelijk ook niet.
De voornaamste reden waar ik dit boek geen vijf, maar vier en een halve ster heb gegeven, is om het feit dat de hoofdstukken zo lang waren. Ik ben namelijk iemand die tijdens het lezen soms even moet stoppen om na te denken over wat er is gebeurt en dit te verwerken. Helemaal in een boek waarin veel informatie en actie naar voren komt. Normaal gesprokken doe ik dit na elk hoofdstuk. Door de lengte van de hoofdstukken moet ik dit nu af en toe tussendoor doen, waardoor het verhaal soms onderbroken werd. Liever had ik gezien dat de hoofdstukken iets korter waren geweest. Dit werkte echter ook en ik heb nog steeds kneiters veel van dit boek genoten.
Kortom was dit een spannend en goed uitgewerkt vervolg. Er zat genoeg spanning in om door te willen blijven lezen, zonder dat het teveel werd. Ik hoop snel aan het slotdeel te kunnen beginnen, want ik ben benieuwd hoe deze trilogie gaat aflopen!
•
•
Oh, oh, oh, wat geniet ik toch van deze boeken. Dit was boek twee in de project persefone trilogie en van dit boek heb ik net zo hard genoten als van deel een.
Dit boek speelt zich af in het nu. Echter is er een dodelijke ziekte die kan optreden bij jongeren. Als je hier mee besmet wordt, wordt je langzaam gek en uiteindelijk sterf je. Er is nog geen medicijn tegen deze ziekte, er wordt echter wel veel onderzoek naar gedaan, legaal en illegaal. Er is een organisatie die jongeren van de straat pikt en deze infecteert met de ziekte. Zo kunnen zij, illegaal, verschillende medicijnen en mogelijke interventies testen.
Spanning en sensatie is zeker te vinden in dit boek. Er was redelijk wat actie, wat ook weer werd afgewisseld met rustigere stukken. Daarnaast vond ik het boek op veel punten onvoorspelbaar en spannend. Af en toe moest ik echt het volgende hoofdstuk lezen, om niet de hele nacht wakker te liggen.
De schrijfstijl van Michelle Gagnon is heerlijk om te lezen. Het is een boek wat in verhouding met andere YA boeken, lastiger taalgebruik gebruikt. Echter vind ik dit heel fijn lezen en sluit dit mooi aan bij mijn eigen woordenschat. Daarnaast vind ik het interessant dat zij het boek vanuit verschillende perspectieven heeft geschreven. In dit boek stoorde het mij niet dat dit er een stuk of vier waren. De perspectieven wisselde zich namelijk mooi van elkaar af. Eerst kijken we mee met Noa, dan met Peter. Als derde met Teo en tot slot ook nog met Amanda. Alle vier de karakters kijken anders tegen dingen aan en het is interessant om te lezen hoe zij in dezelfde situaties toch verschillend reageren en dat je inziet waar deze reactie vandaan komt.
Alle vier de personages waren even interessant om te lezen. Ik was vooral geïntergreerd door de interne struggle die de hoofdpersonen hadden. Ook de morele waarde die zij hadden en de conflicten die zij hier intern mee hadden, waren interessant om over te lezen. Alle hoofdpersonen maken een mooie ontwikkeling door. Vooral die van Teo vond ik onverwacht, maar daardoor juist heel interessant.
Ik vond het heerlijk dat er in dit boek niet de cliché romance verteld werd. Ja, er was wel sprake van romantiek, maar de hoofdpersonen waren echt opzoek naar of dat juist was en waarom wel of niet. Ze gingen niet, zoals in veel YA-boeken, er klakkeloos in mee. Dit vond ik heerlijk. Daarnaast stond vriendschap en vertrouwen heel hoog in het vaandel. Ik denk dat dit een mooie boodschap is die Michelle Gagnon wil mee geven. Ook het vrede hebben met de situatie waarin je bevindt, heeft zij duidelijk weer proberen te geven. Ja, de hoofdpersonen zijn niet altijd oké met de situatie waarin ze zich bevinden en proberen er alles aan om de situatie te veranderen. Toch hebben ze er wel vrede mee dat ze niet alles (in een keer) kunnen veranderen. Dit vond ik mooi om te lezen en geeft het echte leven ook goed weer. In real-life kan dit namelijk ook niet.
De voornaamste reden waar ik dit boek geen vijf, maar vier en een halve ster heb gegeven, is om het feit dat de hoofdstukken zo lang waren. Ik ben namelijk iemand die tijdens het lezen soms even moet stoppen om na te denken over wat er is gebeurt en dit te verwerken. Helemaal in een boek waarin veel informatie en actie naar voren komt. Normaal gesprokken doe ik dit na elk hoofdstuk. Door de lengte van de hoofdstukken moet ik dit nu af en toe tussendoor doen, waardoor het verhaal soms onderbroken werd. Liever had ik gezien dat de hoofdstukken iets korter waren geweest. Dit werkte echter ook en ik heb nog steeds kneiters veel van dit boek genoten.
Kortom was dit een spannend en goed uitgewerkt vervolg. Er zat genoeg spanning in om door te willen blijven lezen, zonder dat het teveel werd. Ik hoop snel aan het slotdeel te kunnen beginnen, want ik ben benieuwd hoe deze trilogie gaat aflopen!
deceitfullydelightfulduck's review against another edition
5.0
Project Persefone: Het verzet, het boek dat je meesleept.
Het boek waarvan je spijt krijgt wanneer je er 's avonds in begint te lezen (shit is het alweer zo laat?)
Het boek dat je niet loslaat.
Voor wie het eerste deel (Het Experiment niet heeft gelezen, dat eerst doen.)
Noa is vrij gekomen, alweer. En hoewel mening mens zou vluchten voor haar leven, ziet Noa het als een plicht anderen te helpen. Met haar legertje, Persefone's Army, gaat ze de strijd aan. Zonder doden te maken, aan beide kanten. Want hoeveel de gorilla's van Pike & Dolan kinderen ook aan doen, het blijven mensen.
Noa, geen mensen mens, krijgt de leiding. Ze probeert iedereen rustig te houden, maar dat blijkt lastiger dan gedacht met nieuwe mensen en gemaakte fouten.
Ondertussen helpt Peter zoveel als hij kan, veilig achter zijn toetsenbord, al is dat altijd maar relatief... Meer Peter wilt meer, hij gaat op eigen initiatief op onderzoek uit en probeert tegelijkertijd Amanda in de gaten te houden. Haar ontvoering zit in zijn achterhoofd en hij is nog altijd bang voor de mogelijke gevolgen daarvan.
Het boek hopt van de enige personage naar de andere en zorgt daardoor voor cliffhangers. Hoewel ik dat bij andere boeken niet zo kan waarderen, het haalt meestal de vaart uit het verhaal, doe ik dat hier wel. Doordat je meerder personages hebt blijft het verhaal groot en breed, door alle cliffhangers moet je wel doorlezen (niet zo goed voor mijn nachtrust helaas, ach who cares)
Bij dit boek zorgen de wisselingen voor extra spanning en vaart.
Ik leefde net als in het eerste boek volledig mee met de personages. Ik wordt inwendig woedend op de fictieve tegenstanders van Peter en Noa. Ik zou Mason wat aan kunnen doen, ik... ik... Dat dus...
Ohja, Disney, mag ik een portie magische Rapunzel tranen die de dode tot leven kan wekken?
Alvast bedankt
En wanneer komt de film? Of nog beter het de serie met alle cliffhangers?
Het boek waarvan je spijt krijgt wanneer je er 's avonds in begint te lezen (shit is het alweer zo laat?)
Het boek dat je niet loslaat.
Voor wie het eerste deel (Het Experiment niet heeft gelezen, dat eerst doen.)
Noa is vrij gekomen, alweer. En hoewel mening mens zou vluchten voor haar leven, ziet Noa het als een plicht anderen te helpen. Met haar legertje, Persefone's Army, gaat ze de strijd aan. Zonder doden te maken, aan beide kanten. Want hoeveel de gorilla's van Pike & Dolan kinderen ook aan doen, het blijven mensen.
Noa, geen mensen mens, krijgt de leiding. Ze probeert iedereen rustig te houden, maar dat blijkt lastiger dan gedacht met nieuwe mensen en gemaakte fouten.
Ondertussen helpt Peter zoveel als hij kan, veilig achter zijn toetsenbord, al is dat altijd maar relatief... Meer Peter wilt meer, hij gaat op eigen initiatief op onderzoek uit en probeert tegelijkertijd Amanda in de gaten te houden. Haar ontvoering zit in zijn achterhoofd en hij is nog altijd bang voor de mogelijke gevolgen daarvan.
Het boek hopt van de enige personage naar de andere en zorgt daardoor voor cliffhangers. Hoewel ik dat bij andere boeken niet zo kan waarderen, het haalt meestal de vaart uit het verhaal, doe ik dat hier wel. Doordat je meerder personages hebt blijft het verhaal groot en breed, door alle cliffhangers moet je wel doorlezen (niet zo goed voor mijn nachtrust helaas, ach who cares)
Bij dit boek zorgen de wisselingen voor extra spanning en vaart.
Ik leefde net als in het eerste boek volledig mee met de personages. Ik wordt inwendig woedend op de fictieve tegenstanders van Peter en Noa. Ik zou Mason wat aan kunnen doen, ik... ik... Dat dus...
Ohja, Disney, mag ik een portie magische Rapunzel tranen die de dode tot leven kan wekken?
Alvast bedankt
En wanneer komt de film? Of nog beter het de serie met alle cliffhangers?
kerrithebookbelle's review
5.0
This was a great sequel! Although I spent most of the time wishing that Noa and Peter would reunite, and it didn't happen until the damn end, I still loved it. I also liked how we continued with Amanda's POV, but I thought that Teo's POV was kind of unnecessary. I totally saw the ending coming, and knew who wouldn't make it out alive, but it was still a fabulous book! I want to read the next one ASAP, and I just might because these are quick, one-sitting books (like a couple of hours quick!)
aprilbooksandwine's review
4.0
You know how certain things can motivate you to get the job done more than others? Receiving an email and two copies of Don’t Look Now by Michelle Gagnon motivated me to read it sooner. I know, most people don’t kowtow to pressure, but I totally do. Also, I figure given the cornucopia of Don’t Turn Around copies that I received last year, I might as well read and review Don’t Look Now early so that I don’t feel that year-round guilt. It seems that there’s this trend with me, where when I feel the pressure to read a sequel, I kind of end up liking the sequel better than the first book. This happened with me and Don’t Look Now as well. I guess now that I am not trying to figure out what the heck is going on, why the characters are acting the way they are and what the conspiracy is, I can sit back and enjoy the ride.
Read the rest of my review here
Read the rest of my review here
folklaureate's review
3.0
The first one still has this one beat. But they are tied neck and neck for the most adrenaline pumping novel.
Review to come.
Review to come.
swirlnswing's review
3.0
Probably 3.5 stars. Better than its predecessor, by far. It felt more cohesive & forward-moving.
titou's review
adventurous
mysterious
tense
fast-paced
- Plot- or character-driven? Plot
- Strong character development? It's complicated
- Loveable characters? Yes
- Diverse cast of characters? Yes
- Flaws of characters a main focus? It's complicated
4.0